مرد باید در کارهای منزل به همسر خود کمک کند. و از سویی زن نیز باید شوهرداری خود را با محبت و عشق همراه نماید نه آن‌که آن را بر اساس یک وظیفه انجام دهد.

گاه آدم خانمی را می‌بیند که سی و سه سال سن دارد اما سخن گفتن وی از مادر نود ساله من ضعیف‌تر است. این می‌رساند بنیه چنین زنی ضعیف است و او به ضعف دچار است و طبیعی است که چنین زنی نمی‌تواند شوهر خود را راضی نماید و شوهر نمی‌تواند با او انسی داشته‌باشد. گاه دیده‌می‌شود این زن با همه ضعفی که دارد برای دیگران هم منبر می‌رود و از آقا امام زمان (عجل اللّه تعالی فرجه الشریف) سخن می‌گوید در حالی که آن حضرت سرشار از نشاط، صفا، نور و ایمان است. این زن ده‌ها روز به مجالس روضه می‌رود. این‌گونه زندگی به افراط گرفتار است؛ همان‌طور که برخی از زن‌ها دچار تفریط هستند و حتی مسایل اولی وضو و غسل خود را نمی‌دانند. یکی از معضلات فرهنگی که فسادآفرین شده این است که زن‌ها نمی‌توانند شوهر خود را کنترل کنند. نخستین امر مهم برای زن این است که نشاط خود را حفظ نماید و بنیه جسمی خود را تقویت نماید و به استحمام، نظافت، بهداشت، ورزش، استراحت، عطر و گردش اهمیت دهد تا نشاط خود را در پرتو آن حفظ نماید. وقتی زن نتواند شوهر خود را راضی نماید طبیعی است که به مرور زمان به مرد خود ضعف اعصاب واردمی‌آورد و رفته رفته از پاسگاه و سپس دادگاه سر خواهند در آورد. روح با این مسایل است که می‌تواند بال و پر بگشاید. البته من به برخی از زن‌ها که غرور فراوان دارند می‌گویم به باشگاه روند تا میان زنان دیگر لباس از خود بردارند و غرور آنان بریزد.

بعضی از زندگی‌ها نیز از ابتدا بر پایه‌های کج و انحرافی بنا می‌شود زنی مهریه خود را چندین مار قرارداده‌بود. فرزندان چنین زنی فردا چه روحیه‌ای خواهندداشت، وی به این مسایل توجهی ندارد و به مهریه عجیب خود دلشاد است.

مطالب مرتبط