معناشناسی مُبارَک:
از نام‌های حضرت حق «مبارک» به معنای برکت دهنده است: «تَبَارَک اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ»(۱). البته خداوند خود «بارک» و «تبارک» است. در این نام، فراوانی رحمت و خیر نهفته است و در قرآن کریم ۳۲ مورد از آن یاد شده که تمامی برای حضرت حق کاربرد دارد و هیچ مورد خلقی در آن وجود ندارد. این اسم رشد و نموّ، خیر و عشق را می‌رساند و در ۳۲ مورد یاد شده، چیزی که برکت داده شده بسیار قابل توجه است. برای نمونه، خداوند به زمین برکت داده است «الاْءَرْضِ الَّتِی بَارَکنَا فِیهَا لِلْعَالَمِینَ»(۲)، از این رو بهترین کره برای سکونت آدمی است و اکسیژن آن موجب پیدایش حیات، آن هم با تنوعی بی‌نهایت شده است و در این همه کهکشان با بی‌نهایت ستاره‌ای که دارد، زمین دردانه است.
مورد دیگری که خداوند به آن برکت داده است اطراف مسجد الاقصی است: «الْمَسْجِدِ الاْءَقْصَی الَّذِی بَارَکنَا حَوْلَهُ»(۳)، از این رو می‌بینیم بهترین آب و هوا، زیباترین چهره‌ها و حتی ناب‌ترین شراب برای آن منطقه است و بدون دلیل نیست که رژیم اشغال‌گر اسرائیل از این منطقه دست نمی‌کشد. سخن گفتن از این ۳۲ مورد به درازا می‌کشد و باید آن را در مقام خود دید.
- اعراف / ۵۴٫
- انبیاء / ۷۱٫
- اسراء / ۱٫