عشق را حضرت امیرمؤمنان علیهالسلام به زهرهٔ زهرایی و ناموس الهی حضرت فاطمه علیهاالسلام داشتند. آنان عشق محض بودند و چه شایسته است که روز ازدواج آن حضرات علیهماالسلام «روز عشق» نامگذاری شود….
پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله که صدرنشین عشق الهی است محبت دنیا را در پرتو عشق خدایی خود از دست نمیدهد و از دنیا عطر و زن را بر میگزیند و به آن محبت و دوستی دارد. محبتی که حقیقی است؛ نه مجازی و اطفارگونه. در روایت است:
«علی بن إبراهیم، عن أبیه، عن ابن أبی عمیر، عن حفص بن البختری، عن أبی عبد اللّه علیهالسلام قال: قال رسول اللّه صلیاللهعلیهوآله : ما أحبّ من دنیاکم إلاّ النّساء والطیب»(۱).
اولیای خدا در مقام جمعی عشقی دارند که هیچ پدیدهای به آنان نمیرسد. اولیای الهی در ناسوت با آن که اهل دنیا، عافیت و لذتهای نفسانی نیستند و مظلومیت، غربت و شهادت دارند، ولی اهل عشق میباشند.
عشق را حضرت امیرمؤمنان علیهالسلام به زهرهٔ زهرایی و ناموس الهی حضرت فاطمه علیهاالسلام داشتند. آنان عشق محض بودند و چه شایسته است که روز ازدواج آن حضرات علیهماالسلام «روز عشق» نامگذاری شود. آنان عشق محض بودند که تمامی فرزندان ایشان مقام عصمت و طهارت داشتند و امام میگردیدند. عشق آنان هیچ ناخالصی نداشته است؛ از این رو اگر حضرت زهرا علیهاالسلام در جوانی به شهادت نرسیده بود هر فرزندی میآورد به مقام امامت میرسید.
۱٫ الکافی، ج ۵، ص ۳۲۱٫