پيش نويس كتاب قانون – جلد يكم – قانون ولايت.
خط ۴۲۹ : شوهر بر همسر، در چارچوب احکام شرع، ولایت دارد. تحقق این ولایت از مسیر ازدواج میباشد. فضیلت ازدواج درست، سالم، آگاهانه، سازمانیافته و مبتنی بر همسانگزینی عاشقانه در این روایت آمده است: «مَنْ تَزَوَّجَ فَقَدْ أَحْرَزَ نِصْفَ دِینِهِ فَلْیتَّقِ اللَّهَ فِی النِّصْفِ الْبَاقِی». با پدیدآمدن شرایط ازدواج، امتناع از آن، کاستی فرد در ولایت را میرساند. میان ازدواج و همسرگزینی عاشقانه و آگاهانه با ولایت ارتباط وثیق میباشد؛ بهگونهای که هرچه فرد در ولایت مقربتر گردد، همسردوستی و عشق به همسر در او شعلهورتر میگردد. در روایات نبوی آمده است: «من اخلاق الانبیاء حب النساء» و «کلَّمَا ازْدَادَ الْعَبْدُ إِیمَانا ازْدَادَ حُبّا لِلنِّسَاء». ولایت همسری میتواند تمرین و مشقی برای ولایتپذیری
(۳۱۹)
امامت باشد. این قدرت ولایی، شوهر را مدیر و حاکم خانه میسازد: «الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَی النِّسَاءِ بِمَا فَضَّلَ اللَّهُ بَعْضَهُمْ عَلَی بَعْضٍ وَبِمَا أَنْفَقُوا مِنْ أَمْوَالِهِمْ»(۱). این ولایت مدیریت ظاهری شوهر که در پشت خود، قدرت شگرد زن و لطافت نفوذ و ولایت او بر شوهر را دارد، حکم و نصبی الهی و غیر قابل تزلزل و در امتداد حکم خداست و در امور خیر و در محدودهای که در شرع و قانون مبتنی بر آن آمده است، حتی در ترک امور استحبابی یا امور خلاف مروّت، نافذ میباشد، نه در اشتباهات بین یا معصیتهای آشکار که مخالفت با وی، زن را ناشزه نمیگرداند. این ولایت برای مرد صالح برای زندگی و صادق در بندگی است که نمیخواهد از راه حق منحرف شود و معصیت فعلی ندارد و نیز صفات زنانه بر وی چیرگی ندارد و صفات مردی بر او حاکم است. همچنین ولایت همسری، امری مطلق و کلی نمیباشد و برای نمونه شوهر نمیتواند همسر خود را از گزاردن نماز نهی کند و همسر در این صورت نباید امر به معصیت را اطاعت کند، هرچند نافرمانی وی به طلاق منجر شود، اما شوهر میتواند از زن بخواهد نماز را در آخر وقت انجام دهد؛ زیرا تأخیر نماز تا زمانی که به قضای آن منجر نشود، جایز است؛ در حالی که اطاعتپذیری از شوهر واجب میباشد. زن و مرد تکمیلکنندهٔ هم میباشند و یکی بدون دیگری درگیر کاستی و نقص طبیعی است. زن مطلوب و محبوب مرد و مرد طالب و مُحِب زن میباشد و هر دو با هم محبت و انس و وفا و ناز و نیاز و حتی عیار نماز و دیگر صفات کمالی را تحقق میبخشند و چنین
۱- نساء / ۳۴٫
(۳۲۰)
نیست که یکی بر دیگری برتری در جنسیت یا انسانیت داشته باشد؛ اما طبیعت برای هر کدام صفات ممتاز و کارویژههایی را قرار داده که طرح علمی آن به مدد وحی عصمتی، شریعت یافته است.
پيش نويس كتاب قانون – جلد يكم – قانون ولايت.