کسی قدرت تبدیل دارد که اگر خواب است بتواند خود را به بیداری و گرسنگی را به سیری و گرمی را به سردی تحویل برد.
البته اگر سالک به چنین اموری به صورت عملی مبادرت ورزد، نخست خواب خود را به کنترل می‌گیرد؛ چرا که خواب سبک‌تر است و گشایش بیش‌تری دارد تا بیداری. این تمرین را باید پیش از ورود به ذکر و مانند آن انجام داد و در این مدت لازم است اذکار عمومی مانند «لا اله الا اللّه» را به حالت عادی بگوید و از آن فراتر نرود تا زمانی که سالک خواب، خوراک و شهوت خود را ارادی سازد. سالک باید خود را گرسنه نگه دارد و سپس خود را بیازماید آیا می‌تواند میل به سیری نماید یا خیر. بعد از صرف غذا ممکن است خواب بر سالک غلبه نماید و وی باید سعی نماید از آن درگذرد یا آن را در مدت زمانی معین و کوتاه انجام دهد.
