دانش استخاره / جلد چهارمدانش استخاره / جلد چهارم
تطبیق قواعد، اصطلاحات و رموز استخاره بر آیات قرآن كريم
دانش استخاره، ج۴، ص: ۱۷۹
سورهٔ ق
۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، ق، وَالقُرآنِ الْمَجِیدِ».
بسیار خوب است. کاری است با نظم و ترتیبی ویژه که مشکلاتی اندک در روند عملی نمودن آن وجود دارد. به اعتبار حروف مقطع، پیچیده است.
۲- «بَلْ عَجِبُوا أَنْ جَاءَهُمْ مُنْذِرٌ مِنْهُمْ، فَقَالَ الْکافِرُونَ: هَذَا شَی‌ءٌ عَجِیبٌ».
خیلی بد است. کفر، تعجب و انذار در آن است.
«شَی‌ءٌ عَجِیبٌ»: بحران و گرفتاری را پیش می‌آورد.
۳- «أَئِذَا مِتْنَا وَکنَّا تُرَاباً، ذَلِک رَجْعٌ بَعِیدٌ».
بسیار بد است. البته کاری نجیب است ولی نجابت با بدی آن سازگار است.
۴- «قَدْ عَلِمْنَا مَا تَنْقُصُ الْأَرْضُ مِنْهُمْ، وَعِنْدَنَا کتَابٌ حَفِیظٌ».
شروع کار با آسیب‌ها و خساراتی همراه است و خالی از مشکل نمی‌باشد ولی پایان خوبی دارد.
۵- «بَلْ کذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ، فَهُمْ فِی أَمْرٍ مَرِیجٍ».
خوب نیست. به دروغ‌گویی مبتلا می‌شود.
۶- «أَفَلَمْ ینْظُرُوا إِلَی السَّمَاءِ فَوْقَهُمْ کیفَ بَنَینَاهَا، وَزَینَّاهَا، وَمَالَهَامِنْ‌فُرُوجٍ».
به اعتبار: «أَفَلَمْ» خوب نیست. با اموری نامرتبط و بی‌مورد مواجه می‌شود.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۱۸۰
۷- «وَالْأَرْضَ مَدَدْنَاهَا، وَأَلْقَینَا فِیهَا رَوَاسِی، وَأَنْبَتْنَا فِیهَا مِنْ کلِ‌زَوْجٍ‌بَهِیجٍ».
به لحاظ: «أَفَلَمْ» که بر این آیهٔ شریفه نیز وارد است خوب نیست.
البته خود کار خوب است اما خواهان برای انجام آن نامناسب است.
۸- «تَبْصِرَةً وَذِکرَی لِکلِّ عَبْدٍ مُنِیبٍ».
بسیار خوب است.
۹- «وَنَزَّلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً مُبَارَکاً، فَأَنْبَتْنَا بِهِ جَنَّاتٍ، وَحَبَّ الْحَصِیدِ».
عالی است.
۱۰- «وَالنَّخْلَ بَاسِقَاتٍ، لَهَا طَلْعٌ نَضِیدٌ».
خیلی خوب، کوتاه، شیرین و گواراست.
۱۱- «رِزْقاً لِلْعِبَادِ، وَأَحْیینَا بِهِ بَلْدَةً مَیتاً، کذَلِک الْخُرُوجُ».
خوب و شیرین است.
۱۲- «کذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ، وَأَصْحَابُ الرَّسِّ، وَثَمُودُ».
خیلی بد است.
۱۳- «وَعَادٌ، وَفِرْعَوْنُ، وَإِخْوَانُ لُوطٍ».
بسیار بد است.
۱۴- «وَأَصْحَابُ الْأَیکةِ، وَقَوْمُ تُبَّعٍ، کلٌّ کذَّبَ الرُّسُلَ، فَحَقَّ وَعِیدِ».
خیلی بد است.
۱۵- «أَفَعَیینَا بِالْخَلْقِ الْأَوَّلِ، بَلْ هُمْ فِی لَبْسٍ مِنْ خَلْقٍ جَدِیدٍ».
کاری پرزحمت، پرآفت و آسیب‌زاست. بد است.
۱۶- «وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ، وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ، وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِیدِ».
خوب نیست.
به لحاظ «خَلَقْنَا» پرزحمت است. وسواس است، اضطراب و گرفتاری در آن پیشامد می‌کند.
«حَبْلِ الْوَرِیدِ»: دقت را لازم دارد و نیز باید تاوان پس بدهد.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۱۸۱
۱۷- «إِذْ یتَلَقَّی الْمُتَلَقِّیانِ عَنِ الْیمِینِ وَعَنِ الشِّمَالِ قَعِیدٌ».
خیلی بد است. خواهان جاسوسان و مراقبانی دارد که کار وی را کشف می‌کنند و دست به تخریب کار وی می‌زنند.
۱۸- «مَا یلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلَّا لَدَیهِ رَقِیبٌ عَتِیدٌ».
بسیار بد است. با فردی نیرنگ باز و حرفه‌ای در حیله و زرنگی مواجه می‌شود.
۱۹- «وَجَاءَتْ سَکرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ، ذَلِک مَا کنْتَ مِنْهُ تَحِیدُ».
خیلی بد است.
۲۰- «وَنُفِخَ فِی الصُّورِ، ذَلِک یوْمُ الْوَعِیدِ».
بسیار بد است. تمامی زحماتی که برای کسب مال یا هر عنوانی می‌کشد به صورت ناگهانی از دست می‌رود و همه تلف می‌شود.
۲۱- «وَجَاءَتْ کلُّ نَفْسٍ مَعَهَا سَائِقٌ وَشَهِیدٌ».
خیلی بد است.
۲۲- «لَقَدْ کنْتَ فِی غَفْلَةٍ مِنْ هَذَا، فَکشَفْنَا عَنْک غِطَاءَک، فَبَصَرُک‌الْیوْمَ‌حَدِیدٌ».
بسیار بد است. خواهان تمامی سرمایه‌ای که از این کار به دست می‌آورد را از دست می‌دهد.
۲۳- «وَقَالَ قَرِینُهُ: هَذَا مَا لَدَی عَتِیدٌ».
خیلی بد است.
۲۴- «أَلْقِیا فِی جَهَنَّمَ کلَّ کفَّارٍ عَنِیدٍ».
بد و خطرناک است.
۲۵- «مَنَّاعٍ لِلْخَیرِ، مُعْتَدٍ، مُرِیبٍ».
بسیار بد است.
۲۶- «الَّذِی جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلَهاً آخَرَ، فَأَلْقِیاهُ فِی العذاب الشدیدِ».
خیلی بد است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۱۸۲
۲۷- «قَالَ قَرِینُهُ: رَبَّنَا، مَا أَطْغَیتُهُ، وَلَکنْ کانَ فِی ضَلَالٍ بَعِیدٍ».
بسیار بد است.
۲۸- «قَالَ: لَاتَخْتَصِمُوا لَدَی، وَقَدْ قَدَّمْتُ إِلَیکمْ بِالْوَعِیدِ».
خیلی بد است. سبب دعوا، مشاجره، درگیری و چه بسا زندان و نیز بیچارگی، ورشکستگی و شکست می‌شود.
۲۹- «مَا یبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَی، وَمَا أَنَا بِظَلَّامٍ لِلْعَبِیدِ».
باید این کار را ترک کرد؛ زیرا چیزی جز مشکل و سختی ندارد. خیلی بد است.
۳۰- «یوْمَ نَقُولُ لِجَهَنَّمَ هَلِ امْتَلَأْتِ وَتَقُولُ هَلْ مِنْ مَزِیدٍ».
خیلی بد است. به شکست یا ورشکستگی کامل می‌انجامد.
۳۱- «وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِینَ، غَیرَ بَعِیدٍ».
بسیار خوب، زیبا و شیرین است. به نتیجه می‌رسد و مشکلی نیز ندارد.
۳۲- «هَذَا مَا تُوعَدُونَ لِکلِّ أَوَّابٍ حَفِیظٍ».
خیلی خوب است. کاری است مشخص، نرم، آسان، ماندگار و با وعده‌هایی که محقق می‌شود به نتیجه می‌رسد.
۳۳- «مَنْ خَشِی الرَّحْمَنَ بِالْغَیبِ، وَجَاءَ بِقَلْبٍ مُنِیبٍ».
خیلی خوب و خوش باطن و دارای معنویت است.
۳۴- «ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ، ذَلِک یوْمُ الْخُلُودِ».
عالی است. به مقام و موقعیتی بلند دست می‌یابد و یا زندگی وی سامان می‌گیرد و مشکلاتی از وی برطرف می‌شود.
۳۵- «لَهُمْ مَا یشَاؤُونَ فِیهَا، وَلَدَینَا مَزِیدٌ».
خیلی خوب و پرسود است و منافع سرشاری را بهرهٔ خواهان می‌کند.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۱۸۳
۳۶- «وَکمْ أَهْلَکنَا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هُمْ أَشَدُّ مِنْهُمْ بَطْشاً، فَنَقَّبُوا فِی الْبِلَادِ، هَلْ مِنْ مَحِیصٍ».
خیلی بد است.
۳۷- «إِنَّ فِی ذَلِک لَذِکرَی لِمَنْ کانَ لَهُ قَلْبٌ، أَوْ أَلْقَی السَّمْعَ، وَهُوَ شَهِیدٌ».
کاری است عالی، هموار و متنوع.
۳۸- «وَلَقَدْ خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ، وَمَا بَینَهُمَا فِی سِتَّةِ أَیامٍ، وَمَا مَسَّنَا مِنْ لُغُوبٍ».
بسیار خوب است. هیچ گونه مشکل و آسیبی در این کار وجود ندارد.
۳۹- «فَاصْبِرْ عَلَی مَا یقُولُونَ، وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّک قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ الْغُرُوبِ».
عالی است. کاری معنوی است.
«وَقَبْلَ الْغُرُوبِ»: کار را باید به سرعت و بی‌درنگ پی‌گیر شد، وگرنه با مشکلاتی مواجه می‌شود.
۴۰- «وَمِنَ اللَّیلِ فَسَبِّحْهُ، وَأَدْبَارَ السُّجُودِ».
عالی است.
۴۱- «وَاسْتَمِعْ یوْمَ ینَادِ الْمُنَادِ مِنْ مَکانٍ قَرِیبٍ».
خوب است.
«وَاسْتَمِعْ»: باید مواظب و محتاط بود و در انجام کار دقت داشت که چگونگی کار به‌گونه‌ای به دیگران نرسد و از آن آگاهی نیابند.
۴۲- «یوْمَ یسْمَعُونَ الصَّیحَةَ بِالْحَقِّ، ذَلِک یوْمُ الْخُرُوجِ».
خوب نیست. کار دچار نابسامانی می‌شود.
۴۳- «إِنَّا نَحْنُ نُحْیی وَنُمِیتُ، وَإِلَینَا الْمَصِیرُ».
خیلی بد است. خواهان به گونه‌ای از کار کنار گذاشته می‌شود.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۱۸۴
۴۴- «یوْمَ تَشَقَّقُ الْأَرْضُ عَنْهُمْ سِرَاعاً، ذَلِک حَشْرٌ عَلَینَا یسِیرٌ».
خیلی بد و خطرناک است. نباید به آن نزدیک شد.
۴۵- «نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا یقُولُونَ، وَمَا أَنْتَ عَلَیهِمْ بِجَبَّارٍ، فَذَکرْ بِالْقُرْآنِ مَنْ یخَافُ وَعِیدِ».
خوب نیست.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۱۸۵
سورهٔ ذاریات
۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، وَالذَّارِیاتِ ذَرْواً».
۲- «فَالْحَامِلَاتِ وِقْراً».
۳- «فَالْجَارِیاتِ یسْراً».
۴- «فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْراً».
۵- «إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ».
۶- «وَإِنَّ الدِّینَ لَوَاقِعٌ».
هر شش آیهٔ شریفه دارای یک استخاره است. کاری است بسیار سنگین، منظم و مرتب. با برنامه‌ریزی می‌توان آن را به نیکی پیش برد.
بسیار خوب است.
۷- «وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْحُبُک».
۸- «إِنَّکمْ لَفِی قَوْلٍ مُخْتَلِفٍ».
۹- «یؤْفَک عَنْهُ مَنْ أُفِک».
سه آیهٔ شریفه یک آیهٔ استخاره است. خیلی بد است.
۱۰- «قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ».
۱۱- «الَّذِینَ هُمْ فِی غَمْرَةٍ سَاهُونَ».
هر دو کریمهٔ یاد شده یک آیهٔ استخاره است. بسیار بد است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۱۸۶
۱۲- «یسْأَلُونَ أَیانَ یوْمُ الدِّینِ».
۱۳- «یوْمَ هُمْ عَلَی النَّارِ یفْتَنُونَ».
۱۴- «ذُوقُوا فِتْنَتَکمْ هَذَا، الَّذِی کنْتُمْ بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ».
سه آیهٔ شریفه یک آیهٔ استخاره است. خیلی بد است.
۱۵- «إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَعُیونٍ».
کاری است ویژهٔ افراد مومن و برای دیگران نتیجه‌ای ندارد. خوب است. زحمت و کار را نیز می‌طلبد.
۱۶- «آخِذِینَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ، إِنَّهُمْ کانُوا قَبْلَ ذَلِک مُحْسِنِینَ».
خوب است و خیراتی به خواهان می‌رسد.
۱۷- «کانُوا قَلِیلًا مِنَ اللَّیلِ مَا یهْجَعُونَ».
خوب است.
۱۸- «وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ یسْتَغْفِرُونَ».
خوب است.
۱۹- «وَفِی أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ».
خوب است. نیازمند هزینه است و نباید در این راه کوتاهی کند و کم بگذارد و لازم است پی‌گیر کار باشد تا به نتیجه رسد.
۲۰- «وَفِی الْأَرْضِ آیاتٌ لِلْمُوقِنِینَ».
خیلی خوب است.
۲۱- «وَفِی أَنْفُسِکمْ أَفَلَا تُبْصِرُونَ».
بسیار خوب است.
«أَفَلَا تُبْصِرُونَ»: باید در پایان کار دقت و احتیاط داشت تا به مشکلی دچار نشد.
۲۲- «وَفِی السَّمَاءِ رِزْقُکمْ، وَمَا تُوعَدُونَ».
بسیار خوب است
دانش استخاره، ج۴، ص: ۱۸۷
«وَفِی السَّمَاءِ رِزْقُکمْ»: رزق آسمانی نشانهٔ حلال بودن کار و بهره‌های آن و نیز معنویت است.
۲۳- «فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ، إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ مَا أَنَّکمْ تَنْطِقُونَ».
خیلی خوب است.
«فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ»: ضمانتی برای تحقق کار مورد نظر است.
آسیب و مکافاتی ندارد و تمامی نتایج به دست آمده از آن مثبت است.
۲۴- «هَلْ أَتَاک حَدِیثُ ضَیفِ إِبْرَاهِیمَ، الْمُکرَمِینَ».
خیلی خوب است.
۲۵- «إِذْ دَخَلُوا عَلَیهِ، فَقَالُوا: سَلَاماً، قَالَ: سَلَامٌ، قَوْمٌ مُنْکرُونَ».
بسیار خوب است ولی باید جانب احتیاط را مراعات کرد.
۲۶- «فَرَاغَ إِلَی أَهْلِهِ، فَجَاءَ بِعِجْلٍ سَمِینٍ».
خیلی خوب است. با توجه به سرعتی که حضرت ابراهیم در آماده کردن گوشت گوساله داشته است باید گفت کار به سرعت انجام می‌شود.
۲۷- «فَقَرَّبَهُ إِلَیهِمْ، قَالَ: أَلَا تَأْکلُونَ».
