عبادت مادر و اهمیت تسبیح

مادرم بیش از نود سال سن داشت. در اواخر عمر، بیمار شد و از بیماری‌اش شکایت می‌کرد.

به او گفتم مادر! فقط ذکر «سبحان‌اللّه» را بگو و ذکر دیگری را دنبال نکن و نیز از این بیماری گله و شکایت نکن؛ زیرا وقتت به شکایت می‌گذرد و دیگر سودی هم ندارد. مادرم فراغت زیادی داشت و شغلی جز عبادت و ذکرگفتن نداشت. سخن و ذکری بالاتر و بهتر از تسبیح خداوند نیست. در قرآن کریم آمده است فرشتگان برای زمینیان استغفار می‌کنند: «وَالْمَلاَئِکةُ یسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَیسْتَغْفِرُونَ لِمَنْ فِی الاْءَرْضِ أَلاَ إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ»^(۱). خداوند ملائکه‌ای دارد که مأموریتشان، استغفار برای بندگان خداست. خداوند تمام اموات و از دنیارفتگان را رحمت کند! مادرم این موضوع را عقیده داشت که فرشتگان برای بندگان خدا تسبیح می‌گویند. او چند سجاده و جانماز داشت. آن‌ها را روی زمین پهن می‌کرد و در هر یک دو رکعت نماز می‌خواند و در آن گاه مدت‌ها می‌نشست و ذکر می‌گفت و بعد از آن سجاده خارج می‌شد و بر روی سجاده‌ای دیگر چنین می‌کرد. او می‌گفت از این به بعد، ملائکه نماز می‌گزارند. او مقداری از قرآن‌کریم را تلاوت می‌کرد و بعد می‌گفت ادامه قرآن را ملائکه تلاوت می‌کنند. او ذکر می‌گفت و معتقد بود باقی ذکر را ملائکه می‌گویند. می‌گفت من توانایی انجام این عبادات را به‌طور کامل ندارم. مادرم از آیاتی که در این زمینه وارد شده است اطلاعی نداشت و این عقیده شخصی خودش بود. باید توجه داشت در این آیه شریفه «لِمَنْ فِی الاْءَرْضِ» تنها انسان‌ها نیستند و مصداق آن زمین و هرچه در آن است می‌باشد؛ اعم از جماد و گیاه و حیوان و انسان. در واقع، خداوند توسط ملائکه به بندگانش سوبسید می‌دهد و آن‌ها را مشمول استغفار خود می‌کند. کفار و مشرکان نیز بسیار می‌شود که مشمول استغفار ملائکه واقع می‌شوند و این امور در محاسبه روز قیامت مؤثر است و از گناهان آنان می‌کاهد. این نکته بسیار مهم است. در حالی که ما در خواب هستیم، ملائکه می‌توانند برای ما استغفار داشته باشند. مخلوقات ممکن است در حال گناه باشند و ملائکه برای آن‌ها استغفار کنند تا مورد غفران الهی واقع شده و بخشیده شوند.

۱٫ شوری / ۵٫