منبع : چشم انداز کلیات دیوان نکو / معرفی زن؛ الههٔ عشق ( جلد بيستم : کلیات دیوان نکو )
جلد بیستم : زن؛ الههٔ عشق
«زن؛ الههٔ عشق» دیوانی موضوعی است و اشعار مربوط به زن، این مظلوم همیشهٔ تاریخ را ارایه می‌دهد. کم‌ترین تمنّای دورانِ رؤیایی عدالت، برابری عنوان «زن» و «مرد» می‌باشد؛ در حالی که زن، لطافت هستی و لطیف‌ترین لطیفه‌های تمامی عوالم است. زن، لطف الهی به ناسوت دنیاست. زن، رونق رویش و پویش و جویش و کشش و کوشش است. زن، چهرهٔ لطف زیبایی و ناز خداوند در ناسوت و بهشت زمینیان است که اگر گوهر ربوبی خویش را حفظ نماید و خود را ارزان نفروشد و پستی‌ها را با دست خود و دیگران بر خویش تحمیل نکند و راه گمراهی و حقیقت‌سوزی خویش نرود، «الههٔ عشق و زیبایی و لطف و ناز» و بهشتِ الفتِ قدیسان می‌ماند. زن، تجلی ناز ربوبی و مقرّب درگاه الهی است که پیوند با او پیوند با مقرّبان خداوند است. زن، با عشق پاک و قرب ممتازی که در درگاه خداوند داراست، حرمت دارد و موجب برکت، رویش، بالندگی و قرب‌آوری است.
زن، الههٔ عشق است و خداوندگار ناز. دیوان «زن؛ الههٔ عشق» که زن، غزال غزل‌ها و رخش منظوم سخن‌های آن است، همگونی او با مرد را در عشق و دیگر کمالات انسانی پی می‌گیرد. هرچند زن، همواره با شوکران گفته‌ها و باورهای مسموم و نادرستِ مردمحوران، مرگ حیثیت و حقوق و شخصیت خود را در پیش چشم داشته است و ما به این خاطر، آن را جدا آورده‌ایم؛ وگرنه آن‌چه از «زن» به‌خصوص در این دیوان آمده است، به معنای نفی آن از مرد نیست و مردان نیز در خوبی‌ها و نقدها و ایرادها با زنان و به حسبِ موقعیت خویش، همراه می‌باشند و نادیده‌گرفتن هیچ‌یک از این دو گونِ همراه و قابل قیاس، در جایی روا نیست.
زن، تجلی ناز ربوبی است که دل را به عمق هستی دلبری می‌برد که در ظهور، عشقی بی‌پایان دارد. زن، طلعتِ صفا، قیامتِ لطف و عطا، مهربانی زیبا و رعنایی پیدا و صدق فریبا، روح دنیا و عیش تماشاست. زن، نیکوترین نگار ظهور و پری‌رویی مفتون‌گر و دلربا، مستْ‌چشمی پیمانه‌شکن و ماه‌پیکری لطیف‌آیین و سفیدْسینه‌ای شب‌آذین است.
زن، ماه‌ترین ماهِ شب‌های عاشقی ناسوتی، غرق دل است و دل در دل، الههٔ دل. زن، عاشق‌ترین عاشقی است که ماجرای دلدادگی و دلبری است. زن، در حضور دل بودن و شوخِ شاد قصه‌های شادمانی و حضور غوغایی معرکه‌های تماشایی و افسون سادگی و لطافت است.
…
منبع : چشم انداز کلیات دیوان نکو / معرفی زن؛ الههٔ عشق ( جلد بيستم : کلیات دیوان نکو )
