کارویژه زن آن است که در خانه چنان وارسته و فهمیده باشد که مرد و شوهر وی بتواند حضور سالمی در جامعه داشته‌باشد.
منظور از منزل‌گرایی زن این نیست که وی در خانه چند ساعت کار نماید و به نظافت منزل بپردازد، بلکه وی باید تمامی کارهای منزل را در این راستا انجام دهد که بتواند از شوهر خود به درستی دلبری نماید تا شوهر وی در بیرون از خانه حتی به فکر فساد هم نباشد. زن باید در خانه به‌جای این‌که به دیوار فوت کند، با اخلاق، محبت، مهربانی و کمالات چشمان مرد را به خود خیره‌نماید و چشم‌های او را درمان نماید. کیمیای درمان چشمان مردها داشتن زنی مؤمن در خانه است که به نظافت و زیبایی خود برسد و در منزل بسیار مدرن و شیک حضور داشته‌باشد. زن نباید چنین باشد که برای یک مجلس عروسی چند دست لباس بخرد و به موی خود رنگ زند اما برای شوهر خود در خانه به لباس و موی خود اهمیتی ندهد و با بیژامه به حضور شوهر برسد. اگر زنی چنین روشی در زندگی داشته‌باشد که نتواند زیبایی‌های خود و زیبایی‌هایی که با پوشش و آرایش به خود می‌گیرد را برای شوهر خویش عرضه دارد، چشمان مرد وی درمان نمی‌شود و چنین زنی نباید انتظار داشته‌باشد مرد وی چشمانی پاک داشته‌باشد. منظور از منزل گزینی زن، حسن شوهرداری اوست و اگر زن از عهده چنین وظیفه‌ای برآمد به مقداری که به حضور فعال وی در منزل ضربه نمی‌زند، می‌تواند در جامعه به شغلی به صورت پاره‌وقت اشتغال ورزد.
