حضرت امیرمؤمنان علیه‌السلام وقتی از خانه بیرون می‌آمد، بسیار مردانه و باابهت بودند و به میدان رزم که می‌رسیدند کسی نمی‌توانست در چشم‌های ایشان نگاه کند، ولی وقتی داخل خانه می‌شدند همانند کودکان بودند و شوخی و بازی می‌کردند و حتی چهار دست و پا می‌شدند و بچه‌ها را روی دوش خود سوارمی‌کردند و هیچ گاه رفتار بیرون از خانه را با رفتار درون خانه در هم نمی‌آمیختند.
برخی وقتی وارد خانه می‌شوند همانند ملایکه عذاب می‌مانند! باید نخست به آنان سلام کرد؛ سخت‌گیر است، اگر به ظاهر مذهبی است تلویزیون رنگی را بدون دلیل حرام می‌داند و فرزندان خود را مجبور می‌کند یا تلویزیون نبینند یا تنها سیاه و سفید آن را تماشا کنند و برای آنان حرام‌هایی از پیش خود می‌تراشد، چنین فردی نمی‌تواند در آینده خانواده خود را از حرام‌های واقعی نیز گریز دهد. برخی پوشیدن دمپایی پلاستیکی زنانه در خانه را برای مرد حرام می‌دانند؛ چون می‌گویند تشبه رجال به نساء است! در حالی که تشبه حرام برای متن اجتماع و در انظار عموم است. زن می‌تواند در خانه شلوار و بلوز مردانه بپوشد و عکس آن نیز اشکال ندارد اما در اجتماع باید ملاحظه عرف را نمود و لباس غیر متعارف نداشت. چنین سخت‌گیری‌های بی‌موردی خستگی و سنگینی می‌آورد. متأسفانه برخی از خانم‌های منبری بیش‌تر از خود حرام می‌سازند!
انسان باید با زبان خود مهر، صفا، صمیمیت، عشق و محبت را برای مردم ارمغان برد نه آن‌که با سختی و خشکی و با شداد و غلاظ با آنان سخن گوید. خداوند به‌صورت صریح به پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرماید: «وَلَوْ کنْتَ فَظّا غَلِیظَ الْقَلْبِ لاَنْفَضُّوا مِنْ حَوْلِک، فَاعْفُ عَنْهُمْ، وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ»(۱)؛ اگر بر مردم سخت بگیرید همه از اطراف تو پراکنده خواهندشد. پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله همواره با رویی گشاده با مردم روبه‌رو می‌شدند و این‌گونه بود که افراد با افکار و عقاید گوناگون گرد آن حضرت صلی‌الله‌علیه‌وآله حلقه می‌زدند و حتی ابوسفیان نیز به رحمت آن حضرت طمع نمود و به ظاهر از کرده‌های پیشین خود توبه کرد! اگرچه بعد از آن با حضرت امیرمؤمنان علیه‌السلام درگیر شدند. سخت‌گیری بر زن و فرزند آنان را خسته می‌کند و صفا و صداقت را از زندگی می‌گیرد و تنها سالوس و ریا را به ارمغان می‌آورد.
- آل عمران / ۱۵۰٫
