وجوب تمکین زن از شوهر

روایتی در باب وجوب تمکین زن از شوهر است که به نقل از پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرماید: «ولو کنت أمرت أحدا أن یسجد لأحد، لأمرت المرأة أن تسجد لزوجها»^(۱)؛

اگر می‌شد به کسی جز خدا سجده کرد، امر می‌نمودم زن باید به مرد خویش سجده کند. باید توجه‌داشت مراد از این مرد در این روایت مردان مرد است نه نامرد. مردانی که دارای غیرت بوده و به اهل و عیال خویش محبت می‌کنند نه نامردانی که در حق آنان ظلم می‌کنند و زیردستانی ضعیف و بی‌پناه را با نامردی تمام مورد آزار قرارمی‌دهند. اگر مرد مهربان باشد، همسر بر او سجده می‌کند و با کمال میل این کار را هم انجام می‌دهد؛ هرچند امر شرعی او را به تمکین بهتر وامی‌دارد و زن که دوست دارد مطلوب باشد، طالب مرد می‌گردد. البته، اگر زنی نیز دل‌رحم، مهربان، مؤمن و پرهیزگار باشد و برای مرد خود زنانگی نماید، مرد هم او را مطلوب خود قرارمی‌دهد و بر گرد او طواف مهر و حج عشق می‌آورد؛ با این تفاوت که مرد به خودی خود بر او سجده‌می‌آورد و زن نیاز به امر دارد و فرموده حاضر نیز برای ایجاد تعادل میان زن و مرد است؛ چرا که به طور طبیعی مردان بر زنان سجده می‌آورند؛ همان‌طور که وصف مردان آخرالزمان آمده‌است: «ونسوانهم قبلتهم»^(۲).

1. میرزای نوری، مستدرک الوسائل، ج ۱۴، ص ۲۳۷٫
2. مستدرک الوسائل، ج ۱۱، ص ۳۷۶٫