سبکی و سنگینی خوراکی‌ها

 میوه‌ها را می‌توان بر سه بخش میوه‌هایی که در زیر خاک رشد می‌یابند، میوه‌هایی که بر روی خاک قرار می‌گیرد و میوه‌های درختی دانست. میوه‌هایی مانند هویج، سیب‌زمینی، شلغم، پیاز و چغندر که در زیر خاک رشد می‌یابد همه تجاذبی سنگین دارد و هضم آن برای معده دشوار است و مانع بر شدن فرد به عوالم بالا می‌گردد. میوه‌هایی که بر روی خاک قرار می‌گیرد مانند خربزه، هندوانه، خیار و مانند آن سنگینی و ثقل کم‌تری دارد و میوه‌های درختی مانند سیب، پرتقال، گردو و گیلاس سبک‌بار است.

علت سبکی و سنگینی این میوه‌ها دوری و نزدیکی آن به زمین و خاک است؛ زیرا زمین و خاک ثقل دارد و ثقل آن بر روی چیزهایی که با آن تماس دارد اثر می‌گذارد.

ثقل زمین، بر تمامی خوراکی‌ها به تناسبی که با آن برخورد دارد اثر می‌گذارد. برای مثال، گوشت پرندگان از بهترین گوشت‌هاست چرا که با زمین فاصله دارد؛ چنان‌که قرآن کریم از وجود گوشت انواع پرنده در بهشت خبر می‌دهد: «وَلَحْمٍ مِمَّا یشْتَهُونَ»^(۱).

سنگینی زمین بر گوشت اعضای مختلف یک حیوان نیز تأثیر دارد. برای مثال، گوشت گردن گوسفند که از زمین فاصله دارد بهترین جای آن است، به عکس ران که بر روی زمین قرار می‌گیرد. پس از گردن، راسته بهترین گوشت است. از راسته به عنوان دارو نیز می‌توان استفاده کرد که بحث از آن را باید در جای خود دید.

این حقیقت را از آیهٔ شریفهٔ: «کلُّ مَنْ عَلَیهَا فَانٍ»^(۲) نیز می‌توان به دست آورد؛ به این معنا که هر که پا در زمین دارد و روی خاک زندگی می‌کند یا فاصلهٔ کم‌تری با خاک دارد فانی می‌شود. عمر کسانی که بر روی خاک، کار و زندگی دارند یا فرسنگ‌ها در زیر زمین کار می‌نمایند کوتاه می‌شود.

______________________________________

1. طور / ۲۲٫
2. الرحمن/ ۲۶٫