کسی که همواره مراقب است تا نزد مردم آبروداری کند و به همسر و فرزند خویش غذای ساده و به مهمانش بهترین غذا را می‌دهد، واجب را رها کرده و به مستحب پرداخته است؛ چرا که تشریفات مهمانی واجب نیست اما حق زن و فرزند واجب است.
در زندگی باید از هر گونه ریای اجتماعی دور بود؛ چرا که انسان می‌خواهد عمری در همین اجتماع و با همین مردم زندگی کند، در نتیجه باید آن‌چه دارد رو کند و نزد دیگران چهره‌ای پوشالی از خود نسازد.
گاه مشاهده می‌شود از افراد مختلف، اعم از مؤمن، رباخوار، دزد و دیگر افراد، برای برپایی مراسمات مذهبی و تأمین هزینه هیأت‌ها یا تهیه و سرو غذا یا ساخت بنای مسجد یا حسینیه پول می‌گیرند، ولی باید گفت: متأسفانه، گاه بدترین لقمه‌هایی که به مردم و به نام حفظ شعایر دینی داده می‌شود، همین لقمه‌هاست؛
از اوصاف نفس می‌گفتیم. یکی دیگر از اوصاف نفس، خوابیدن آن است. «خواب» وصف نفس و امری خلقی است و هر پدیده‌ای که حیات نفسانی داشته باشد به خواب نیاز دارد. حق‌تعالی چنین صفتی را ندارد. پدیده‌های مجرد نیز ظهور و بروز و قبض و بسط را دارا می‌باشند. «بیداری» نیز وصف نفس است. هنگامی […]
انفاق در جامعهٔ ما که آژیر قرمز فقر به صورت مدام کشیده می‌شود، باید به صورت سیستماتیک و نظام‌مند و آبرومندانه و با دیدی گسترده و به گونهٔ کلان و با الگوپذیری از امیرمؤمنان انجام شود که کمک‌های مادی و انفاقات خویش را به در منازل به صورت پنهانی می‌رسانید…. نان گدایی منش بزرگواری […]
کسی که هیچ وقت گرسنه نمی‌شود و به غذا اشتها ندارد، مغز وی انقباض پیدا می‌کند و به آلزایمر و فراموشی و از دست دادن علم مبتلا می‌شود……
طلبه نباید شغلی غیر از طلبگی داشته باشد، بلكه وي باید به امور مربوط به طلبگی خود مانند تحصیل، تحقیق و نگارش بپردازد و درآمد وی نیز از همین امور باشد، نه از راه غیر طلبگی….. به منابع درآمدی طلاب، باید اهتمام ویژه داشت و هر پولی را به مصرف آنان نرساند. درآمد وجوهات و […]