خوب است. اضطراب و استرسی در آن وجود دارد که برطرف می‌شود.
۲۸- «فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِیفَةً، قَالُوا: لَاتَخَفْ، وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِیمٍ».
خوب است. شروعی آمیخته با ترس و تنیدگی دارد اما بشارت به خیر است و خیر می‌باشد.
۲۹- «فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِی صَرَّةٍ، فَصَکتْ وَجْهَهَا، وَقَالَتْ: عَجُوزٌ عَقِیمٌ».
شروع آن خالی از اضطراب نیست. کاری است بد ظاهر و پرزحمت که باطن نیکویی دارد.
«عَجُوزٌ عَقِیمٌ»: ظاهر خوشی ندارد و کاری بسته است که به نتیجه‌ای نمی‌رسد.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۱۸۸
۳۰- «قَالُوا: کذَلِک، قَالَ: رَبُّک، إِنَّهُ هُوَ الْحَکیمُ الْعَلِیمُ».
عالی است.
۳۱- «قَالَ: فَمَا خَطْبُکمْ أَیهَا الْمُرْسَلُونَ».
خیلی بد است.
۳۲- «قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَی قَوْمٍ مُجْرِمِینَ».
بسیار بد است.
۳۳- «لِنُرْسِلَ عَلَیهِمْ حِجَارَةً مِنْ طِینٍ».
خیلی بد است.
۳۴- «مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّک لِلْمُسْرِفِینَ».
خیلی بد است. خطر، درگیری، سقوط و شکست در هر سه استخارهٔ بالا وجود دارد.
۳۵- «فَأَخْرَجْنَا مَنْ کانَ فِیهَا مِنَ الْمُؤْمِنِینَ».
بد است. خالی از گرفتاری و مشکلات نیست.
۳۶- «فَمَا وَجَدْنَا فِیهَا غَیرَ بَیتٍ مِنَ الْمُسْلِمِینَ».
خیلی بد است. پرخطر است.
۳۷- «وَتَرَکنَا فِیهَا آیةً لِلَّذِینَ یخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِیمَ».
بسیار بد است. مشکلات آن ماندگار است.
۳۸- «وَفِی مُوسَی، إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَی فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُبِینٍ».
خوب است.
«بِسُلْطَانٍ مُبِینٍ»: کاری بزرگ و مهم است.
۳۹- «فَتَوَلَّی بِرُکنِهِ، وَقَالَ: سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ».
خوب، سخت و سنگین است.
۴۰- «فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ، فَنَبَذْنَاهُمْ فِی الْیمِّ، وَهُوَ مُلِیمٌ».
خیلی بد است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۱۸۹
۴۱- «وَفِی عَادٍ، إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَیهِمُ الرِّیحَ الْعَقِیمَ».
بسیار بد است. هیچ نتیجه و خاصیتی ندارد. سبب شکست و نابودی می‌شود.
۴۲- «مَا تَذَرُ مِنْ شَی‌ءٍ أَتَتْ عَلَیهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ کالرَّمِیمِ».
خیلی بد است. چیزی برای خواهان از آن نمی‌ماند و سرمایهٔ وی بر باد می‌رود.
۴۳- «وَفِی ثَمُودَ، إِذْ قِیلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّی حِینٍ».
خیلی بد است. بوی مرگ و شکست از آن به مشام می‌رسد.
۴۴- «فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ، فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ، وَهُمْ ینْظُرُونَ».
شکست و نابودی خود را با چشم خویش می‌بیند و کاری نمی‌تواند انجام دهد. بسیار بد است.
۴۵- «فَمَا اسْتَطَاعُوا مِنْ قِیامٍ وَمَا کانُوا مُنْتَصِرِینَ».
به خطر می‌افتد و چون هر کس درگیر کار خود است کسی نمی‌تواند به وی مددی برساند. بسیار بد است.
۴۶- «وَقَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُ، إِنَّهُمْ کانُوا قَوْماً فَاسِقِینَ».
خیلی بد است.
۴۷- «وَالسَّمَاءَ بَنَینَاهَا بِأَیدٍ، وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ».
بسیار خوب، پرمعنویت و عزیز است.
۴۸- «وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا، فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ».
خیلی خوب است. آرامش و ثبات در آن وجود دارد.
۴۹- «وَمِنْ کلِّ شَی‌ءٍ خَلَقْنَا زَوْجَینِ، لَعَلَّکمْ تَذَکرُونَ».
خیلی خوب است.
۵۰- «فَفِرُّوا إِلَی اللَّهِ، إِنِّی لَکمْ مِنْهُ نَذِیرٌ مُبِینٌ».
بسیار خوب است. خیرات فراوانی با آن است که ارزش خطر کردن را دارد. باید احتیاط و دقت در انجام آن داشت تا آسیبی ندید.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۱۹۰
«فَفِرُّوا إِلَی اللَّهِ»: کاری معنوی است که انجام آن نیازمند نیت خالص است.
«إِنِّی لَکمْ مِنْهُ نَذِیرٌ مُبِینٌ»: کار سنگین و پرخطری است.
۵۱- «وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَهاً آخَرَ، إِنِّی لَکمْ مِنْهُ نَذِیرٌ مُبِینٌ».
سبب اختلاف و تعدد می‌گردد. خوب نیست.
۵۲- «کذَلِک مَا أَتَی الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ».
خیلی بد است.
۵۳- «أَتَوَاصَوْا بِهِ، بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ».
بسیار بد است. با افرادی گمراه همراهی می‌کند.
۵۴- «فَتَوَلَّ عَنْهُمْ، فَمَا أَنْتَ بِمَلُومٍ».
خوب نیست. نگرانی در آن است.
۵۵- «وَذَکرْ، فَإِنَّ الذِّکرَی تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِینَ».
بسیار خوب و دارای خیرات فراوانی است. توجه و نفع مفید را به همراه دارد.
۵۶- «وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِیعْبُدُونِ».
خوب است. کاری منحصر، سخت و سنگین است.
۵۷- «مَا أُرِیدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ، وَمَا أُرِیدُ أَنْ یطْعِمُونِ».
خوب نیست.
۵۸- «إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ، ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِینُ».
عالی است. از آیات ذکر است. ذکر رزقی، حقی و معنوی است که برای رفع فقر و رهایی از بیچارگی و توسعهٔ در زندگی کارآمد است.
۵۹- «فَإِنَّ لِلَّذِینَ ظَلَمُوا ذَنُوباً مِثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ، فَلَا یسْتَعْجِلُونِ».
خیلی بد است.
۶۰- «فَوَیلٌ لِلَّذِینَ کفَرُوا مِنْ یوْمِهِمُ الَّذِی یوعَدُونَ».
بسیار خطرناک و بد است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۱۹۱
سورهٔ طور
۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، وَالطُّورِ».
۲- «وَکتَابٍ مَسْطُورٍ».
۳- «فِی رَقٍّ مَنْشُورٍ».
۴- «وَالْبَیتِ الْمَعْمُورِ».
۵- «وَالسَّقْفِ الْمَرْفُوعِ».
۶- «وَالْبَحْرِ الْمَسْجُورِ».
۷- «إِنَّ عَذَابَ رَبِّک لَوَاقِعٌ».
۸- «مَا لَهُ مِنْ دَافِعٍ».
هشت آیهٔ یاد شده یک استخاره است و در استخاره، محتوایی یکسان دارد. خوب نیست. تهدید و غضب شدید در آن است و چیزی نیز مانع از عملی شدن این تهدید نیست. سبب شکست می‌شود.
۹- «یوْمَ تَمُورُ السَّمَاءُ مَوْراً».
۱۰- «وَتَسِیرُ الْجِبَالُ سَیراً».
هر دو آیهٔ شریفه یک استخاره است. خوب نیست.
۱۱- «فَوَیلٌ یوْمَئِذٍ لِلْمُکذِّبِینَ».
بسیار بد است.
۱۲- «الَّذِینَ هُمْ فِی خَوْضٍ یلْعَبُونَ».
خوب نیست.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۱۹۲
۱۳- «یوْمَ یدَعُّونَ إِلَی نَارِ جَهَنَّمَ دَعّاً».
بد است.
۱۴- «هَذِهِ النَّارُ الَّتِی کنْتُمْ بِهَا تُکذِّبُونَ».
خیلی بد است.
۱۵- «أَفَسِحْرٌ هَذَا، أَمْ أَنْتُمْ لَاتُبْصِرُونَ».
بسیار بد است.
۱۶- «اصْلَوْهَا، فَاصْبِرُوا أَوْ لَاتَصْبِرُوا؛ سَوَاءٌ عَلَیکمْ، إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا کنْتُمْ تَعْمَلُونَ».
خیلی بد است.
۱۷- «إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَنَعِیمٍ».
خوب است. کاری است که نشاط و شادمانی دارد و سالم می‌باشد.
۱۸- «فَاکهِینَ بِمَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ، وَوَقَاهُمْ رَبُّهُمْ عَذَابَ الْجَحِیمِ».
خوب است. سبب کامیابی می‌شود و مانع و گرفتاری نیز در آن نیست.
۱۹- «کلُوا، وَاشْرَبُوا، هَنِیئاً بِمَا کنْتُمْ تَعْمَلُونَ».
خیلی خوب است ولی زحمت دارد.
۲۰- «مُتَّکئِینَ عَلَی سُرُرٍ مَصْفُوفَةٍ، وَزَوَّجْنَاهُمْ بِحُورٍ عِینٍ».
عالی است. سبب عافیت و رفاه می‌شود.
۲۱- «وَالَّذِینَ آمَنُوا وَاتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّیتُهُمْ بِإِیمَانٍ أَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّیتَهُمْ، وَمَا أَلَتْنَاهُمْ مِنْ عَمَلِهِمْ مِنْ شَی‌ءٍ، کلُّ امْرِئٍ بِمَا کسَبَ رَهِینٌ».
عالی است. دارای خیراتی قهری است که دارای حساب و شماره است و خالی از زحمت نیست.
۲۲- «وَأَمْدَدْنَاهُمْ بِفَاکهَةٍ، وَلَحْمٍ مِمَّا یشْتَهُونَ».
خوب است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۱۹۳
۲۳- «یتَنَازَعُونَ فِیهَا کأْساً، لَالَغْوٌ فِیهَا، وَلَا تَأْثِیمٌ».
عالی است. همراه با عافیت است.
۲۴- «وَیطُوفُ عَلَیهِمْ غِلْمَانٌ لَهُمْ، کأَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَکنُونٌ».
خیلی خوب است.
۲۵- «وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَی بَعْضٍ یتَسَاءَلُونَ».
بسیار خوب است.
۲۶- «قَالُوا: إِنَّا کنَّا قَبْلُ فِی أَهْلِنَا مُشْفِقِینَ».
عالی است. خطراتی داشته که برطرف شده و خیر آن باقی مانده است.
۲۷- «فَمَنَّ اللَّهُ عَلَینَا، وَوَقَانَا عَذَابَ السَّمُومِ».
خیلی خوب است. مشکلات آن برطرف شده است.
۲۸- «إِنَّا کنَّا مِنْ قَبْلُ نَدْعُوهُ، إِنَّهُ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِیمُ».
بسیار خوب است.
۲۹- «فَذَکرْ، فَمَا أَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّک بِکاهِنٍ، وَلَا مَجْنُونٍ».
بد است. خطرات فراوانی دارد.
۳۰- «أَمْ یقُولُونَ شَاعِرٌ نَتَرَبَّصُ بِهِ رَیبَ الْمَنُونِ».
بد است. انتظار و دل‌نگرانی در آن است.
۳۱- «قُلْ: تَرَبَّصُوا، فَإِنِّی مَعَکمْ مِنَ الْمُتَرَبِّصِینَ».
بد است. درگیری، نزاع و انتظار را پیش می‌آورد.
۳۲- «أَمْ تَأْمُرُهُمْ أَحْلَامُهُمْ بِهَذَا، أَمْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ».
خیلی بد است. درگیری را به همراه می‌آورد.
۳۳- «أَمْ یقُولُونَ تَقَوَّلَهُ، بَلْ لَایؤْمِنُونَ».
بد است.
۳۴- «فَلْیأْتُوا بِحَدِیثٍ مِثْلِهِ، إِنْ کانُوا صَادِقِینَ».
بد است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۱۹۴
۳۵- «أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَیرِ شَی‌ءٍ، أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ».
بد است.
۳۶- «أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ، بَل لَایوقِنُونَ».
خیلی بد است.
۳۷- «أَمْ عِنْدَهُمْ خَزَائِنُ رَبِّک، أَمْ هُمُ الْمُسَیطِرُونَ».
بسیار بد است.
۳۸- «أَمْ لَهُمْ سُلَّمٌ یسْتَمِعُونَ فِیهِ، فَلْیأْتِ مُسْتَمِعُهُمْ بِسُلْطَانٍ مُبِینٍ».
بد است.
۳۹- «أَمْ لَهُ الْبَنَاتُ وَلَکمُ الْبَنُونَ».
خوب نیست.
۴۰- «أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْراً، فَهُمْ مِنْ مَغْرَمٍ مُثْقَلُونَ».
بد و سنگین است.
۴۱- «أَمْ عِنْدَهُمُ الْغَیبُ، فَهُمْ یکتُبُونَ».
بد است. خواهان مورد محاسبه و بازخواست قرار می‌گیرد.
۴۲- «أَمْ یرِیدُونَ کیداً، فَالَّذِینَ کفَرُوا هُمُ الْمَکیدُونَ».
بد است. حیله و نیرنگ در کار پیش می‌آید.
۴۳- «أَمْ لَهُمْ إِلَهٌ غَیرُ اللَّهِ، سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یشْرِکونَ».
خیلی خطرناک و بد است. شکست و نابودی را در پی دارد.
۴۴- «وَإِنْ یرَوْا کسْفاً مِنَ السَّمَاءِ سَاقِطاً، یقُولُوا: سَحَابٌ مَرْکومٌ».
بسیار بد است. سبب از دست رفتن سرمایه می‌شود.
۴۵- «فَذَرْهُمْ حَتَّی یلَاقُوا یوْمَهُمُ الَّذِی فِیهِ یصْعَقُونَ».
خیلی بد است. گرفتاری می‌آورد و بلاخیز است.
۴۶- «یوْمَ لَایغْنِی عَنْهُمْ کیدُهُمْ شَیئاً وَلَا هُمْ ینْصَرُونَ».
غفلت‌آور و گمراه ساز است. بسیار بد است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۱۹۵
۴۷- «وَإِنَّ لِلَّذِینَ ظَلَمُوا عَذَاباً دُونَ ذَلِک، وَلَکنَّ أَکثَرَهُمْ لَایعْلَمُونَ».
خیلی بد است.
۴۸- «وَاصْبِرْ لِحُکمِ رَبِّک، فَإِنَّک بِأَعْینِنَا، وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّک حِینَ تَقُومُ».
بسیار خوب است. صبر و استقامت را می‌طلبد. خیرات فراوانی با آن همراه است.
۴۹- «وَمِنَ اللَّیلِ فَسَبِّحْهُ، وَإِدْبَارَ النُّجُومِ».
عالی است. خیرات فراوانی دارد.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۱۹۶
سورهٔ نجم
۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، وَالنَّجْمِ إِذَا هَوَی».
سورهٔ نجم سورهٔ مقام حضرت ختمی مرتبت صلی الله علیه و آله است.
استخارهٔ آیهٔ نخست آن خوب نیست.
۲- «مَا ضَلَّ صَاحِبُکمْ، وَمَا غَوَی».
خوب نیست.
۳- «وَمَا ینْطِقُ عَنِ الْهَوَی».
