وجود نداشتن هيچ آيه متشابهى در قرآن كريم برای اولیای الهی
هيچ يك از آيات قرآن كريم براى صاحب بصيرت از متشابهات نيست و تمامى آيات قران كريم محكم است. كسى در معناى آيه شبهه دارد كه چشمى ضعيف داشته و در دانش ناتوان باشد. براى اولياى الهى هيچ آيهى متشابهى در قرآن كريم وجود ندارد.
نسیم قرآنی و فیض همگانی
قرآن كريم همانند نسيم است كه به هر كسى بهره مى رساند. آن كه بيدار است از اين نسيم الهى بسيار فيض مى برد و آن كه خواب است نيز از آن بى نصيب و بى بهره نيست و از خنكاى لذت آور آن به بهجت مى آيد و مشعوف مى شود.
ذکر قرار دادن هر یک از آیات قرآن کریم
يك از نامهاى قرآن كريم «ذكر» است؛ چنان كه مىفرمايد: «كَذَلِكَ نَقُصُّ عَلَيْكَ مِنْ أَنْبَاءِ مَا قَدْ سَبَقَ وَقَدْ آَتَيْنَاكَ مِنْ لَدُنَّا ذِكْرا». ذكرى بالاتر از قرآن كريم نيست: «وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآَنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ وَلاَ يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلاَّ خَسَارا». تمامى آيات قرآن كريم ذكر است و مىتوان هر يك را براى تحقق چيزى ذكر قرار داد. براى نمونه، آيه ى شريفه ى: «خَتَمَ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ» ذكرى جلالى است كه با شماره اى خاص براى سحر به كار مى رود.
