عشق پاک و بی طمع و لذایذ مخصوص اولیای خدا

عشق، امری مجرد و معنوی است و شناخت حقایق و امور معنوی چندان آسان نیست؛

چنان که حتی شناخت امور عادی نیز چندان آسان نمی‌باشد. هر کس به چیزی و کسی معتقد است و آن را دوست می‌دارد، بی آن‌که آن چیز را به‌خوبی بشناسد و یا در واقع از آن بهره‌ای برده باشد. کسی که طعم عشق را نچشیده است، چگونه می‌تواند از آن سخن گوید؟! عشق پاک و صافی و عشق بی‌طمع، از آنِ اولیای خداست و ما هرگز درک امور معنوی و لذایذ مخصوص اولیای خدای تعالی را تصوّر نمی‌کنیم.