خوب نیست.
۴- «إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْی یوحَی».
خوب است. کاری منحصر، محدود، محکم و بلند است.
۵- «عَلَّمَهُ شَدِیدُ الْقُوَی».
خیلی خوب، مثبت و معنوی است.
۶- «ذُو مِرَّةٍ فَاسْتَوَی».
سبب اقتدار، قدرت و بلندی می‌شود. بسیار خوب است.
۷- «وَهُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلَی».
عالی و بلند است.
۸- «ثُمَّ دَنَا، فَتَدَلَّی».
خیلی خوب است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۱۹۷
۹- «فَکانَ قَابَ قَوْسَینِ، أَوْ أَدْنَی».
کاری مادی، ظاهری و دنیوی نیست. خوب است.
۱۰- «فَأَوْحَی إِلَی عَبْدِهِ مَا أَوْحَی».
کاری منحصر و خاص است. خوب است.
۱۱- «مَا کذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَی».
خوب نیست.
۱۲- «أَفَتُمَارُونَهُ عَلَی مَا یرَی».
خوب نیست.
۱۳- «وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَی».
خوب است.
۱۴- «عِنْدَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَی».
عالی و دارای عظمت است.
۱۵- «عِنْدَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَی».
عافیت، سلامت، قوت و قدرت با آن همراه است. عالی است.
۱۶- «إِذْ یغْشَی السِّدْرَةَ مَا یغْشَی».
خوب است.
۱۷- «مَا زَاغَ الْبَصَرُ، وَمَا طَغَی».
خوب نیست. زیرا نفی و انکار در آن است.
۱۸- «لَقَدْ رَأَی مِنْ آیاتِ رَبِّهِ الْکبْرَی».
خیلی خوب است. کاری بلند، سنگین و معنوی است.
۱۹- «أَفَرَأَیتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّی».
بسیار بد است.
۲۰- «وَمَنَاةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَی».
خیلی بد است. سبب استکبار و طاغوت‌گرایی می‌شود.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۱۹۸
۲۱- «أَلَکمُ الذَّکرُ وَلَهُ الْأُنْثَی».
خوب نیست.
۲۲- «تِلْک إِذاً قِسْمَةٌ ضِیزَی».
تقسیم بدی است. خوب نیست.
۲۳- «إِنْ هِی إِلَّا أَسْمَاءٌ سَمَّیتُمُوهَا أَنْتُمْ وَآبَاؤُکمْ، مَا أَنْزَلَ اللَّهُ بِهَا مِنْ سُلْطَانٍ، إِنْ یتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ، وَمَا تَهْوَی الْأَنْفُسُ، وَلَقَدْ جَاءَهُمْ مِنْ رَبِّهِمُ الْهُدَی».
خوب نیست. صدر آیه بر ذیل آن چیره است.
۲۴- «أَمْ لِلْإِنْسَانِ مَا تَمَنَّی».
خوب نیست. تنها ظاهری خوشایند دارد.
۲۵- «فَلِلَّهِ الْآَخِرَةُ وَالْأُولَی».
خوب است.
۲۶- «وَکمْ مِنْ مَلَک فِی السَّمَاوَاتِ لَاتُغْنِی شَفَاعَتُهُمْ شَیئاً إِلَّا مِنْ بَعْدِ أَنْ یأْذَنَ اللَّهُ لِمَنْ یشَاءُ وَیرْضَی».
خوب، محدود و مقید است.
۲۷- «إِنَّ الَّذِینَ لَایؤْمِنُونَ بِالْآَخِرَةِ لَیسَمُّونَ الْمَلَائِکةَ تَسْمِیةَ الْأُنْثَی».
خوب نیست.
۲۸- «وَمَا لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ، إِنْ یتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ، وَإِنَّ الظَّنَّ لَایغْنِی مِنَ الْحَقِّ شَیئاً».
خوب نیست. کاری است که به درگیری، تجسس و اضطراب می‌انجامد و نتیجه‌ای نیز از آن به دست نمی‌آید.
۲۹- «فَأَعْرِضْ عَنْ مَنْ تَوَلَّی عَنْ ذِکرِنَا، وَلَمْ یرِدْ إِلَّا الْحَیاةَ الدُّنْیا».
خوب نیست.
۳۰- «ذَلِک مَبْلَغُهُمْ مِنَ الْعِلْمِ، إِنَّ رَبَّک هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِیلِهِ، وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اهْتَدَی».
خوب نیست.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۱۹۹
۳۱- «وَلِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ لِیجْزِی الَّذِینَ أَسَاؤُوا بِمَا عَمِلُوا، وَیجْزِی الَّذِینَ أَحْسَنُوا بِالْحُسْنَی».
خوب نیست. چیزی دستگیر خواهان نمی‌شود.
۳۲- «الَّذِینَ یجْتَنِبُونَ کبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ، إِنَّ رَبَّک وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ، هُوَ أَعْلَمُ بِکمْ، إِذْ أَنْشَأَکمْ مِنَ الْأَرْضِ، وَإِذْ أَنْتُمْ أَجِنَّةٌ فِی بُطُونِ أُمَّهَاتِکمْ، فَلَا تُزَکوا أَنْفُسَکمْ، هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَی».
بد است. اضطراب، وقفه و انتظار را سبب می‌گردد.
۳۳- «أَفَرَأَیتَ الَّذِی تَوَلَّی».
خوب نیست.
۳۴- «وَأَعْطَی قَلِیلًا وَأَکدَی».
خوب نیست.
۳۵- «أَعِنْدَهُ عِلْمُ الْغَیبِ، فَهُوَ یرَی».
خوب نیست.
۳۶- «أَمْ لَمْ ینَبَّأْ بِمَا فِی صُحُفِ مُوسَی».
خوب نیست. استنکار را دنبال می‌کند.
۳۷- «وَإِبْرَاهِیمَ، الَّذِی وَفَّی».
خیلی خوب است.
۳۸- «أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَی».
خوب نیست.
۳۹- «وَأَنْ لَیسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَی».
خوب، پرزحمت و همراه با گرفتاری است.
۴۰- «وَأَنَّ سَعْیهُ سَوْفَ یرَی».
خوب و همراه با زحمت است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۰۰
۴۱- «ثُمَّ یجْزَاهُ الْجَزَاءَ الْأَوْفَی».
خوب است. سرمایه‌ای که برای آن می‌گذارد از بین نمی‌رود و برای وی خیر دارد.
۴۲- «وَأَنَّ إِلَی رَبِّک الْمُنْتَهَی».
عالی است.
۴۳- «وَأَنَّهُ هُوَ أَضْحَک وَأَبْکی».
خیلی خوب است. گرفتاری و مصیبت را نیز در پی می‌آورد.
۴۴- «وَأَنَّهُ هُوَ أَمَاتَ وَأَحْیا».
خوب و خیر است.
۴۵- «وَأَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَینِ: الذَّکرَ وَالْأُنْثَی».
خیلی خوب، مشکل، سخت و سنگین است.
۴۶- «مِنْ نُطْفَةٍ إِذَا تُمْنَی».
خوب است. در شروع آن بهره‌ای ندارد ولی پایه‌ریزی خوبی برای ادامهٔ زندگی است.
۴۷- «وَأَنَّ عَلَیهِ النَّشْأَةَ الْأُخْرَی».
خوب است. عاقبت و فرجامی خیر و نیک دارد.
۴۸- «وَأَنَّهُ هُوَ أَغْنَی وَأَقْنَی».
سبب بی‌نیازی و قدرت می‌شود. عالی است.
۴۹- «وَأَنَّهُ هُوَ رَبُّ الشِّعْرَی».
خیلی خوب است.
۵۰- «وَأَنَّهُ أَهْلَک عَاداً الْأُولَی».
هلاکت، نابودی و شکست را در پی دارد. خوب نیست.
۵۱- «وَثَمُودَ، فَمَا أَبْقَی».
خوب نیست.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۰۱
۵۲- «وَقَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُ، إِنَّهُمْ کانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَأَطْغَی».
خیلی بد است.
۵۳- «وَالْمُؤْتَفِکةَ أَهْوَی».
واژگونی و دگرگونی در زندگی خواهان پیش می‌آید. بسیار بد است.
۵۴- «فَغَشَّاهَا مَا غَشَّی».
خیلی بد است.
۵۵- «فَبِأَی آلَاءِ رَبِّک تَتَمَارَی».
سبب حرمان، کفران و انکار می‌شود. بد است.
۵۶- «هَذَا نَذِیرٌ مِنَ النُّذُرِ الْأُولَی».
خوب نیست.
۵۷- «أَزِفَتِ الْآَزِفَةُ».
خوب نیست.
۵۸- «لَیسَ لَهَا مِنْ دُونِ اللَّهِ کاشِفَةٌ».
خوب نیست. خواهان در این کار مددکاری ندارد و در آن تنها می‌ماند و از عهدهٔ عمل به آن بر نمی‌آید.
۵۹- «أَفَمِنْ هَذَا الْحَدِیثِ تَعْجَبُونَ».
خوب نیست. کاری غیر عادی است.
۶۰- «وَتَضْحَکونَ، وَلَا تَبْکونَ».
با آن که ظاهر نیکویی دارد، خوب نیست و با مشکلاتی مواجه می‌شود.
۶۱- «وَأَنْتُمْ سَامِدُونَ».
خوب نیست. بی‌مهری در آن است.
۶۲- «فَاسْجُدُوا لِلَّهِ وَاعْبُدُوا».
از آیات سجده است. بسیار خوب است. البته هیچ گونه بهرهٔ دنیوی و مادی ندارد.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۰۲
سورهٔ قمر
از معدود سوره‌هایی است که استخارهٔ تمامی آیات آن بد است بجز چند آیهٔ شریفه که عمل به آن خالی از رنج، زحمت و درد نیست.
۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ، وَانْشَقَّ الْقَمَرُ».
خوب نیست. کاری است نابسامان و غیر طبیعی که سبب به هم ریزی می‌شود.
۲- «وَإِنْ یرَوْا آیةً یعْرِضُوا وَیقُولُوا: سِحْرٌ مُسْتَمِرٌّ».
خوب نیست. کاری است که از سر ناآگاهی انجام می‌شود.
۳- «وَکذَّبُوا، وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءَهُمْ، وَکلُّ أَمْرٍ مُسْتَقِرٌّ».
بد است.
۴- «وَلَقَدْ جَاءَهُمْ مِنَ الْأَنْبَاءِ مَا فِیهِ مُزْدَجَرٌ».
خوب نیست.
۵- «حِکمَةٌ بَالِغَةٌ، فَمَا تُغْنِ النُّذُرُ».
بد است.
۶- «فَتَوَلَّ عَنْهُمْ یوْمَ یدْعُ الدَّاعِ إِلَی شَی‌ءٍ نُکرٍ».
بد است.
۷- «خُشَّعاً أَبْصَارُهُمْ، یخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ، کأَنَّهُمْ جَرَادٌ مُنْتَشِرٌ».
بد و کم‌محتوا و سبک است که همانند ملخ بر می‌خیزند.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۰۳
۸- «مُهْطِعِینَ إِلَی الدَّاعِ، یقُولُ الْکافِرُونَ هَذَا یوْمٌ عَسِرٌ».
خیلی بد است.
۹- «کذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ، فَکذَّبُوا عَبْدَنَا، وَقَالُوا: مَجْنُونٌ، وَازْدُجِرَ».
بد است.
۱۰- «فَدَعَا رَبَّهُ أَنِّی مَغْلُوبٌ، فَانْتَصِرْ».
خوب نیست. دعای وی از سر ضعف و ناتوانی است.
۱۱- «فَفَتَحْنَا أَبْوَابَ السَّمَاءِ بِمَاءٍ مُنْهَمِرٍ».
خوب نیست.
۱۲- «وَفَجَّرْنَا الْأَرْضَ عُیوناً، فَالْتَقَی الْمَاءُ عَلَی أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ».
بد است. بلا و مکافات است.
۱۳- «وَحَمَلْنَاهُ عَلَی ذَاتِ أَلْوَاحٍ، وَدُسُرٍ».
خوب نیست.
۱۴- «تَجْرِی بِأَعْینِنَا جَزَاءً لِمَنْ کانَ کفِرَ».
بد است.
۱۵- «وَلَقَدْ تَرَکنَاهَا آیةً، فَهَلْ مِنْ مُدَّکرٍ».
بد است.
۱۶- «فَکیفَ کانَ عَذَابِی وَنُذُرِ».
خوب نیست.
۱۷- «وَلَقَدْ یسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّکرٍ».
نتیجه‌ای برای این کار نیست. بد است.
۱۸- «کذَّبَتْ عَادٌ، فَکیفَ کانَ عَذَابِی وَنُذُرِ».
خیلی بد است.
۱۹- «إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَیهِمْ رِیحاً صَرْصَراً فِی یوْمِ نَحْسٍ مُسْتَمِرٍّ».
بد است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۰۴
۲۰- «تَنْزِعُ النَّاسَ کأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ مُنْقَعِرٍ».
بد است.
۲۱- «فَکیفَ کانَ عَذَابِی وَنُذُرِ».
بد است.
۲۲- «وَلَقَدْ یسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکرِ، فَهَلْ مِنْ مُدَّکرٍ».
بد است.
۲۳- «کذَّبَتْ ثَمُودُ بِالنُّذُرِ».
بد است.
۲۴- «فَقَالُوا: أَبَشَراً مِنَّا وَاحِداً نَتَّبِعُهُ، إِنَّا إِذاً لَفِی ضَلَالٍ وَسُعُرٍ».
خیلی بد است.
۲۵- «أَؤُلْقِی الذِّکرُ عَلَیهِ مِنْ بَینِنَا، بَلْ هُوَ کذَّابٌ أَشِرٌ».
بسیار بد است.
۲۶- «سَیعْلَمُونَ غَداً مَنِ الْکذَّابُ الْأَشِرُ».
بد است.
۲۷- «إِنَّا مُرْسِلُوا النَّاقَةِ فِتْنَةً لَهُمْ فَارْتَقِبْهُمْ وَاصْطَبِرْ».
بد است.
۲۸- «وَنَبِّئْهُمْ أَنَّ الْمَاءَ قِسْمَةٌ بَینَهُمْ کلُّ شِرْبٍ مُحْتَضَرٌ».
بسیار بد است.
۲۹- «فَنَادَوْا صَاحِبَهُمْ فَتَعَاطَی فَعَقَرَ».
پر مکافات و بد است.
۳۰- «فَکیفَ کانَ عَذَابِی وَنُذُرِ».
بد است.
۳۱- «إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَیهِمْ صَیحَةً وَاحِدَةً، فَکانُوا کهَشِیمِ الْمُحْتَظِرِ».
بسیار بد است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۰۵
۳۲- «وَلَقَدْ یسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکرِ، فَهَلْ مِنْ مُدَّکرٍ».
بد است.
۳۳- «کذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ».
بد است.
۳۴- «إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَیهِمْ حَاصِباً إِلَّا آلَ لُوطٍ، نَجَّینَاهُمْ بِسَحَرٍ».
خیلی بد است؛ زیرا رها شدن از بلایا سختی‌های بسیار دارد.
۳۵- «نِعْمَةً مِنْ عِنْدِنَا، کذَلِک نَجْزِی مَنْ شکرَ».
خوب نیست. جزای شکر نتیجه‌ای نیست که به راحتی بهرهٔ کسی شود.
۳۶- «وَلَقَدْ أَنْذَرَهُمْ بَطْشَتَنَا، فَتَمَارَوْا بِالنُّذُرِ».
بد است.
