مغزهای نابغه

پيش نويس كتاب قانون – جلد يكم – قانون ولايت.

ارزش علم و تخصص و دوری از مزدوری و پول‌محوری

خط ۱۷۸ : در جامعهٔ ولایی باید این فرهنگ نهادینه شود که علم و تخصص و خود کار ارزشی بالاتر از پول دارد و مشاغل علمی و تخصصی هم‌چون معلمی، دبیری و پزشکی و مشاغل کاری برای پول مزدوری نمی‌کنند. حاکمیت موظف است نیازهای این مشاغل را در حد متوسط برطرف کند و مزدی که به آنان پرداخت می‌شود بر اساس ساعات کاری و به گونه ترویج فرهنگ مزدوری نباشد و ارزش آن‌ها با حقوق مالی و درآمدهایی که دارد، سنجیده نگردد تا ارزش علم و موقعیت تخصص و کار تنزل نیابد. پرداخت‌های مالی به صاحبان چنین مشاغلی از باب فی‌سبیل‌اللّه است، نه از باب رفع فقر؛ بنابراین چنین نیست که اگر نیازی به آن نداشته باشند، نتوانند آن را اخذ نمایند.

خط ۱۷۹ : ارزش کار به قدرت اندیشاری و علمی آن است. باید این فرهنگ را در جامعه نهادینه نمود که ارزش هر کاری به مغزی است که آن را

(۲۰۶)

طراحی و عملیاتی کرده است. بنابراین از مهم‌ترین سرمایه‌های یک کشور، مغزهای نابغهٔ آن می‌باشد که برای وصول به نتیجهٔ درست، به صورت موهبتی قدرت حدس بالایی دارند. حاکمیت باید ضمن شناسایی نوابغ، زمینهٔ تحقیق و فعالیت علمی و کار آنان را در داخل کشور مهیا سازد و تا می‌شود از نوابغ صاحب کفایت در مسوؤلیت‌های مناسب استفاده نماید، به سراغ هوش‌های برتر نرود.

کسب و کار سودآور مردمی

خط ۱۸۰ : در سیستم ولایی، کسب و کارهای اقتصادی سودآور در اختیار مردم است و مدیریت و نظارت بر تمامی شؤون آن و به تناسب قانون مدون، به‌عهدهٔ کارگزاران دولتی و حاکمیت می‌باشد. کسب و کارهای لازمی که فاقد سوددهی است یا سودهی آن اندک یا زمان‌بر است و متولی مردمی رغبتی به سرمایه‌گذاری در آن‌ها ندارد، موضوع یارانه‌های دولتی و حکومتی قرار می‌گیرد و در صورت نبود عهده‌داری مردمی، لازم است ولی‌فقیه و دولت اسلامی آن را تصدی نماید.

تحصیل مال نامشروع

خط ۱۸۱ : اگر کسی با نفوذ در دستگاه‌های دولتی یا بر مسؤولان، مالی را از طریقی نامشروع از بیت‌المال گرفته باشد، مالک آن نمی‌شود؛ هرچند سال‌های فراوانی از آن گذشته باشد. این مال باید به بیت‌المال باز گردانده شود. رهبری موظف است آن مال را در هرجا که یافت و به هر طریقی که می‌تواند باز گرداند و به گردش طبیعی اقتصاد وارد نماید؛ هرچند آن مال به نام خود فرد نباشد. هم‌چنین هیچ‌کس از راه‌های نامشروع مالک مالی

(۲۰۷)

نمی‌شود و صاحب اصلی مالک آن مال می‌باشد؛ هرچند با واسطه‌های فراوانی به دیگری واگذار شده باشد.

ایجاد موقعیت شغلی

خط ۱۸۲ : ایجاد موقعیت شغلی و کاری حقیقی برای تمامی افراد جامعه از شؤون حاکمیت است.

خط ۱۸۳ : موقعیت شغلی برای هر فردی به تناسب استعداد، تخصص و علاقهٔ او می‌باشد و باید موجبات سلامت و سعادت او را فراهم کند. اگر موقعیت شغلی بر پایهٔ تناسب‌ها رعایت نشود و به‌خصوص گزینش برای هر تخصصی بر پایهٔ اقتضاءات پیشینی او نباشد و تنها معیار در ایجاد تخصص و اشتغال، درآمدزایی و توجه به پول و صرف قصد معیشت باشد، فساد اقتصادی به‌خصوص در ناحیهٔ تولید و نارضایتی عمومی را موجب می‌شود.

سرمایه و ابزار صنعتی پیشرفته

خط ۱۸۴ : نخستین پایهٔ اقتصاد، سرمایه و ابزار به‌روز علمی و صنعتی تولید است. بنابراین حفظ سرمایه و در اختیار قرار دادن ابزار به‌روز تولید از وظایف مهم حاکمیت می‌باشد. ابزار تولید، بخشی از سرمایه است و حکم آن را دارد.

تأمین امنیت سرمایه‌گذاری

خط ۱۸۵ : سرمایه‌گذاری نیازمند امنیت و آرامش همه‌جانبه به‌خصوص مالی است. تأمین امنیت لازم برای سرمایه‌گذاری هم‌پای استانداردهای

(۲۰۸)

جهانی وظیفهٔ حاکمیت می‌باشد.

بازار رقابتی

خط ۱۸۶ : بازار اسلامی دارای قابلیت عرضهٔ متنوع تمامی محصولات قانونی برای تمامی فعالان اقتصادی به صورت رقابتی است.

پيش نويس كتاب قانون – جلد يكم – قانون ولايت.