خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: حضرت ایوب علیه‌السلام پس از تحمل دردها، رنج‌ها، مشقت‌ها و بیماری‌های دشوار از شماتت دشمنان رنجیده‌خاطر گشت و از خداوند مدد و یاری خواست. خداوند هم به اوفرمود پای بر زمین بزن تا چشمه‌ای در آید و خود را در آن که خنکا دارد شست‌وشو بده و از آن بیاشام تا از همه ی بیماری و غم‌ها آسوده شوی: «وَاذْکرْ عَبْدَنَا أَیوبَ إِذْ نَادَی رَبَّهُ أَنِّی مَسَّنِی الشَّیطَانُ بِنُصْبٍ وَعَذَابٍ. ارْکضْ بِرِجْلِک هَذَا مُغْتَسَلٌ بَارِدٌ وَشَرَابٌ»(۱)؛ و بندهٔ ما ایوب را به یاد آور آن‌گاه که پروردگارش را ندا داد که شیطان مرا به رنج و عذاب مبتلا کرد. به او گفتیم با پای خود به زمین بکوب، اینک این چشمه‌ساری است سرد و آشامیدنی.
این آیه از خنکای آن آب می‌گوید. گواراترین آشامیدنی برای انسان آب خنک است (نه آب یخ) و چنین آبی می‌تواند میکروب‌ها را از بین ببرد و ضعف و ناتوانی بدن را برطرف کند. بازی با آب سرد و نگاه کردن به آن نیز موجب آرامش روانی می‌گردد. باید توجه داشت چشمه‌های آب گرم اگر فوایدی دارد برای گرمی آن نیست، بلکه به خاطر املاح موجود در آن می‌باشد.