۳۷- «وَلَقَدْ رَاوَدُوهُ عَنْ ضَیفِهِ، فَطَمَسْنَا أَعْینَهُمْ، فَذُوقُوا عَذَابِی وَنُذُرِ».
خیلی بد است.
۳۸- «وَلَقَدْ صَبَّحَهُمْ بُکرَةً عَذَابٌ مُسْتَقِرٌّ».
بسیار بد است.
۳۹- «فَذُوقُوا عَذَابِی وَنُذُرِ».
بسیار بد است.
۴۰- «وَلَقَدْ یسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکرِ، فَهَلْ مِنْ مُدَّکرٍ».
بد است.
۴۱- «وَلَقَدْ جَاءَ آلَ فِرْعَوْنَ النُّذُرُ».
بسیار بد است.
۴۲- «کذَّبُوا بِآَیاتِنَا کلِّهَا، فَأَخَذْنَاهُمْ أَخْذَ عَزِیزٍ مُقْتَدِرٍ».
بسیار بد است.
۴۳- «أَکفَّارُکمْ خَیرٌ مِنْ أُولَئِکمْ، أَمْ لَکمْ بَرَاءَةٌ فِی الزُّبُرِ».
خیلی بد است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۰۶
۴۴- «أَمْ یقُولُونَ نَحْنُ جَمِیعٌ مُنْتَصِرٌ».
بد است.
۴۵- «سَیهْزَمُ الْجَمْعُ، وَیوَلُّونَ الدُّبُرَ».
خیلی بد است.
۴۶- «بَلِ السَّاعَةُ مَوْعِدُهُمْ، وَالسَّاعَةُ أَدْهَی وَأَمَرُّ».
بسیار بد است.
۴۷- «إِنَّ الْمُجْرِمِینَ فِی ضَلَالٍ وَسُعُرٍ».
خیلی بد است.
۴۸- «یوْمَ یسْحَبُونَ فِی النَّارِ عَلَی وُجُوهِهِمْ، ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ».
بسیار بد است.
۴۹- «إِنَّا کلَّ شَی‌ءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ».
کاری محدود است که زحمت بسیار می‌برد. خوب نیست.
۵۰- «وَمَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ، کلَمْحٍ بِالْبَصَرِ».
خوب نیست. سرعت و شدت عملی که نیاز دارد سبب می‌شود نتیجه‌ای از آن به دست نیاید.
۵۱- «وَلَقَدْ أَهْلَکنَا أَشْیاعَکمْ، فَهَلْ مِنْ مُدَّکرٍ».
بد است.
۵۲- «وَکلُّ شَی‌ءٍ فَعَلُوهُ فِی الزُّبُرِ».
خوب نیست.
۵۳- «وَکلُّ صَغِیرٍ وَکبِیرٍ مُسْتَطَرٌ».
خوب نیست.
۵۴- «إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ».
خوب و بسیار سخت و سنگین است.
۵۵- «فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِیک مُقْتَدِرٍ».
خوب است اما روی آرامش و راحتی را در این کار نمی‌یابد.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۰۷
سورهٔ رحمن
استخارهٔ تمامی آیات این سوره به‌جز در چند مورد اندک خوب است. این سوره همانند سورهٔ یس بسیار سنگین است. آیهٔ شریفهٔ:
«فَبِأَی آلَاءِ رَبِّکمَا تُکذِّبَانِ» از آیات ذکر است که در این سوره از اهمیت بسیاری برخوردار است.
۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، الرَّحْمَنُ».
۲- «عَلَّمَ الْقُرْآنَ».
۳- «خَلَقَ الْإِنْسَانَ».
۴- «عَلَّمَهُ الْبَیانَ».
هر چهار آیهٔ شریفه یک استخاره است. بسیار خوب است. خالی از زحمت نیست. با همهٔ گستردگی که دارد به‌راحتی جمع می‌شود.
۵- «الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ».
عالی است و دارای نظم خاصی است.
۶- «وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ یسْجُدَانِ».
بسیار خوب است.
۷- «وَالسَّمَاءَ رَفَعَهَا، وَوَضَعَ الْمِیزَانَ».
عالی است.
۸- «أَلَّا تَطْغَوْا فِی الْمِیزَانِ».
خوب نیست.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۰۸
۹- «وَأَقِیمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ، وَلَا تُخْسِرُوا الْمِیزَانَ».
خوب اما سنگین است.
۱۰- «وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ».
عالی است.
۱۱- «فِیهَا فَاکهَةٌ، وَالنَّخْلُ ذَاتُ الْأَکمَامِ».
خیلی خوب است.
۱۲- «وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّیحَانُ».
عالی است.
۱۳- «فَبِأَی آلَاءِ رَبِّکمَا تُکذِّبَانِ».
عالی است.
۱۴- «خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ صَلْصَالٍ کالْفَخَّارِ».
خوب و پرزحمت است.
۱۵- «وَخَلَقَ الْجَانَّ مِنْ مَارِجٍ مِنْ نَارٍ».
خوب و گسترده است.
۱۶- «فَبِأَی آلَاءِ رَبِّکمَا تُکذِّبَانِ».
خوب است.
۱۷- «رَبُّ الْمَشْرِقَینِ، وَرَبُّ الْمَغْرِبَینِ».
عالی است.
۱۸- «فَبِأَی آلَاءِ رَبِّکمَا تُکذِّبَانِ».
خیلی خوب است.
۱۹- «مَرَجَ الْبَحْرَینِ یلْتَقِیانِ».
بسیار خوب است.
۲۰- «بَینَهُمَا بَرْزَخٌ لَایبْغِیانِ».
خوب است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۰۹
۲۱- «فَبِأَی آلَاءِ رَبِّکمَا تُکذِّبَانِ».
خوب است.
۲۲- «یخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ».
عالی است. منفعت فراوانی دارد. زیبا و خوش باطن است؛ به‌ویژه اگر برای بارداری و فرزنددار شدن باشد.
۲۳- «فَبِأَی آلَاءِ رَبِّکمَا تُکذِّبَانِ».
خوب است.
۲۴- «وَلَهُ الْجَوَارِ الْمُنْشَآَتُ فِی الْبَحْرِ کالْأَعْلَامِ».
خیلی خوب است.
۲۵- «فَبِأَی آلَاءِ رَبِّکمَا تُکذِّبَانِ».
خوب است.
۲۶- «کلُّ مَنْ عَلَیهَا فَانٍ».
خوب نیست. نتیجه‌ای را به همراه ندارد.
۲۷- «وَیبْقَی وَجْهُ رَبِّک ذُو الْجَلَالِ وَالْإِکرَامِ».
عالی است.
۲۸- «فَبِأَی آلَاءِ رَبِّکمَا تُکذِّبَانِ».
بسیار خوب است.
۲۹- «یسْأَلُهُ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ، کلَّ یوْمٍ هُوَ فِی شَأْنٍ».
خوب است.
۳۰- «فَبِأَی آلَاءِ رَبِّکمَا تُکذِّبَانِ».
خیلی خوب است. از آیات ذکر است.
۳۱- «سَنَفْرُغُ لَکمْ أَیهَا الثَّقَلَانِ».
خوب است.
۳۲- «فَبِأَی آلَاءِ رَبِّکمَا تُکذِّبَانِ».
خیلی خوب است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۱۰
۳۳- «یا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ، إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانْفُذُوا، لَاتَنْفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ».
عالی است.
۳۴- «فَبِأَی آلَاءِ رَبِّکمَا تُکذِّبَانِ».
بسیار خوب است.
۳۵- «یرْسَلُ عَلَیکمَا شُوَاظٌ مِنْ نَارٍ وَنُحَاسٌ، فَلَا تَنْتَصِرَانِ».
بد است.
۳۶- «فَبِأَی آلَاءِ رَبِّکمَا تُکذِّبَانِ».
خوب است.
۳۷- «فَإِذَا انْشَقَّتِ السَّمَاءُ فَکانَتْ وَرْدَةً کالدِّهَانِ».
خیلی بد است.
۳۸- «فَبِأَی آلَاءِ رَبِّکمَا تُکذِّبَانِ».
خوب است.
۳۹- «فَیوْمَئِذٍ لَایسْأَلُ عَنْ ذَنْبِهِ إِنْسٌ وَلَا جَانٌّ».
خطرناک و خیلی بد است.
۴۰- «فَبِأَی آلَاءِ رَبِّکمَا تُکذِّبَانِ».
خوب است.
۴۱- «یعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِیمَاهُمْ فَیؤْخَذُ بِالنَّوَاصِی وَالْأَقْدَامِ».
بسیار بد است.
۴۲- «فَبِأَی آلَاءِ رَبِّکمَا تُکذِّبَانِ».
خوب است.
۴۳- «هَذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِی یکذِّبُ بِهَا الْمُجْرِمُونَ».
خیلی بد است.
۴۴- «یطُوفُونَ بَینَهَا وَبَینَ حَمِیمٍ آنٍ».
بسیار بد است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۱۱
۴۵- «فَبِأَی آلَاءِ رَبِّکمَا تُکذِّبَانِ».
خوب و شیرین است.
۴۶- «وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ».
بسیار خوب است.
۴۷- «فَبِأَی آلَاءِ رَبِّکمَا تُکذِّبَانِ».
خوب است.
۴۸- «ذَوَاتَا أَفْنَانٍ».
خیلی خوب است.
۴۹- «فَبِأَی آلَاءِ رَبِّکمَا تُکذِّبَانِ».
خوب است.
۵۰- «فِیهِمَا عَینَانِ تَجْرِیانِ».
خوب و پرمنفعت است.
۵۱- «فَبِأَی آلَاءِ رَبِّکمَا تُکذِّبَانِ».
خوب است.
۵۲- «فِیهِمَا مِنْ کلِّ فَاکهَةٍ زَوْجَانِ».
خوب است.
۵۳- «فَبِأَی آلَاءِ رَبِّکمَا تُکذِّبَانِ».
خوب است.
۵۴- «مُتَّکئِینَ عَلَی فُرُشٍ، بَطَائِنُهَا مِنْ إِسْتَبْرَقٍ، وَجَنَی الْجَنَّتَینِ دَانٍ».
برای امور دنیوی مانند ازدواج و خرید مسکن بسیار خوب است.
۵۵- «فَبِأَی آلَاءِ رَبِّکمَا تُکذِّبَانِ».
خوب است.
۵۶- «فِیهِنَّ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ، لَمْ یطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ».
خیلی خوب است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۱۲
۵۷- «فَبِأَی آلَاءِ رَبِّکمَا تُکذِّبَانِ».
خوب است.
۵۸- «کأَنَّهُنَّ الْیاقُوتُ وَالْمَرْجَانُ».
عالی است.
۵۹- «فَبِأَی آلَاءِ رَبِّکمَا تُکذِّبَانِ».
بسیار خوب است.
۶۰- «هَلْ جَزَاءُ الْإِحْسَانِ إِلَّا الْإِحْسَانُ».
خوب است.
۶۱- «فَبِأَی آلَاءِ رَبِّکمَا تُکذِّبَانِ».
خوب است.
۶۲- «وَمِنْ دُونِهِمَا جَنَّتَانِ».
خیلی خوب است.
۶۳- «فَبِأَی آلَاءِ رَبِّکمَا تُکذِّبَانِ».
خوب است.
۶۴- «مُدْهَامَّتَانِ».
خوب است.
۶۵- «فَبِأَی آلَاءِ رَبِّکمَا تُکذِّبَانِ».
خوب است.
۶۶- «فِیهِمَا عَینَانِ نَضَّاخَتَانِ».
بسیار خوب است.
۶۷- «فَبِأَی آلَاءِ رَبِّکمَا تُکذِّبَانِ».
خوب است.
۶۸- «فِیهِمَا فَاکهَةٌ وَنَخْلٌ وَرُمَّانٌ».
خیلی خوب است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۱۳
۶۹- «فَبِأَی آلَاءِ رَبِّکمَا تُکذِّبَانِ».
خوب است.
۷۰- «فِیهِنَّ خَیرَاتٌ حِسَانٌ».
۷۱- «فَبِأَی آلَاءِ رَبِّکمَا تُکذِّبَانِ».
۷۲- «حُورٌ مَقْصُورَاتٌ فِی الْخِیامِ».
۷۳- «فَبِأَی آلَاءِ رَبِّکمَا تُکذِّبَانِ».
۷۴- «لَمْ یطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ».
۷۵- «فَبِأَی آلَاءِ رَبِّکمَا تُکذِّبَانِ».
۷۶- «مُتَّکئِینَ عَلَی رَفْرَفٍ خُضْرٍ، وَعَبْقَرِی حِسَانٍ».
۷۷- «فَبِأَی آلَاءِ رَبِّکمَا تُکذِّبَانِ».
بسیار خوب است. تمامی این آیات از کاری متنوع، شاداب و دارای نشاط، بهداشت و زیبایی حکایت دارد.
۷۸- «تَبَارَک اسْمُ رَبِّک ذِی الْجَلَالِ وَالْإِکرَامِ».
عالی است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۱۴
سورهٔ واقعه
این سوره از قیامت، ثواب و عذاب‌های اخروی سخن می‌گوید.
۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ».
۲- «لَیسَ لِوَقْعَتِهَا کاذِبَةٌ».
دو آیهٔ یاد شده یک استخاره است. خوب نیست. سبب به هم ریزی و سختی و شدت برخورد می‌شود.
۳- «خَافِضَةٌ رَافِعَةٌ».
خوب نیست. نابسامانی و آشوب در آن پیشامد می‌کند.
۴- «إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجّاً».
۵- «وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسّاً».
۶- «فَکانَتْ هَبَاءً مُنْبَثّاً».
خوب نیست.
۷- «وَکنْتُمْ أَزْوَاجاً ثَلَاثَةً».
۸- «فَأَصْحَابُ الْمَیمَنَةِ، مَا أَصْحَابُ الْمَیمَنَةِ».
خوب است.
۹- «وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ، مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ».
خوب نیست.
۱۰- «وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ».
بسیار خوب است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۱۵
۱۱- «أُولَئِک الْمُقَرَّبُونَ».
خوب است.
۱۲- «فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ».
خیلی خوب است.
۱۳- «ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِینَ
۱۴- «وَقَلِیلٌ مِنَ الْآَخِرِینَ
بسیار خوب است.
۱۵- «عَلَی سُرُرٍ مَوْضُونَةٍ
۱۶- «مُتَّکئِینَ عَلَیهَا مُتَقَابِلِینَ
کاری خوب است که عافیت و راحتی را فراهم می‌آورد.
۱۷- «یطُوفُ عَلَیهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ
عافیت و راحتی در آن است. خوب است.
۱۸- «بِأَکوَابٍ وَأَبَارِیقَ وَکأْسٍ مِنْ مَعِینٍ
خیلی خوب است. کاری شیرین و گواراست که هیچ گونه خستگی ندارد.
۱۹- «لَایصَدَّعُونَ عَنْهَا، وَلَا ینْزِفُونَ».
بسیار خوب است. عافیت و شادی در آن است.
۲۰- «وَفَاکهَةٍ مِمَّا یتَخَیرُونَ».
خیلی خوب است.
۲۱- «وَلَحْمِ طَیرٍ مِمَّا یشْتَهُونَ».
سبب عافیت‌طلبی و دنیاداری می‌گردد. خوب است. باید مواظب بود به کفران نعمت دچار نشد.
۲۲- «وَحُورٌ عِینٌ».
بهرهٔ دنیوی دارد. خوب است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۱۶
۲۳- «کأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَکنُونِ».
امتیازاتی باطنی در این کار وجود دارد. خوب است.
۲۴- «جَزَاءً بِمَا کانُوا یعْمَلُونَ».
خوب است. نیاز به عمل دارد و با عافیت و راحتی همراه نیست.
