منبع: علوم و نظرگاه‌های شاخص (جلد نخست)
۱۲۸ ـ امیرمؤمنان علیه‌السلام صاحب مقام ولایت عظمی و ختم ولایت تمامی امامان و انبیای سلف به صورت ازلی و ابدی و تام و کلی می‌باشند و امام عصر (عجل اللّه تعالی فرجه الشریف) ختم ولایت حیدری هستند؛ یعنی ولایت امام عصر ولایتی جدا از ولایت امیرمؤمنان نیست، بلکه تشخّص آن می‌باشد.
۱۲۹ ـ اولیای قربی چهارده معصوم علیهم‌السلام می‌باشند. محبان قربی و مردم عادی هر یک ظهور یکی از حضرات معصومین علیهم‌السلام می‌باشند و چنین نیست که هر کسی ظهور امیرمؤمنان باشد. کسانی که باب ولا را شکسته‌اند، ظهور حیدری دارند، و کسانی که ظهور حیدری را به فنا کشانده‌اند، ظهور حضرت زهرای مرضیه علیهاالسلام هستند. حضرت زهرای مرضیه علیهاالسلام افضل ظهور و باطن غیبت و ناموس الهی می‌باشند که ثانی و نیز چهرهٔ ظاهر ندارند و عناوین ظاهری مانند رسالت، نبوت و امامت برای ایشان نمی‌باشد و قالبی تنگ برای این معنای نامحدود است. در قرآن‌کریم آیاتی است که منحصر به حضرت زهرا علیهاالسلام است و کسی در آن شریک نمی‌باشد و آن حضرت علیهاالسلام مصداق منحصر آیه می‌باشند.
۱۳۰ ـ حقیقت کلی ختمی در ناسوت به‌طور دفعی تحقق پیدا نمی‌کند و تدریج بر آن چیره می‌باشد؛ اگرچه خود این حقیقت منحصر در زمان نیست و به صورت دفعی و ازلی و ابدی در عوالم ربوبی تعین داشته است بدون آن که موت بر آن عارض شود. احکام این دو مقام متفاوت است و نباید آن‌ها را خلط نمود.
۱۳۱ ـ از مباحث مهم مربوط به باب ولایت، تبیین ویژگی‌های «محبوبی» و «محبان» می‌باشد که ما آن را در نوشته‌های عرفانی خود به تفصیل آورده‌ایم؛ به‌گونه‌ای که تاکنون کسی به دقت، ظرافت و اندازهٔ ما از آن سخن نگفته است.
۱۳۲ ـ در عصر غیبت، ولایت شرعی برای فقیه صاحب شرایط ثابت است. فقیهان صاحب شرایط با نصب عام و در عرض هم منصوب شده‌اند و فقیهی بر فقیه دیگر برتری ندارد و تمامی آن‌ها منصوب می‌باشند و با مقبولیت مردمی، ولایت آنان جریان می‌یابد. پیروی از غیر صاحب شرایط هم‌چون ترک اطاعت از فقیه صاحب شرایط معصیت است. ما احکام مربوط به این ولایت را در کتاب « قانون ولایت» آورده‌ایم.
۱۳۳ ـ علوم ولایی شعبه‌های فراوانی مانند اسمای الهی، تعبیر، استخاره، تفال و علوم غریبهٔ دیگر دارد که برخی از آن‌ها را در جلد سوم این کتاب خواهیم آورد.
منبع: علوم و نظرگاه‌های شاخص (جلد نخست)
