غذاها دو نوع است: غذاهای مادی و غذاهای معنوی. غذاهای مادی خود بر سه بخش هستند: ۱٫ غذاهای فانتزی (کم‌حجم و پرانرژی) ۲٫ غذاهای مادی عادی (فلّه‌ای) ۳٫ غذاهای مادی تجردی (ریزپایه). این تجرد به معنای ظریف است، نه به معنای فلسفی آن.
تغذیه‌های تجردی، شامل شادمانی، هوای پاک و هوای سرد است. هر انسانی باید در طول شبانه‌روز، پنج تا پانزده دقیقه شوخی کند.
غذاهای مادی فانتزی، شامل نمک، زعفران، سیر، پیاز و غیره هستند که نخوردن و زیاد خوردن آن، باعث مرگ می‌شود. این غذاها باید به اندازه خورده شوند. یک‌مثقال زعفران را می‌توان در مدتی طولانی مانند شش‌ماه مصرف کرد؛ از این‌رو، گران تمام نمی‌شود. می‌توان یک پرِ آن را در قوری چای، پلو، و یا آبگوشت ریخت و روزانه مصرف کرد. عدم مصرف زعفران، رنگ پوست را کدر و سیاه می‌کند. تغذیه‌های فانتزی باید هر روز مصرف شوند. چای و زعفران تا شش‌ماه سالم باقی می‌مانند؛ ولی برنج تا یک‌سال.
نمک را نمی‌شود هر روز نخورد؛ اما امروزه اکثر غذاهای ما خود نمک دارند و دیگر نباید به غذا نمک بیفزاییم. هم چنین باید سیر خورد؛ البته باید بوی آن را گرفت تا کسی را اذیت نکند. در مورد سیر هم باید گفت که قورت دادنِ آن، مفید نیست؛ بلکه باید از گذرگاه دندان‌ها عبور کند و جویده شود. بو گرفتن دهان، به خاطر معدهٔ ناسالم است؛ وگرنه پیاز و سیر، آن‌قدر هم بودار نیستند. حتماً باید روزانه مقدار کمی پیاز خورد. تمام ویروس‌های بدن با مصرف پیاز از بین می‌روند.
در تغذیه باید چیزی خورد که چربی‌ها آب شوند، و نمی‌شود تنها با آب این کار را کرد؛ از این‌رو، حتی مقدار کمی از نوشابه‌های صنعتی می‌تواند این کار مهم را انجام دهد و عروق را باز کند. هم چنین روی چربی نباید آب خورد؛ چون چربی می‌بندد و نَفَس را تنگ می‌کند.
اگر نوشابه میل نمی‌فرمایید، باید آبلیمو، آبغوره و یا میوه‌جات مصرف نمایید. برخی می‌گویند این نوشابه‌ها برای بدن و معده ضرر دارند؛ باید گفت: بدن و معده، بسیار قوی‌تر از آن است که مصرفِ کم و به اندازهٔ این نوشابه‌ها به آن آسیب برساند.
غذاهای فانتزی، مشاعر انسان را باز می‌کنند و منجر به سلامتی می‌گردند. غذاهای فلّه‌ای، غیرفانتزی هستند؛ مانند نان، برنج، گوشت، و… . حتی می‌توان به جای زعفران، از ریشهٔ آن، که سبک‌تر از خود زعفران است، مثلاً در آبگوشت استفاده نمود. مصرف زعفران، خواب را کم و خوراک را تنظیم می‌کند. البته باید توجه داشت که زعفران باید دست‌کم نیم‌ساعت در آب بماند تا در آن حل شود.
بسیاری از بیماری‌ها از مجاری بینی و گلو وارد بدن می‌گردند؛ بنابراین، یک‌قاشق آبلیمو را در نصف لیوان آب حل نمایید و روزی یک‌بار، یا دست‌کم هر سه‌روز یک‌بار، یا درگلو غرغره کنید و یا بینی خود را با آن شستشو دهید. در این زمینه آبِ تنها کافی نیست.
غذاهایی که پخته نمی‌شوند، کم آزارترند؛ ازاین رو، بهتر است سبزیجات و میوه‌جات را به طور فلّه‌ای و خام خورد. البته بنده به خام‌خوری معتقد نیستم، ولی تا این‌اندازه پخته‌خواری نیز مناسب نیست. هرچه می‌توانید سبزی، میوه و انواع خارهای خوراکی را بخورید.
ما باید تمام این غذاها را – از فله‌ای تا فانتزی – مصرف نماییم. پیاز، سیر و نمک، ویروس‌های مرگ‌آور را از بین می‌برند و از بدن دفع می‌نمایند. پیازهای فلّه‌ای که در کبابی‌ها استفاده می‌شود و درشت هستند، مفید نیستند. پیاز باید کوچک باشد، مانند پیازچه یا تربچه. بهتر است پیاز تند باشد؛ اما پیازِ تند را باید طوری مصرف کنیم که به لثه فشار نیاید.