۲۵- «لَایسْمَعُونَ فِیهَا لَغْواً وَلَا تَأْثِیماً».
خیلی خوب است. آرامش با این کار همراه است.
۲۶- «إِلَّا قِیلًا سَلَاماً سَلَاماً».
آرامش و سلامتی را در پی دارد. خوب است.
۲۷- «وَأَصْحَابُ الْیمِینِ، مَا أَصْحَابُ الْیمِینِ».
خوب است.
۲۸- «فِی سِدْرٍ مَخْضُودٍ».
۲۹- «وَطَلْحٍ مَنْضُودٍ».
۳۰- «وَظِلٍّ مَمْدُودٍ».
۳۱- «وَمَاءٍ مَسْکوبٍ».
۳۲- «وَفَاکهَةٍ کثِیرَةٍ».
تمامی این آیات یک استخاره دارد. زندگی اشرافی، گسترده و متنوع را با خود می‌آورد. بسیار خوب است.
۳۳- «لَامَقْطُوعَةٍ، وَلَا مَمْنُوعَةٍ».
۳۴- «وَفُرُشٍ مَرْفُوعَةٍ».
خوب است.
۳۵- «إِنَّا أَنْشَأْنَاهُنَّ إِنْشَاءً».
۳۶- «فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْکاراً».
۳۷- «عُرُباً أَتْرَاباً».
عالی است؛ به‌ویژه اگر برای ازدواج باشد.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۱۷
۳۸- «لِأَصْحَابِ الْیمِینِ».
خوب است.
۳۹- «ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِینَ».
۴۰- «وَثُلَّةٌ مِنَ الْآَخِرِینَ».
کاری پرکیفیت که کمیت و شماره‌ای محدود دارد. عافیت، سلامت و آرامش را موجب می‌شود. بسیار خوب است.
۴۱- «وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ، مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ».
ناگوارا و بد است.
۴۲- «فِی سَمُومٍ وَحَمِیمٍ».
بسیار بد است.
۴۳- «وَظِلٍّ مِنْ یحْمُومٍ».
خواهان را به ظلمت و گرفتاری مبتلا می‌سازد. خیلی بد است.
۴۴- «لَابَارِدٍ، وَلَا کرِیمٍ».
بسیار بد است.
۴۵- «إِنَّهُمْ کانُوا قَبْلَ ذَلِک مُتْرَفِینَ».
عوارض سوء و گرفتاری دارد و به شر مبتلا می‌شود. خیلی بد است.
۴۶- «وَکانُوا یصِرُّونَ عَلَی الْحِنْثِ الْعَظِیمِ».
خوب نیست. کاری است که در آن ظاهرسازی، فریب و خدعه می‌شود.
۴۷- «وَکانُوا یقُولُونَ: أَئِذَا مِتْنَا، وَکنَّا تُرَاباً وَعِظَاماً، أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَ».
خوب نیست. بی‌اعتقادی به خواهان را به دنبال دارد.
۴۸- «أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ».
۴۹- «قُلْ: إِنَّ الْأَوَّلِینَ وَالْآَخِرِینَ».
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۱۸
۵۰- «لَمَجْمُوعُونَ إِلَی مِیقَاتِ یوْمٍ مَعْلُومٍ».
خوب نیست. بلایی عمومی هم‌چون زلزله، سیل و بیماری مانع از انجام یا نتیجه‌بخش بودن آن می‌شود.
۵۱- «ثُمَّ إِنَّکمْ أَیهَا الضَّالُّونَ الْمُکذِّبُونَ».
۵۲- «لَآَکلُونَ مِنْ شَجَرٍ مِنْ زَقُّومٍ».
۵۳- «فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ».
۵۴- «فَشَارِبُونَ عَلَیهِ مِنَ الْحَمِیمِ».
۵۵- «فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِیمِ».
تمامی آیات یاد شده یک استخاره است. بلایایی همانند بیماری، زندان، ورشکستگی و شکست را در پی دارد. بسیار بد است.
۵۶- «هَذَا نُزُلُهُمْ یوْمَ الدِّینِ».
خوب نیست.
۵۷- «نَحْنُ خَلَقْنَاکمْ، فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ».
خوب نیست. انکار و استکبار را موجب می‌گردد.
۵۸- «أَفَرَأَیتُمْ مَا تُمْنُونَ».
۵۹- «أَأَنْتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ».
۶۰- «نَحْنُ قَدَّرْنَا بَینَکمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِینَ».
۶۱- «عَلَی أَنْ نُبَدِّلَ أَمْثَالَکمْ وَنُنْشِئَکمْ فِی مَا لَاتَعْلَمُونَ».
۶۲- «وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَی فَلَوْلَا تَذَکرُونَ».
۶۳- «أَفَرَأَیتُمْ مَا تَحْرُثُونَ».
۶۴- «أَأَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ».
۶۵- «لَوْ نَشَاءُ لَجَعَلْنَاهُ حُطَاماً فَظَلْتُمْ تَفَکهُونَ».
۶۶- «إِنَّا لَمُغْرَمُونَ».
۶۷- «بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ».
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۱۹
۶۸- «أَفَرَأَیتُمُ الْمَاءَ الَّذِی تَشْرَبُونَ».
۶۹- «أَأَنْتُمْ أَنْزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ».
۷۰- «لَوْ نَشَاءُ جَعَلْنَاهُ أُجَاجاً فَلَوْلَا تشکرُونَ».
۷۱- «أَفَرَأَیتُمُ النَّارَ الَّتِی تُورُونَ».
۷۲- «أَأَنْتُمْ أَنْشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنْشِئُونَ».
۷۳- «نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْکرَةً وَمَتَاعاً لِلْمُقْوِینَ».
تمامی آیات یادشده یک استخاره است. استکبار، بی‌اعتقادی، سختی و مشکلات و گرفتاری‌هایی با آن همراه است. نتیجه‌ای برای آن نیست.
کاری است فرسایشی، که جز اذیت، آزار و یأس را ندارد. بسیار بد است.
۷۴- «فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّک الْعَظِیمِ».
خیلی خوب است. کاری خیر و اخروی است که بهرهٔ دنیوی در آن نیست.
۷۵- «فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ».
کاری پیچیده است. خوب نیست.
۷۶- «وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَوْ تَعْلَمُونَ عَظِیمٌ».
کار مورد نظر امری پیچیده و سنگین است که ارزش آن دانسته نمی‌شود و خیری نیز از آن به دست نمی‌آید.
۷۷- «إِنَّهُ لَقُرْآنٌ کرِیمٌ».
بسیار خوب است. کاری سنگین و دارای مراتب و مراحلی است که برخی از آن به نتیجه نمی‌رسد.
۷۸- «فِی کتَابٍ مَکنُونٍ».
خوب است.
۷۹- «لَایمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ».
خیلی خوب است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۲۰
۸۰- «تَنْزِیلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِینَ».
عالی است.
۸۱- «أَفَبِهَذَا الْحَدِیثِ أَنْتُمْ مُدْهِنُونَ».
خیلی بد است.
۸۲- «وَتَجْعَلُونَ رِزْقَکمْ أَنَّکمْ تُکذِّبُونَ».
خوب نیست. تکذیب و تحکم در آن است.
۸۳- «فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ».
خیلی بد است. رنج، بلا، مرگ، بدبختی و فلاکت در آن است.
۸۴- «وَأَنْتُمْ حِینَئِذٍ تَنْظُرُونَ».
خواهان از عهدهٔ انجام این کار بر نمی‌آید و در عملی نمودن آن ناتوان می‌شود. خوب نیست.
۸۵- «وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیهِ مِنْکمْ، وَلَکنْ لَاتُبْصِرُونَ».
در صورتی که خواهان فردی آگاه و زیرک باشد و بتواند از پشت پرده و باطن کار نیز خبر بگیرد و در انجام آن دقت داشته باشد عالی است.
«وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیهِ مِنْکمْ»: ضمانت انجام کار است.
«وَلَکنْ لَاتُبْصِرُونَ»: خطراتی در کار وجود دارد.
۸۶- «فَلَوْلَا إِنْ کنْتُمْ غَیرَ مَدِینِینَ».
خوب نیست. «فَلَوْلَا» از انجام آن باز می‌دارد.
۸۷- «تَرْجِعُونَهَا إِنْ کنْتُمْ صَادِقِینَ».
کاری ناتوان و کم‌محتواست. خوب نیست.
۸۸- «فَأَمَّا إِنْ کانَ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ».
۸۹- «فَرَوْحٌ وَرَیحَانٌ وَجَنَّةُ نَعِیمٍ».
هر دو آیهٔ شریفه یک استخاره است. عالی است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۲۱
۹۰- «وَأَمَّا إِنْ کانَ مِنْ أَصْحَابِ الْیمِینِ».
متوسط است.
۹۱- «فَسَلَامٌ لَک مِنْ أَصْحَابِ الْیمِینِ».
خیلی خوب است.
۹۲- «وَأَمَّا إِنْ کانَ مِنَ الْمُکذِّبِینَ الضَّالِّینَ».
بسیار بد است.
۹۳- «فَنُزُلٌ مِنْ حَمِیمٍ».
۹۴- «وَتَصْلِیةُ جَحِیمٍ».
هر دو آیه یک استخاره است. خیلی بد است.
۹۵- «إِنَّ هَذَا لَهُوَ حَقُّ الْیقِینِ».
کار مورد نظر خیلی سنگین است و ممکن است به شهادت خواهان بینجامد. کاری مشخص، شفاف و روشن است و هیچ گونه شبهه، اهمال و اشکالی در موضوع آن وجود ندارد. عالی است.
۹۶- «فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّک الْعَظِیمِ».
بهرهٔ دنیوی ندارد. قداست و پاکی در آن است. عالی و سنگین است. دلیل سنگینی آن وجود اسمای: «إسْمِ»، «رَبِّک» و وصف:
«الْعَظِیمِ» است.
شایان ذکر است «اسم» از اسمای الهی است که بحث از آن در «دروس اسماء الحسنی» از نگارنده آمده است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۲۲
سورهٔ حدید
آیاتی مهم، روان و روشن در مهم‌ترین اصول اعتقادی در این سورهٔ شریفه وجود دارد. این سوره از سوره‌های ذکر است که مداومت بر قرائت آن قوت و قدرت فراوانی را موجب می‌گردد. بسیاری از آیات آن از آیات ذکر است. آیه‌های یکم، صدر آیهٔ نوزدهم و آیهٔ بیست وسوم از مهم‌ترین آن است. این سوره، آدمی را از یأس و نیز غرور پرهیزمی‌دهد.
۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ، وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکیمُ».
عالی است. کاری است دارای قداست که با قدرت شروع می‌شود.
کاری گوارا و شیرین است.
۲- «لَهُ مُلْک السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ، یحْیی وَیمِیتُ، وَهُوَ عَلَی کلِّ شَی‌ءٍ قَدِیرٌ».
عالی است. البته وجود: «وَیمِیتُ» از خیرات آن می‌کاهد.
۳- «هُوَ الْأَوَّلُ وَالْآَخِرُ، وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِنُ، وَهُوَ بِکلِّ شَی‌ءٍ عَلِیمٌ».
کاری است شیرین، گوارا و قوی. بسیار عالی است.
۴- «هُوَ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِی سِتَّةِ أَیامٍ، ثُمَّ اسْتَوَی عَلَی الْعَرْشِ، یعْلَمُ مَا یلِجُ فِی الْأَرْضِ، وَمَا یخْرُجُ مِنْهَا، وَمَا ینْزِلُ مِنَ السَّمَاءِ، وَمَا یعْرُجُ فِیهَا، وَهُوَ مَعَکمْ أَینَ مَا کنْتُمْ، وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ».
عالی است. سختی دارد و پرزحمت است. هزینه‌بر نیز می‌باشد و نیازمند دقت و مواظبت است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۲۳
«وَهُوَ مَعَکمْ»: قوت و قدرت با آن است.
فراز شریف: «وَهُوَ مَعَکمْ أَینَ مَا کنْتُمْ» از آیات ذکر است و سبب می‌شود ترس از وجود آدمی برداشته شود.
۵- «لَهُ مُلْک السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ، وَإِلَی اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ».
عالی و کوتاه است. روند ملایم و یکسانی دارد.
۶- «یولِجُ اللَّیلَ فِی النَّهَارِ، وَیولِجُ النَّهَارَ فِی اللَّیلِ، وَهُوَ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ».
خیلی خوب است. نیازمند زحمت و تلاش است.
۷- «آمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ، وَأَنْفِقُوا مِمَّا جَعَلَکمْ مُسْتَخْلَفِینَ فِیهِ، فَالَّذِینَ آمَنُوا مِنْکمْ، وَأَنْفَقُوا لَهُمْ أَجْرٌ کبِیرٌ».
خوب است. با توجه به فراز: «مُسْتَخْلَفِینَ فِیهِ» خالی از گرفتاری نیست.
۸- «وَمَا لَکمْ لَاتُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ، وَالرَّسُولُ یدْعُوکمْ لِتُؤْمِنُوا بِرَبِّکمْ، وَقَدْ أَخَذَ مِیثَاقَکمْ، إِنْ کنْتُمْ مُؤْمِنِینَ».
خوب نیست. تحذیر و تهدید در آن است و نتیجه‌ای نیز از آن به دست نمی‌آید.
۹- «هُوَ الَّذِی ینَزِّلُ عَلَی عَبْدِهِ آیاتٍ بَینَاتٍ لِیخْرِجَکمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَی النُّورِ، وَإِنَّ اللَّهَ بِکمْ لَرَؤُوفٌ رَحِیمٌ».
خیلی خوب است.
«لَرَؤُوفٌ رَحِیمٌ»: تحول، تغییر و تازگی در آن است.
۱۰- «وَمَا لَکمْ أَلَّا تُنْفِقُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ، وَلِلَّهِ مِیرَاثُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ، لَا یسْتَوِی مِنْکمْ مَنْ أَنْفَقَ مِنْ قَبْلِ الْفَتْحِ، وَقَاتَلَ، أُولَئِک أَعْظَمُ دَرَجَةً مِنَ الَّذِینَ أَنْفَقُوا مِنْ بَعْدُ، وَقَاتَلُوا، وَکلّاً وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنَی، وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ».
شروع آن با تشتت و تعدد همراه است ولی پایان خوبی دارد. خوب است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۲۴
۱۱- «مَنْ ذَا الَّذِی یقْرِضُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً، فَیضَاعِفَهُ لَهُ، وَلَهُ أَجْرٌ کرِیمٌ».
خوب است.
۱۲- «یوْمَ تَرَی الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ یسْعَی نُورُهُمْ بَینَ أَیدِیهِمْ وَبِأَیمَانِهِمْ بُشْرَاکمُ الْیوْمَ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا ذَلِک هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ».
بسیار خوب است. کاری روشن، شفاف و دارای قدرت مانور است.
۱۳- «یوْمَ یقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ لِلَّذِینَ آمَنُوا: انْظُرُونَا نَقْتَبِسْ مِنْ نُورِکمْ، قِیلَ ارْجِعُوا وَرَاءَکمْ، فَالْتَمِسُوا نُوراً، فَضُرِبَ بَینَهُمْ بِسُورٍ لَهُ بَابٌ، بَاطِنُهُ فِیهِ الرَّحْمَةُ، وَظَاهِرُهُ مِنْ قِبَلِهِ الْعَذَابُ».
بد است.
۱۴- «ینَادُونَهُمْ أَلَمْ نَکنْ مَعَکمْ قَالُوا بَلَی وَلَکنَّکمْ فَتَنْتُمْ أَنْفُسَکمْ وَتَرَبَّصْتُمْ وَارْتَبْتُمْ وَغَرَّتْکمُ الْأَمَانِی حَتَّی جَاءَ أَمْرُ اللَّهِ وَغَرَّکمْ بِاللَّهِ الْغَرُورُ».
