اگر خداوند توفیق بدهد، نگارش کتابی به نام «تفضیل الانبیاء» را شروع کردهام.
در این کتاب قصد دارم کارنامه معنوی و نیز عملی تمامی پیامبران شناختهشده را بیاورم و به مرتبه معنوی، صفای باطن و کردار، مدیریت و سیاستشان نمره بدهم و معدل کارنامه آنان را به دست آورم. برخی از مقدمات این کار انجام شده، اما متأسفانه موانع فراوان، فرصتی ادامه آن را از من گرفته است. همچنین کاری به نام «محاکمة الشعراء» را در دست دارم و در گام نخست، تمامی غزلیات حافظ را نقد و استقبال کردهام و در گام بعد به سراغ گلستان و بوستان سعدی رفتهام. اگر وقت عنایت کند و موانع مانعان به عنایت الهی برداشته شود، مثنوی معنوی و نیز گوشههایی از شاهنامه را نیز خواهم آورد. در این کار، قصد دارم به شاعران و اشعارشان نمره بدهم. در فرصتی که هست مصرع به مصرع این رجال شعرا را بررسی خواهم کرد. معتقدم این کار باید در حوزههای علمیه انجام بشود. به شب شعرهای فعلی که شعرها بدون بازبینی و بازاندیشی محتوایی خوانده میشود و تنها به الفاظ و تشبیهسازی آن بسنده میشود، اعتقادی ندارم، بلکه باید با آن، محاکمهای دوستانه، منطقی و علمی بین شاعران کشور برگزار بشود. شاعران درجهبندی شوند و رتبههایشان مشخص شود و چنین نباشد که بیهودهبافی واژگانی یکی را بزرگ کند و صاحب محتوایی نادیده گرفته شود. لازم است سیستمی مانند مدرسه برای شاعران تشکیل بشود و اوضاع نابسامان شعر و شاعری، سامان بیابد. متأسفانه کسی را با نام و لقبی بزرگ میکنند و شایستگان بسیاری را از میدان اصلی دور نگاه میدارند. این همان موجسواری است. شخصی از من خواست، عارفی کامل و واصل را به او معرفی کنم تا از او کسب فیض کند. من ابتدا به او گفتم تو اهل عرفان نیستی و ممکن است معرفی من را نپذیری. او اصرار کرد و من گفتم: در شهر قم، عارفی غیر از حضرت بیبی نمیشناسم. او گفت ایشان را میشناسم. گفتم تو ناآگاه هستی. اگر سراغ از عارف میگیری، حضرت معصومه علیهاالسلام سلطان این دیار است. به حرم ایشان برو، لازم هم نیست زیارتنامه بخوانی، همانجا سکوت کن و با ادب تمام بایست. حضرت، خودشان زیارتنامه میخوانند و اگر بخواهند تو را به این وادی میکشانند.