نباید امور زندگی مردم را با پیرایه‌ها پیچیده و سخت ساخت. اعمال سخت‌گیری‌هایی که از دین نیست و پیرایه است باعث گناه می‌شود.
برای نمونه، سخت‌گیری در باب نکاح، یکی از عوامل ارتکاب جرم و انحراف است. باید راه را برای مردم باز گذاشت و برای آنان موانعی قرار نداد که هیچ ریشه‌ای در دین ندارد.
دین خداوند نیز در تمام دنیا جریان دارد و خدای تعالی مسأله ازدواج را به قدری آسان گرفته است تا امکان ازدواج برای همه باشد. اسلام آمده است تا بت‌هایی که مانع رشد انسان در هر مرحله از زندگی و در مسیر حرکتی وی به کمال می‌شود را از بین ببرد. از این رو، اسلام گلوگاه‌های اقتصادی و اعتقادی را می‌کوبد تا مشکل ازدواج را که معضلی اجتماعی شده و بت‌هایی را که باعث عدم تحقق این امر طبیعی و الهی گردیده است برطرف کند. به همین علت به پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله که برترین و والاترین انسان در پهنه هستی است، امر به ازدواج می‌نماید؛ آن هم با زنانی معمولی که از طبقه پایین جامعه بوده‌اند. زنانی که شوهر خود را از دست داده‌اند یا زنانی که هیچ شوهری تاب تحمل آن‌ها را نداشته‌است. اسلام با ساده‌ترین ابزار و وسایل و کم‌ترین امکانات موجود برای انتقال زن به مرد و ایجاد محرمیت میان آنان استفاده می‌کند و در ازدواج از لفظ و عقد برای رساندن معنای انتقال بهره می‌برد و لفظ هر گروهی و آداب هر قومی را در ازدواج می‌پذیرد و برای هیچ گروه و قومی مانعی نمی‌گذارد و چنان‌چه مانعی باشد، آن مانع بت به شمار می‌رود که دین خدا با آن مبارزه می‌نماید و آن را برنمی‌تابد.