خیلی بد است. به حرمان مبتلا می‌شود. مورد تمسخر و مضحکه قرار می‌گیرد.
۱۵- «فَالْیوْمَ لَایؤْخَذُ مِنْکمْ فِدْیةٌ، وَلَا مِنَ الَّذِینَ کفَرُوا، مَأْوَاکمُ النَّارُ، هِی مَوْلَاکمْ، وَبِئْسَ الْمَصِیرُ».
خیلی بد است. یأس و ناامیدی در آن است. زمینه‌های درد و رنج در آن است.
۱۶- «أَلَمْ یأْنِ لِلَّذِینَ آمَنُوا أَنْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِکرِ اللَّهِ، وَمَا نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ، وَلَا یکونُوا کالَّذِینَ أُوتُوا الْکتَابَ مِنْ قَبْلُ، فَطَالَ عَلَیهِمُ الْأَمَدُ، فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ، وَکثِیرٌ مِنْهُمْ فَاسِقُونَ».
بد است. زمینه‌های منفی هم‌چون غفلت، استکبار، انحراف، زیان، بلا و گرفتاری دامنگیر خواهان می‌شود.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۲۵
۱۷- «اعْلَمُوا: أَنَّ اللَّهَ یحْیی الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا، قَدْ بَینَّا لَکمُ الْآَیاتِ لَعَلَّکمْ تَعْقِلُونَ».
خوب است سبب امید می‌شود. کاری شفاف، روشن و بدون دردسر است.
۱۸- «إِنَّ الْمُصَّدِّقِینَ وَالْمُصَّدِّقَاتِ، وَأَقْرَضُوا اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً یضَاعَفُ لَهُمْ، وَلَهُمْ أَجْرٌ کرِیمٌ».
خیلی خوب است. با صدق شروع و با کرامت تمام می‌شود. کاری نجیب، نرم و بدون زحمت است که مشکلی ندارد.
۱۹- «وَالَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ، أُولَئِک هُمُ الصِّدِّیقُونَ، وَالشُّهَدَاءُ عِنْدَ رَبِّهِمْ، لَهُمْ أَجْرُهُمْ، وَنُورُهُمْ، وَالَّذِینَ کفَرُوا وَکذَّبُوا بِآَیاتِنَا أُولَئِک أَصْحَابُ الْجَحِیمِ».
بسیار خوب است. مخاطراتی دارد که لازم است احتیاط کند و کار را با دادن صدقه و مشاوره و کارشناسی و با آگاهی دنبال کند وگرنه آسیب می‌بیند. نباید آن را ترک کرد.
۲۰- «اعْلَمُوا: أَنَّمَا الْحَیاةُ الدُّنْیا لَعِبٌ، وَلَهْوٌ، وَزِینَةٌ، وَتَفَاخُرٌ بَینَکمْ، وَتَکاثُرٌ فِی الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِ، کمَثَلِ غَیثٍ أَعْجَبَ الْکفَّارَ نَبَاتُهُ، ثُمَّ یهِیجُ، فَتَرَاهُ مُصْفَرّاً، ثُمَّ یکونُ حُطَاماً، وَفِی الْآَخِرَةِ عَذَابٌ شَدِیدٌ، وَمَغْفِرَةٌ مِنَ اللَّهِ، وَرِضْوَانٌ، وَمَا الْحَیاةُ الدُّنْیا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ».
کاری دنیوی است که خالی از فرسایش و عوارض نیست. ظاهر خوشایندی دارد ولی معنویتی در آن نیست. بد نیست.
۲۱- «سَابِقُوا إِلَی مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّکمْ، وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا کعَرْضِ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ، أُعِدَّتْ لِلَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ، ذَلِک فَضْلُ اللَّهِ، یؤْتِیهِ مَنْ یشَاءُ، وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ».
خیلی خوب است. کاری آبرومند و جالب است که ظاهری نیکو دارد.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۲۶
۲۲- «مَا أَصَابَ مِنْ مُصِیبَةٍ فِی الْأَرْضِ وَلَا فِی أَنْفُسِکمْ إِلَّا فِی کتَابٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَبْرَءَهَا، إِنَّ ذَلِک عَلَی اللَّهِ یسِیرٌ».
بد است. مصیبتی شدید را در پی دارد و کسی نیز مواظب رفتار خواهان است که با وی ارفاق و نرمی ندارد و بر او سخت می‌گیرد.
۲۳- «لِکی لَاتَأْسَوْا عَلَی مَا فَاتَکمْ، وَلَا تَفْرَحُوا بِمَا آتَاکمْ، وَاللَّهُ لَایحِبُّ کلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ».
خیلی بد است. سبب استکبار می‌شود.
۲۴- «الَّذِینَ یبْخَلُونَ، وَیأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ، وَمَنْ یتَوَلَّ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَنِی الْحَمِیدُ».
بد است. نتیجه‌ای به دست نمی‌دهد.
۲۵- «لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَینَاتِ، وَأَنْزَلْنَا مَعَهُمُ الْکتَابَ وَالْمِیزَانَ، لِیقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ، وَأَنْزَلْنَا الْحَدِیدَ، فِیهِ بَأْسٌ شَدِیدٌ، وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ، وَلِیعْلَمَ اللَّهُ مَنْ ینْصُرُهُ وَرُسُلَهُ بِالْغَیبِ، إِنَّ اللَّهَ قَوِی عَزِیزٌ».
خوب است. روند یکسانی در این کار نیست و مخاطراتی خواهان را تهدید می‌کند. کاری است هدفمند که دارای پشتوانه و قدرت است.
بهرهٔ مادی و معنویت با آن همراه است. سنگین، بلند و همراه با مشکلاتی است و به آسانی انجام نمی‌پذیرد.
۲۶- «وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحاً وَإِبْرَاهِیمَ، وَجَعَلْنَا فِی ذُرِّیتِهِمَا النُّبُوَّةَ وَالْکتَابَ، فَمِنْهُمْ مُهْتَدٍ، وَکثِیرٌ مِنْهُمْ فَاسِقُونَ».
خوب است. باید کار را با احتیاط، نذر، مشورت و کارشناسی لازم پیش برد؛ وگرنه به عافیت، ادعا و مقابله با دیگران دچار می‌شود.
۲۷- «ثُمَّ قَفَّینَا عَلَی آثَارِهِمْ بِرُسُلِنَا، وَقَفَّینَا بِعِیسَی ابْنِ مَرْیمَ، وَآتَینَاهُ الْإِنْجِیلَ، وَجَعَلْنَا فِی قُلُوبِ الَّذِینَ اتَّبَعُوهُ رَأْفَةً وَرَحْمَةً، وَرَهْبَانِیةً ابْتَدَعُوهَا، مَا
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۲۷
کتَبْنَاهَا عَلَیهِمْ إِلَّا ابْتِغَاءَ رِضْوَانِ اللَّهِ، فَمَا رَعَوْهَا حَقَّ رِعَایتِهَا، فَآَتَینَا الَّذِینَ آمَنُوا مِنْهُمْ أَجْرَهُمْ، وَکثِیرٌ مِنْهُمْ فَاسِقُونَ».
پر از خیرات و خوبی است. کاری است حساب شده و منظم که همراه با رأفت و رحمت انجام می‌شود. آزادی عمل و قدرت مانور بالایی دارد. خطراتی دارد که ممکن است از آن آسیب ببیند اما فرجام نیکی برای آن است. بسیار خوب است.
«وَرَهْبَانِیةً ابْتَدَعُوهَا»: ممکن است خواهان به خودگرایی دچار شود و کار وی نیز مورد پذیرش قرار نگیرد و در نتیجه به شکست، یأس یا فلاکت تن در دهد و خسارت و آسیب فراوانی ببیند.
۲۸- «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا، اتَّقُوا اللَّهَ، وَآمِنُوا بِرَسُولِهِ، یؤْتِکمْ کفْلَینِ مِنْ رَحْمَتِهِ، وَیجْعَلْ لَکمْ نُوراً تَمْشُونَ بِهِ، وَیغْفِرْ لَکمْ، وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ».
بسیار خوب است. کاری است همراه با معنویت که نتیجه‌بخش است و با آگاهی دنبال می‌شود. مشکلی در روند عملی نمودن آن پیش نمی‌آید یا بسیار ناچیز است.
۲۹- «لِئَلَّا یعْلَمَ أَهْلُ الْکتَابِ أَلَّا یقْدِرُونَ عَلَی شَی‌ءٍ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ، وَأَنَّ الْفَضْلَ بِیدِ اللَّهِ، یؤْتِیهِ مَنْ یشَاءُ، وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ».
کاری پرخیر است؛ زیرا واژهٔ «فضل» سه بار در آن تکرار شده است.
بخشش و دهش و امداد و عنایت الهی با آن است. کاری کلی، جمعی، سعی، بزرگ و بلند است. عالی است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۲۸
سورهٔ مجادله
۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، قَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّتِی تُجَادِلُک فِی زَوْجِهَا، وَتَشْتَکی إِلَی اللَّهِ، وَاللَّهُ یسْمَعُ تَحَاوُرَکمَا، إِنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ بَصِیرٌ».
خوب نیست. مجادله، مشاجره، بحث و مظلومیت در آن است.
۲- «الَّذِینَ یظَاهِرُونَ مِنْکمْ مِنْ نِسَائِهِمْ، مَا هُنَّ أُمَّهَاتِهِمْ، إِنْ أُمَّهَاتُهُمْ إِلَّا اللَّائِی وَلَدْنَهُمْ، وَإِنَّهُمْ لَیقُولُونَ مُنْکراً مِنَ الْقَوْلِ وَزُوراً، وَإِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ».
بسیار بد و همراه با مشکلات فراوانی است. یادکرد از زنان از پیچیدگی کار حکایت دارد.
۳- «وَالَّذِینَ یظَاهِرُونَ مِنْ نِسَائِهِمْ، ثُمَّ یعُودُونَ لِمَا قَالُوا، فَتَحْرِیرُ رَقَبَةٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ یتَمَاسَّا، ذَلِکمْ تُوعَظُونَ بِهِ، وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ».
کفاره و توبه بر وجود مشکلاتی در کار دلالت دارد. خوب نیست.
۴- «فَمَنْ لَمْ یجِدْ فَصِیامُ شَهْرَینِ مُتَتَابِعَینِ مِنْ قَبْلِ أَنْ یتَمَاسَّا، فَمَنْ لَمْ یسْتَطِعْ فَإِطْعَامُ سِتِّینَ مِسْکیناً، ذَلِک لِتُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ، وَتِلْک حُدُودُ اللَّهِ، وَلِلْکافِرِینَ عَذَابٌ أَلِیمٌ».
خطر و بلایی شدید در کمین خواهان است. بد است.
۵- «إِنَّ الَّذِینَ یحَادُّونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ کبِتُوا کمَا کبِتَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ، وَقَدْ أَنْزَلْنَا آیاتٍ بَینَاتٍ، وَلِلْکافِرِینَ عَذَابٌ مُهِینٌ».
خیلی بد و خطرناک است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۲۹
۶- «یوْمَ یبْعَثُهُمُ اللَّهُ جَمِیعاً، فَینَبِّؤهُمْ بِمَا عَمِلُوا، أَحْصَاهُ اللَّهُ وَنَسُوهُ، وَاللَّهُ عَلَی کلِّ شَی‌ءٍ شَهِیدٌ».
بسیار بد و خطرناک است. تهدید در آن است.
۷- «أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ یعْلَمُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ، مَا یکونُ مِنْ نَجْوَی ثَلَاثَةٍ إِلَّا هُوَ رَابِعُهُمْ، وَلَا خَمْسَةٍ إِلَّا هُوَ سَادِسُهُمْ، وَلَا أَدْنَی مِنْ ذَلِک وَلَا أَکثَرَ إِلَّا هُوَ مَعَهُمْ أَینَ مَا کانُوا، ثُمَّ ینَبِّؤُهُمْ بِمَا عَمِلُوا یوْمَ الْقِیامَةِ، إِنَّ اللَّهَ بِکلِّ شَی‌ءٍ عَلِیمٌ».
بد است. پنهان‌کاری و کلاه‌برداری و خطر در آن است.
«نَجْوَی»: توطئه‌ای در کمین خواهان است و برخی بر علیه او فعالیت پنهانی دارند.
۸- «أَلَمْ تَرَ إِلَی الَّذِینَ نُهُوا عَنِ النَّجْوَی، ثُمَّ یعُودُونَ لِمَا نُهُوا عَنْهُ، وَیتَنَاجَوْنَ بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَمَعْصِیةِ الرَّسُولِ، وَإِذَا جَاؤُوک حَیوْک بِمَا لَمْ یحَیک بِهِ اللَّهُ، وَیقُولُونَ فِی أَنْفُسِهِمْ لَوْلَا یعَذِّبُنَا اللَّهُ بِمَا نَقُولُ، حَسْبُهُمْ جَهَنَّمُ یصْلَوْنَهَا، فَبِئْسَ الْمَصِیرُ».
بد است. شکست خواهان حتمی است.
۹- «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا، إِذَا تَنَاجَیتُمْ فَلَا تَتَنَاجَوْا بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَمَعْصِیةِ الرَّسُولِ، وَتَنَاجَوْا بِالْبِرِّ وَالتَّقْوَی، وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِی إِلَیهِ تُحْشَرُونَ».
با آن که ظاهری خوشایند دارد، بد است.
۱۰- «إِنَّمَا النَّجْوَی مِنَ الشَّیطَانِ، لِیحْزُنَ الَّذِینَ آمَنُوا، وَلَیسَ بِضَارِّهِمْ شَیئاً إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ، وَعَلَی اللَّهِ فَلْیتَوَکلِ الْمُؤْمِنُونَ».
بد نیست. کاری سخت است که مشکلاتی دارد اما انجام آن اشکالی ندارد. البته لازم است در صورت اقدام بر آن توکل داشته باشد و با نیت خیر، دعا، توسل و نیز دقت و احتیاط پی گیر آن باشد. ترک آن بهتر است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۳۰
۱۱- «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا، إِذَا قِیلَ لَکمْ تَفَسَّحُوا فِی الْمَجَالِسِ فَافْسَحُوا، یفْسَحِ اللَّهُ لَکمْ، وَإِذَا قِیلَ انْشُزُوا فَانْشُزُوا، یرْفَعِ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنْکمْ، وَالَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ، وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ».
خیلی خوب است. نیازمند تلاش و ملاحظه و دقت است. هر گونه اهمالی ممکن است آسیب‌هایی را به وی وارد آورد.
۱۲- «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا، إِذَا نَاجَیتُمُ الرَّسُولَ فَقَدِّمُوا بَینَ یدَی نَجْوَاکمْ صَدَقَةً، ذَلِک خَیرٌ لَکمْ وَأَطْهَرُ، فَإِنْ لَمْ تَجِدُوا، فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ».
خوب است.
«إِذَا نَاجَیتُمُ»: لازم است صدقه و خیراتی داشته باشد تا از درگیری‌های آن محفوظ بماند.
۱۳- «ءَأَشْفَقْتُمْ أَنْ تُقَدِّمُوا بَینَ یدَی نَجْوَاکمْ صَدَقَاتٍ، فَإِذْ لَمْ تَفْعَلُوا وَتَابَ اللَّهُ عَلَیکمْ فَأَقِیمُوا الصَّلَاةَ، وَآتُوا الزَّکاةَ، وَأَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ، وَاللَّهُ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ».
