پيش نويس كتاب قانون – جلد يكم – قانون ولايت.
آگاهی مؤمنان؛ آنتی‌تز مدعی جور
(۳۱۴)
خط ۴۲۱ : در نظام دینی، اگر ولی فقیه صاحب شرایط ـ که در برابر خداوند، شریعت و مردم مسلمان مسؤول است ـ یکی از شرایط خود را از دست دهد، حکومت وی دینی نخواهد بود و اصرار بر آن، دیکتاتوری و حاکمیت جور و ظلم است؛ زیرا دیگر از دین نمی‌گوید و از نهاد بشری و نفسانی خود حکم می‌آورد و با زور، چیرگی می‌نماید. چنین حکومتی استبدادی و طاغوتی است و بدترین ضررها و مهلک‌ترین آسیب‌ها را برای ولایت و دین الهی و برای گمراهی توده‌ها و اهل ولایت دارد. به تعبیر تفسیر امام حسن عسکری علیه‌السلام : «هر فقیهی که به نیروی الهام، خودنگه‌دار و نگهبان دین خود باشد و با هوای نفْسش بستیزد و مطیع فرمان مولایش باشد، بر مردم است که از او تقلید کنند و البته این ویژگی‌ها را تنها برخی فقیهان شیعه دارا هستند، نه همهٔ آن‌ها. مدعیان فقاهتی که گمراه می‌شوند و گمراه می‌کنند، ضررشان بر شیعیان ما بدتر است از لشگر یزید بر حسین بن علی علیهماالسلام و اصحاب ایشان. اگر خدا در دل آنان ببیند که صیانت دین و بزرگداشت ولی او را می‌خواهند، آن‌ها را در دست چنین فریبکاران کافری رها نمی‌کند و برای آن‌ها مؤمنی را برمی‌انگیزاند تا آن‌ها را بر درستی آگاه گرداند»(۱).
همکاری با حاکمیت جائر
خط ۴۲۲ : اگر ولی‌فقیه به دلیل از دست دادن شرایط، مشروعیت خود را از دست بدهد و ظالمانه قدرت را به فقیه صاحب شرایط واگذار نکند،
۱ـ بحارالأنوار، ج ۲، ص ۸۶ ـ ۸۹٫
(۳۱۵)
افرادی که با وی همکاری می‌نمایند، به اقدام علیه نظام اسلامی و ایجاد فساد عمومی و فراگیر محکوم می‌باشند؛ زیرا ظالم به مدد آنان حاکمیت داشته است و هیچ‌یک از حقوق و منافعی را که در دورهٔ حاکمیت وی گرفته‌اند، مالک نمی‌شوند و باید آن را به بیت‌المال باز گردانند. اگر فقیه صاحب شرایط بر چنین کسانی چیرگی یابد، هرجا مالی از بیت‌المال در تصرف آنان بیابد؛ هرچند آن مال به نام خود آنان نباشد، آن را بازپس خواهد گرفت و قانون از کجا آورده‌ای را در مورد وی و تمامی بستگان، دوستان و آشنایان و مرتبطان با وی به شدت اعمال خواهد کرد.
پيش نويس كتاب قانون – جلد يكم – قانون ولايت.
