معناشناسی مبدّل:
«مبدِّل»از اسمای خداوند است. خداوند تبدیل‌های خود را به گونه‌ای پنهانی و با رجال غیب انجام می‌دهد. برای نمونه، ناگهان کسی در لحظه‌ای به زمین می‌خورد یا می‌میرد، بدون این که مباشری در ظاهر دیده شود در حالی که این کار توسط یکی از رجال غیب و با اسم مبدِّل انجام گرفته است. این اسم کسی را که در اوج قدرت و توانمندی است به ناگاه زیر می‌کشد و کسی را که در حالت ضعف و ناامیدی است به فراز می‌برد. البته باید توجه داشت که گاه کم‌ترین کار نیک یا بدی می‌تواند اسمای تبدیلی را آشکار سازد و کسی را فراز یا فرود دهد.
رجال غیب و اسم مبدل:
از رجال غیب می‌توان حضرت خضر علیه‌السلام یا فرشتگانی را نام برد که در روز عاشورا به یاری حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام شتافتند اما امام حسین علیه‌السلام به آنان اذن یاری نداد و خواست عاشقی پیشه نماید. حضرت خضر علیه‌السلام نیز که از اولیای باطن است همواره و هم‌اکنون نیز تصرفاتی دارد که حضرت موسی علیه‌السلام تنها سه مورد آن را مشاهده نمود و طاقت از کف نهاد.
اسمای مبدله:
برای این که کسی از این اسما آسیب نبیند باید نخست حرمت اسمای مبدله را نگاه داشت و هیچ گاه خود را به ظلم یا گناهی آلوده ننمود و به ویژه دل ضعیفی را نلرزاند یا آن را نشکست، کارهای خیر خود را پنهان نمود و بدون این که دیگران در حق ما خوبی کنند، به آنان نیکی کرد. هم‌چنین از اسمای جمالی همانند «یا لطیف و یا کریم» استفاده نمود تا حوادث غیر عادی از زندگی ما دور نگاه داشته شود.
اسمای مبدله تنها در طلسمات به عنوان دست‌یار مورد استفاده قرار می‌گیرد و کسی که آن را به عنوان ذکر استفاده کند به خباثت باطنی می‌گراید. این اسما مخصوص حضرت پروردگار است.