آرامش و سکونت دنیوی با توجه به فراز: «وَجَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا لِیسْکنَ إِلَیهَا» در آمیزش و اختلاط مرد با همسر خود هست.
همین فراز میرساند مقتضای آفرینش جهان، اضطراب و ناآرامی نیست، بلکه خداوند آرامش، سکون، طمأنینه، جلوه، وقار، سلامت، سعادت، عشق، مهر، محبت و ناز را در طبیعت آفرینش و ناسوت قراردادهاست و ناآرامیهایی که در زندگیها هست حاصل دخالتهای نابهجای خود بشر است و مانند آن است که پیچ وسیلهای برقی کمی باز شود، در آن صورت با آلودگی صوتی است که کار میکند.