کار خوبی است که انجام آن نیازمند مراعات روندی خاص است و بدون آن انجام نمی‌پذیرد. باید دقت و احتیاط فراوانی داشته باشد و بر آن با توکل و ذکری هم‌چون بسم‌اللَّه اقدام کند.
۱۴- «أَلَمْ تَرَ إِلَی الَّذِینَ تَوَلَّوْا قَوْماً غَضِبَ اللَّهُ عَلَیهِمْ، مَا هُمْ مِنْکمْ وَلَا مِنْهُمْ، وَیحْلِفُونَ عَلَی الْکذِبِ وَهُمْ یعْلَمُونَ».
بسیار بد است. کاری است که شکست، حرمان، بدبختی، قسم‌های ناروا و آگاهانه و نیز خباثت در آن است.
۱۵- «أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ عذاباً شدیداً، إِنَّهُمْ سَاءَ مَا کانُوا یعْمَلُونَ».
خیلی بد است.
۱۶- «اتَّخَذُوا أَیمَانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوا عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ، فَلَهُمْ عَذَابٌ مُهِینٌ».
بسیار بد است. عذاب، گرفتاری، بن‌بست، پریشانی، پشیمانی و شکست در آن است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۳۱
۱۷- «لَنْ تُغْنِی عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَلَا أَوْلَادُهُمْ مِنَ اللَّهِ شَیئاً، أُولَئِک أَصْحَابُ النَّارِ، هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ».
خیلی بد است. پریشانی و شکست آن حتمی است.
۱۸- «یوْمَ یبْعَثُهُمُ اللَّهُ جَمِیعاً، فَیحْلِفُونَ لَهُ کمَا یحْلِفُونَ لَکمْ، وَیحْسَبُونَ أَنَّهُمْ عَلَی شَی‌ءٍ، أَلَا إِنَّهُمْ هُمُ الْکاذِبُونَ».
بد است. کار با دروغ و جنجال همراه است.
۱۹- «اسْتَحْوَذَ عَلَیهِمُ الشَّیطَانُ، فَأَنْسَاهُمْ ذِکرَ اللَّهِ، أُولَئِک حِزْبُ الشَّیطَانِ، أَلَا إِنَّ حِزْبَ الشَّیطَانِ هُمُ الْخَاسِرُونَ».
بد است. کار با شیطنت، خباثت، براندازی و نابودی دیگران پیش می‌رود.
۲۰- «إِنَّ الَّذِینَ یحَادُّونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ أُولَئِک فِی الْأَذَلِّینَ».
بسیار بد است.
۲۱- «کتَبَ اللَّهُ لَأَغْلِبَنَّ أَنَا وَرُسُلِی، إِنَّ اللَّهَ قَوِی عَزِیزٌ».
بسیار خوب است. ضمانت اجرایی دارد و محقق می‌شود. کاری لازم و ضروری است که باید پی‌گیر آن بود.
۲۲- «لَاتَجِدُ قَوْماً یؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْیوْمِ الْآَخِرِ، یوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ، وَلَوْ کانُوا آبَاءَهُمْ أَوْ أَبْنَاءَهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِیرَتَهُمْ، أُولَئِک کتَبَ فِی قُلُوبِهِمُ الْإِیمَانَ، وَأَیدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ، وَیدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ، خَالِدِینَ فِیهَا، رَضِی اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ، أُولَئِک حِزْبُ اللَّهِ، أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ».
خوب و بلند ولی پرمخاطره و همراه با مشکلات، درگیری داخلی، آشفتگی و به هم ریزی است و کار با زحمت پیش می‌رود. انجام آن نیازمند همت است. به نتیجهٔ نیکی می‌رسد. انجام آن لازم است و نباید آن را ترک کرد؛ زیرا رضایت و سعادت را موجب می‌گردد.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۳۲
سورهٔ حشر
۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ، وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکیمُ».
عالی است. پیش از این گذشت که بسمله را باید یا با آیهٔ نخست یا با سورهٔ آن معنا کرد. کاری بزرگ، محکم و هموار است. ضمانت اجرایی نیز دارد.
۲- «هُوَ الَّذِی أَخْرَجَ الَّذِینَ کفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْکتَابِ مِنْ دِیارِهِمْ لِأَوَّلِ الْحَشْرِ، مَا ظَنَنْتُمْ أَنْ یخْرُجُوا، وَظَنُّوا أَنَّهُمْ مَانِعَتُهُمْ حُصُونُهُمْ مِنَ اللَّهِ، فَأَتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ حَیثُ لَمْ یحْتَسِبُوا، وَقَذَفَ فِی قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ، یخْرِبُونَ بُیوتَهُمْ بِأَیدِیهِمْ وَأَیدِی الْمُؤْمِنِینَ، فَاعْتَبِرُوا یا أُولِی الْأَبْصَارِ».
خوب نیست. با گمان و تخیل باطل شروع می‌شود و از انجام آن ناتوان می‌گردد. ترس او را فرا می‌گیرد و به آشفتگی و نابسامانی دچار می‌شود. برای ترک آن نباید استخاره‌ای دیگر گرفت.
۳- «وَلَوْلَا أَنْ کتَبَ اللَّهُ عَلَیهِمُ الْجَلَاءَ لَعَذَّبَهُمْ فِی الدُّنْیا، وَلَهُمْ فِی الْآَخِرَةِ عَذَابُ النَّارِ».
خیلی بد است. حرمان، نابودی و زیان در آن است.
۴- «ذَلِک بِأَنَّهُمْ شَاقُّوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ، وَمَنْ یشَاقِّ اللَّهَ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ».
بسیار بد است. عذاب و پریشانی را موجب می‌گردد.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۳۳
۵- «مَا قَطَعْتُمْ مِنْ لِینَةٍ أَوْ تَرَکتُمُوهَا قَائِمَةً عَلَی أُصُولِهَا فَبِإِذْنِ اللَّهِ، وَلِیخْزِی الْفَاسِقِینَ».
بد است. خواری و ناراحتی را پیش می‌آورد.
۶- «وَمَا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَی رَسُولِهِ مِنْهُمْ، فَمَا أَوْجَفْتُمْ عَلَیهِ مِنْ خَیلٍ وَلَا رِکابٍ، وَلَکنَّ اللَّهَ یسَلِّطُ رُسُلَهُ عَلَی مَنْ یشَاءُ، وَاللَّهُ عَلَی کلِّ شَی‌ءٍ قَدِیرٌ».
خوب نیست. اختلال، گمان و وهم در آن است.
۷- «مَا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَی رَسُولِهِ مِنْ أَهْلِ الْقُرَی فَلِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِی الْقُرْبَی وَالْیتَامَی وَالْمَسَاکینِ وَابْنِ السَّبِیلِ کی لَایکونَ دُولَةً بَینَ الْأَغْنِیاءِ مِنْکمْ، وَمَا آتَاکمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ، وَمَا نَهَاکمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا، وَاتَّقُوا اللَّهَ، إِنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ».
شروع آن خوب و همراه با خیرات و برکات است ولی پایان خوشی ندارد و کار مورد نظر تحقق نمی‌پذیرد. خوب نیست.
۸- «لِلْفُقَرَاءِ الْمُهَاجِرِینَ، الَّذِینَ أُخْرِجُوا مِنْ دِیارِهِمْ وَأَمْوَالِهِمْ، یبْتَغُونَ فَضْلًا مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَاناً، وَینْصُرُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ، أُولَئِک هُمُ الصَّادِقُونَ».
خوب است. شروع آن با زحمت و فقر همراه است ولی پس از مدتی و با تلاش و بردباری به خوبی می‌گراید.
۹- «وَالَّذِینَ تَبَوَّؤُوا الدَّارَ وَالْإِیمَانَ مِنْ قَبْلِهِمْ، یحِبُّونَ مَنْ هَاجَرَ إِلَیهِمْ، وَلَا یجِدُونَ فِی صُدُورِهِمْ حَاجَةً مِمَّا أُوتُوا، وَیؤْثِرُونَ عَلَی أَنْفُسِهِمْ، وَلَوْ کانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ، وَمَنْ یوقَ شُحَّ نَفْسِهِ، فَأُولَئِک هُمُ الْمُفْلِحُونَ».
خوب است. گرفتاری و زحمت فراوانی دارد و چه بسا در عمل به آن ناتوان شود، اما بالاخره آن را به فرجامی نیک می‌رساند.
۱۰- «وَالَّذِینَ جَاؤُوا مِنْ بَعْدِهِمْ، یقُولُونَ: رَبَّنَا، اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِینَ سَبَقُونَا بِالْإِیمَانِ، وَلَا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنَا غِلّاً لِلَّذِینَ آمَنُوا، رَبَّنَا، إِنَّک رَؤُوفٌ رَحِیمٌ».
خیلی خوب است. کاری ملایم و آرام است که خیرات و برکات فراوانی دارد و به نتیجه نیز می‌رسد.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۳۴
۱۱- «أَلَمْ تَر إِلَی الَّذِینَ نَافَقُوا یقُولُونَ لِإِخْوَانِهِمُ الَّذِینَ کفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْکتَابِ: لَئِنْ أُخْرِجْتُمْ لَنَخْرُجَنَّ مَعَکمْ، وَلَا نُطِیعُ فِیکمْ أَحَداً أَبَداً، وَإِنْ قُوتِلْتُمْ لَنَنْصُرَنَّکمْ، وَاللَّهُ یشْهَدُ إِنَّهُمْ لَکاذِبُونَ».
بسیار بد است.
«أَلَمْ تَر»: از اقدام بر کار مورد نظر برحذر می‌دارد.
«نَافَقُوا»: نفق و شکافی در آن است که سبب می‌شود سرمایهٔ بسیاری را برای آن هزینه کند و از آن نیز نتیجه‌ای نمی‌بیند؛ به‌ویژه اگر برای کارهای مشارکتی باشد بسیار مضر است و نمی‌توان به هیچ یک از شریکان اعتماد نمود.
۱۲- «لَئِنْ أُخْرِجُوا لَایخْرُجُونَ مَعَهُمْ، وَلَئِنْ قُوتِلُوا لَاینْصُرُونَهُمْ، وَلَئِنْ نَصَرُوهُمْ لَیوَلُّنَّ الْأَدْبَارَ، ثُمَّ لَاینْصَرُونَ».
خیلی بد است. چیزی جز زیان و ضرر در آن نیست.
۱۳- «لَأَنْتُمْ أَشَدُّ رَهْبَةً فِی صُدُورِهِمْ مِنَ اللَّهِ، ذَلِک بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَایفْقَهُونَ».
دلهره، اضطراب و استرس دامنگیر خواهان می‌شود. خوب نیست.
۱۴- «لَایقَاتِلُونَکمْ جَمِیعاً إِلَّا فِی قُرًی مُحَصَّنَةٍ، أَوْ مِنْ وَرَاءِ جُدُرٍ، بَأْسُهُمْ بَینَهُمْ شَدِیدٌ، تَحْسَبُهُمْ جَمِیعاً، وَقُلُوبُهُمْ شَتَّی، ذَلِک بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَایعْقِلُونَ».
خیلی بد است: «ذَلِک بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَایعْقِلُونَ».
۱۵- «کمَثَلِ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ قَرِیباً، ذَاقُوا وَبَالَ أَمْرِهِمْ، وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ».
بسیار بد است.
۱۶- «کمَثَلِ الشَّیطَانِ، إِذْ قَالَ لِلْإِنْسَانِ: اکفُرْ، فَلَمَّا کفَرَ قَالَ: إِنِّی بَرِی‌ءٌ مِنْک، إِنِّی أَخَافُ اللَّهَ رَبَّ الْعَالَمِینَ».
خیلی بد است. به فریب، خدعه و شیطنت آلوده می‌شود.
۱۷- «فَکانَ عَاقِبَتَهُمَا أَنَّهُمَا فِی النَّارِ، خَالِدَینِ فِیهَا، وَذَلِک جَزَاءُ الظَّالِمِینَ».
بسیار بد است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۳۵
۱۸- «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا، اتَّقُوا اللَّهَ، وَلْتَنْظُرْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ لِغَدٍ، وَاتَّقُوا اللَّهَ، إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ».
مشکلات فراوانی دارد که سبب می‌شود کار به نتیجه نرسد. خوب نیست.
۱۹- «وَلَا تَکونُوا کالَّذِینَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنْسَاهُمْ أَنْفُسَهُمْ، أُولَئِک هُمُ الْفَاسِقُونَ».
خیلی بد است. به حرام آلوده می‌شود.
۲۰- «لَایسْتَوِی أَصْحَابُ النَّارِ وَأَصْحَابُ الْجَنَّةِ، أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمُ الْفَائِزُونَ».
کاری است مشکل و نظام‌مند که اگر با دقت، توجه و با مشورت و به روال طبیعی خود انجام پذیرد به نتیجه می‌رسد.
۲۱- «لَوْ أَنْزَلْنَا هَذَا الْقُرْآنَ عَلَی جَبَلٍ لَرَأَیتَهُ خَاشِعاً مُتَصَدِّعاً مِنْ خَشْیةِ اللَّهِ، وَتِلْک الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ، لَعَلَّهُمْ یتفکرُونَ».
خوب است. خواهان هر کسی که باشد از این کار بهره‌های شیرنی می‌برد. عالی است.
۲۲- «هُوَ اللَّهُ الَّذِی لَاإِلَهَ إِلَّا هُوَ، عَالِمُ الْغَیبِ وَالشَّهَادَةِ، هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ».
عالی است.
۲۳- «هُوَ اللَّهُ الَّذِی لَاإِلَهَ إِلَّا هُوَ، الْمَلِک الْقُدُّوسُ، السَّلَامُ، الْمُؤْمِنُ، الْمُهَیمِنُ، الْعَزِیزُ، الْجَبَّارُ، الْمُتَکبِّرُ، سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یشْرِکونَ».
عالی است؛ هرچند خالی از مشکلاتی است.
۲۴- «هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ، الْبَارِئُ، الْمُصَوِّرُ، لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَی، یسَبِّحُ لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ، وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکیمُ».
عالی است. کاری نورانی، پرخیر و دارای عظمت است که با قوت و قدرت همراه است و به نتیجه می‌رسد.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۳۶
سه آیهٔ یاد شده از آیات ذکر است که می‌توان در طول شبانه روز بر آن مداومت داشت. استفاده از آن قوت قلب و رزق باطنی را در پی دارد و به دل تازگی و روح می‌بخشد و آب حیات به شمار می‌رود. این آیات از آیات غیبی قرآن کریم است که حفظ و تکرار آن؛ به‌ویژه در قنوت و سجده اهمیت بسیاری دارد.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۳۷
سورهٔ ممتحنه
۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا، لَاتَتَّخِذُوا عَدُوِّی وَعَدُوَّکمْ أَوْلِیاءَ، تُلْقُونَ إِلَیهِمْ بِالْمَوَدَّةِ، وَقَدْ کفَرُوا بِمَا جَاءَکمْ مِنَ الْحَقِّ، یخْرِجُونَ الرَّسُولَ، وَإِیاکمْ أَنْ تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ رَبِّکمْ، إِنْ کنْتُمْ خَرَجْتُمْ جِهَاداً فِی سَبِیلِی وَابْتِغَاءَ مَرْضَاتِی تُسِرُّونَ إِلَیهِمْ بِالْمَوَدَّةِ، وَأَنَا أَعْلَمُ بِمَا أَخْفَیتُمْ وَمَا أَعْلَنْتُمْ، وَمَنْ یفْعَلْهُ مِنْکمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاءَ السَّبِیلِ».
بد است. کاری بلند است که گرفتاری، آلودگی و گمراهی در آن است.
سبب تخریب و شکست می‌شود.
