ذو حیاتین

 رونق فرازندگی

ما ذو حیاتین هستیم. سی سال از عمرمان را، در زمان پیش از پیروزی انقلاب و بیش از سی سال دیگر را، بعد از پیروزی انقلاب سپری کردیم و این از الطاف خداوند نسبت به ماست. در این دو دوره زمانی، در سنینی به سر می‌بردم که دارای پختگی و کمال بودم. بنابراین، هر دو دوره زمانی و مختصاتش را به خوبی می‌شناسم و درک کرده‌ام. دنیا و هرچه در آن است، ارزش چندانی ندارد و شایسته نیست، انسان، وابستگی‌هایی را که گذاراست بر اساس مسایل شخصی و دنیوی، آن هم در برابر یک ابد پایدار تنظیم کند. مگر نیاز و خواسته‌های یک انسان چیست و اندازه آن چه‌قدر است؟ خوراک ما، قبل از انقلاب، غذایی ساده بود، امروز هم همان غذای ساده را می‌خوریم. خدا را شاکرم و شب و روز، او را سپاس می‌گویم. شب‌ها با خدا نجوا می‌کنم: خدایا! تو را شکر می‌کنم که در طی سی سال بعد از پیروزی انقلاب، در این کشور فعالیت کردم و به مردم خدمت کردم؛ اما نه دستبندی به دستی زدم و نه دیناری از حقوق مردم را مصرف کردم و نه قطره خونی از کسی ریخته‌ام.