۲- «إِنْ یثْقَفُوکمْ یکونُوا لَکمْ أَعْدَاءً، وَیبْسُطُوا إِلَیکمْ أَیدِیهُمْ وَأَلْسِنَتَهُمْ بِالسُّوءِ، وَوَدُّوا لَوْ تَکفُرُونَ».
کارشکنی در کار وجود دارد و با وجود آن که امکانات مادی را در پی دارد خوب نیست.
۳- «لَنْ تَنْفَعَکمْ أَرْحَامُکمْ، وَلَا أَوْلَادُکمْ، یوْمَ الْقِیامَةِ یفْصِلُ بَینَکمْ، وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ».
بد است. گرفتاری خانوادگی و مشکلات داخلی دارد که دیرهنگام خود را نشان می‌دهد و همانند گمراهی و ورشکستگی می‌ماند که دیگر کاری از دست خواهان بر نمی‌آید. کاری زیان‌بار است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۳۸
۴- «قَدْ کانَتْ لَکمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِی إِبْرَاهِیمَ وَالَّذِینَ مَعَهُ، إِذْ قَالُوا لِقَوْمِهِمْ: إِنَّا بُرَآءُ مِنْکمْ وَمِمَّا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ، کفَرْنَا بِکمْ، وَبَدَا بَینَنَا وَبَینَکمُ الْعَدَاوَةُ وَالْبَغْضَاءُ أَبَداً، حَتَّی تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَحْدَهُ، إِلَّا قَوْلَ إِبْرَاهِیمَ لِأَبِیهِ: لَأَسْتَغْفِرَنَّ لَک، وَمَا أَمْلِک لَک مِنَ اللَّهِ مِنْ شَی‌ءٍ، رَبَّنَا عَلَیک تَوَکلْنَا، وَإِلَیک أَنَبْنَا، وَإِلَیک الْمَصِیرُ».
خوب است. مشکلات، دشمنی و سنگینی با آن همراه است. ممکن است به غربت و تنهایی نیز دچار شود.
«کفَرْنَا بِکمْ»: پنهان‌کاری و گرفتاری‌هایی نهان در آن وجود دارد.
۵- «رَبَّنَا، لَاتَجْعَلْنَا فِتْنَةً لِلَّذِینَ کفَرُوا، وَاغْفِرْ لَنَا رَبَّنَا، إِنَّک أَنْتَ الْعَزِیزُ الْحَکیمُ».
خیلی خوب است. وجود چهار اسم بر اجرایی شدن آن تأکید دارد و ضمانت آن است. باید احتیاط کرد و آن را با مشورت، قرارداد و ثبت و سند انجام داد.
۶- «لَقَدْ کانَ لَکمْ فِیهِمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ کانَ یرْجُو اللَّهَ وَالْیوْمَ الْآَخِرَ، وَمَنْ یتَوَلَّ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَنِی الْحَمِیدُ».
عالی است. ممکن است به کفران نعمت، عافیت‌طلبی، سهل انگاری و حرمان دچار شود اما خطری دنیوی هم‌چون ورشکستگی ندارد.
۷- «عَسَی اللَّهُ أَنْ یجْعَلَ بَینَکمْ وَبَینَ الَّذِینَ عَادَیتُمْ مِنْهُمْ مَوَدَّةً، وَاللَّهُ قَدِیرٌ، وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ».
خیلی خوب است. کار با قوت و قدرت انجام می‌شود. خالی از آفت و آسیب نیست که خواهان از آن می‌گذرد و قابل جبران است.
۸- «لَاینْهَاکمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِینَ لَمْ یقَاتِلُوکمْ فِی الدِّینِ، وَلَمْ یخْرِجُوکمْ مِنْ دِیارِکمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ، وَتُقْسِطُوا إِلَیهِمْ، إِنَّ اللَّهَ یحِبُّ الْمُقْسِطِینَ».
زمینهٔ تعدی، تجاوز و گرفتاری در آن است. خوب نیست.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۳۹
۹- «إِنَّمَا ینْهَاکمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِینَ قَاتَلُوکمْ فِی الدِّینِ، وَأَخْرَجُوکمْ مِنْ دِیارِکمْ، وَظَاهَرُوا عَلَی إِخْرَاجِکمْ أَنْ تَوَلَّوْهُمْ، وَمَنْ یتَوَلَّهُمْ فَأُولَئِک هُمُ الظَّالِمُونَ».
بد است. درگیری دارد.
۱۰- «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا، إِذَا جَاءَکمُ الْمُؤْمِنَاتُ مُهَاجِرَاتٍ فَامْتَحِنُوهُنَّ، اللَّهُ أَعْلَمُ بِإِیمَانِهِنَّ، فَإِنْ عَلِمْتُمُوهُنَّ مُؤْمِنَاتٍ فَلَا تَرْجِعُوهُنَّ إِلَی الْکفَّارِ، لَاهُنَّ حِلٌّ لَهُمْ، وَلَا هُمْ یحِلُّونَ لَهُنَّ وَآتُوهُمْ مَا أَنْفَقُوا، وَلَا جُنَاحَ عَلَیکمْ أَنْ تَنْکحُوهُنَّ إِذَا آتَیتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ، وَلَا تُمْسِکوا بِعِصَمِ الْکوَافِرِ، وَاسْأَلُوا مَا أَنْفَقْتُمْ، وَلْیسْأَلُوا مَا أَنْفَقُوا، ذَلِکمْ حُکمُ اللَّهِ، یحْکمُ بَینَکمْ، وَاللَّهُ عَلِیمٌ حَکیمٌ».
بد است. خیلی سخت و پر از گرفتاری و همراه با ماجراجویی است.
دیررس و دیربازده است که امتحان و ابتلا نیز در آن وجود دارد.
۱۱- «وَإِنْ فَاتَکمْ شَی‌ءٌ مِنْ أَزْوَاجِکمْ إِلَی الْکفَّارِ، فَعَاقَبْتُمْ، فَآَتُوا الَّذِینَ ذَهَبَتْ أَزْوَاجُهُمْ مِثْلَ مَا أَنْفَقُوا، وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِی أَنْتُمْ بِهِ مُؤْمِنُونَ».
خوب نیست. از زنان یاد می‌کند و خالی از گرفتاری نیست. باید آن را ترک کرد.
۱۲- «یا أَیهَا النَّبِی، إِذَا جَاءَک الْمُؤْمِنَاتُ یبَایعْنَک عَلَی أَنْ لَایشْرِکنَ بِاللَّهِ شَیئاً، وَلَا یسْرِقْنَ، وَلَا یزْنِینَ، وَلَا یقْتُلْنَ أَوْلَادَهُنَّ، وَلَا یأْتِینَ بِبُهْتَانٍ یفْتَرِینَهُ بَینَ أَیدِیهِنَّ وَأَرْجُلِهِنَّ، وَلَا یعْصِینَک فِی مَعْرُوفٍ، فَبَایعْهُنَّ، وَاسْتَغْفِرْ لَهُنَّ اللَّهَ، إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ».
بد است. کاری فرسایشی است که خواهان را با افرادی فریبکار و گمراه درگیر می‌سازد.
۱۳- «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا، لَاتَتَوَلَّوْا قَوْماً غَضِبَ اللَّهُ عَلَیهِمْ، قَدْ یئِسُوا مِنَ الْآَخِرَةِ، کمَا یئِسَ الْکفَّارُ مِنْ أَصْحَابِ الْقُبُورِ».
با غضب، یأس و کفر همراه است و هیچ میمنت و خوشی در آن نیست. خیلی بد است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۴۰
اگر کسی به سوره‌های قرآن کریم استخاره بگیرد و نه به آیات، باید استخارهٔ این سوره را بد بداند. استخارهٔ به سوره و اصول و قواعد آن در این کتاب نیامده است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۴۱
سورهٔ صف
۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ، وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکیمُ».
بسیار خوب است. سبب اقتدار می‌شود. کاری محکم و مستحکم است.
۲- «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا، لِمَ تَقُولُونَ مَا لَاتَفْعَلُونَ».
خوب نیست. کاری نادرست است که سستی و انحراف در آن پیش می‌آید.
۳- «کبُرَ مَقْتاً عِنْدَ اللَّهِ أَنْ تَقُولُوا مَا لَاتَفْعَلُونَ».
بد است.
۴- «إِنَّ اللَّهَ یحِبُّ الَّذِینَ یقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِهِ صَفّاً، کأَنَّهُمْ بُنْیانٌ مَرْصُوصٌ».
بسیار خوب است. کاری است مقتدرانه و مستحکم که صفا و محبت را با خود دارد.
۵- «وَإِذْ قَالَ مُوسَی لِقَوْمِهِ: یا قَوْمِ، لِمَ تُؤْذُونَنِی، وَقَدْ تَعْلَمُونَ أَنِّی رَسُولُ اللَّهِ إِلَیکمْ، فَلَمَّا زَاغُوا أَزَاغَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ، وَاللَّهُ لَایهْدِی الْقَوْمَ الْفَاسِقِینَ».
بد است. از سر آگاهی و به عمد بدی، ظلم و آزار می‌کند. کاری منحرف است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۴۲
۶- «وَإِذْ قَالَ عِیسَی ابْنُ مَرْیمَ: یا بَنِی إِسْرَائِیلَ، إِنِّی رَسُولُ اللَّهِ إِلَیکمْ، مُصَدِّقاً لِمَا بَینَ یدَی مِنَ التَّوْرَاةِ، وَمُبَشِّراً بِرَسُولٍ یأْتِی مِنْ بَعْدِی اسْمُهُ أَحْمَدُ، فَلَمَّا جَاءَهُمْ بِالْبَینَاتِ قَالُوا هَذَا سِحْرٌ مُبِینٌ».
بد است. سبب مردم آزاری می‌شود.
۷- «وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَی عَلَی اللَّهِ الْکذِبَ وَهُوَ یدْعَی إِلَی الْإِسْلَامِ، وَاللَّهُ لَا یهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ».
خیلی بد است. افترا و تهمت به دیگران را موجب می‌شود.
۸- «یرِیدُونَ لِیطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ، وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ، وَلَوْ کرِهَ الْکافِرُونَ».
بد است. کاری است غیر قابل تحقق که هیچ نتیجه‌ای از آن به دست نمی‌آید.
۹- «هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَی وَدِینِ الْحَقِّ، لِیظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کلِّهِ، وَلَوْ کرِهَ الْمُشْرِکونَ».
کاری است انجام‌پذیر که موانع و گرفتاری‌هایی دارد اما موفقیت‌آمیز است. بسیار خوب است.
۱۰- «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا، هَلْ أَدُلُّکمْ عَلَی تِجَارَةٍ تُنْجِیکمْ مِنْ عَذَابٍ أَلِیمٍ».
خیلی خوب است. سبب رهایی از مشکلات می‌شود.
۱۱- «تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ، وَتُجَاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِکمْ وَأَنْفُسِکمْ، ذَلِکمْ خَیرٌ لَکمْ، إِنْ کنْتُمْ تَعْلَمُونَ».
باید زحمت، تلاش و کوشش همه جانبه داشت و با دیگران مشارکت نمود تا به نتیجه برسد. خوب است.
۱۲- «یغْفِرْ لَکمْ ذُنُوبَکمْ، وَیدْخِلْکمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ، وَمَسَاکنَ طَیبَةً فِی جَنَّاتِ عَدْنٍ، ذَلِک الْفَوْزُ الْعَظِیمُ».
خوب و ماندگار است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۴۳
۱۳- «وَأُخْرَی تُحِبُّونَهَا نَصْرٌ مِنَ اللَّهِ، وَفَتْحٌ قَرِیبٌ، وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ».
خیلی خوب است.
۱۴- «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا، کونُوا أَنْصَارَ اللَّهِ کمَا قَالَ عِیسَی ابْنُ مَرْیمَ لِلْحَوَارِیینَ: مَنْ أَنْصَارِی إِلَی اللَّهِ، قَالَ الْحَوَارِیونَ: نَحْنُ أَنْصَارُ اللَّهِ، فَآَمَنَتْ طَائِفَةٌ مِنْ بَنِی إِسْرَائِیلَ، وَکفَرَتْ طَائِفَةٌ، فَأَیدْنَا الَّذِینَ آمَنُوا عَلَی عَدُوِّهِمْ، فَأَصْبَحُوا ظَاهِرِینَ».
بسیار خوب است. کاری است با استحکام لازم و انجام‌پذیر که نیازمند همراهی و همگامی دیگران است و قدرت خواهان را سبب می‌شود: «فَأَصْبَحُوا ظَاهِرِینَ».
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۴۴
سورهٔ جمعه
۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، یسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ، الْمَلِک الْقُدُّوسِ الْعَزِیزِ الْحَکیمِ».
تسبیح، تقدیس و وجود چهار اسم، استخارهٔ این کار را بسیار خوب می‌داند.
۲- «هُوَ الَّذِی بَعَثَ فِی الْأُمِّیینَ رَسُولًا مِنْهُمْ، یتْلُو عَلَیهِمْ آیاتِهِ، وَیزَکیهِمْ، وَیعَلِّمُهُمُ الْکتَابَ وَالْحِکمَةَ، وَإِنْ کانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِی ضَلَالٍ مُبِینٍ».
خیلی خوب است. حرکت و موفقیت را با گذار از مشکلاتی که دارد برای خواهان پیش می‌آورد در صورتی که وی با قدرت و قوت در پی انجام آن باشد.
۳- «وَآخَرِینَ مِنْهُمْ لَمَّا یلْحَقُوا بِهِمْ، وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکیمُ».
بسیار خوب است. سبب قوت و قدرت می‌شود.
۴- «ذَلِک فَضْلُ اللَّهِ، یؤْتِیهِ مَنْ یشَاءُ، وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ».
عالی است. بدون هیچ زحمت و بدون نیاز به پشتوانه‌ای قدرتی سبب قوت و قدرت می‌شود.
۵- «مَثَلُ الَّذِینَ حُمِّلُوا التَّوْرَاةَ ثُمَّ لَمْ یحْمِلُوهَا کمَثَلِ الْحِمَارِ، یحْمِلُ أَسْفَاراً، بِئْسَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذِینَ کذَّبُوا بِآَیاتِ اللَّهِ، وَاللَّهُ لَایهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ».
خیلی بد است. بی‌اعتقادی و بی‌عملی در آن است. نتیجه‌ای برای آن نیست.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۴۵
۶- «قُلْ یا أَیهَا الَّذِینَ هَادُوا، إِنْ زَعَمْتُمْ أَنَّکمْ أَوْلِیاءُ لِلَّهِ مِنْ دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ، إِنْ کنْتُمْ صَادِقِینَ».
خوب نیست.
۷- «وَلَا یتَمَنَّوْنَهُ أَبَداً بِمَا قَدَّمَتْ أَیدِیهِمْ، وَاللَّهُ عَلِیمٌ بِالظَّالِمِینَ».
بد است. کاری که در گذشته نیز انجام می‌دادند را بر زمین می‌گذارند و به ظلم نیز آلوده می‌شود.
۸- «قُلْ إِنَّ الْمَوْتَ الَّذِی تَفِرُّونَ مِنْهُ فَإِنَّهُ مُلَاقِیکمْ، ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَی عَالِمِ الْغَیبِ وَالشَّهَادَةِ، فَینَبِّؤُکمْ بِمَا کنْتُمْ تَعْمَلُونَ».
خوب نیست. به شکست و افترا می‌انجامد.
۹- «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا، إِذَا نُودِی لِلصَّلَاةِ مِنْ یوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا إِلَی ذِکرِ اللَّهِ، وَذَرُوا الْبَیعَ، ذَلِکمْ خَیرٌ لَکمْ، إِنْ کنْتُمْ تَعْلَمُونَ».
خیلی خوب است. کاری باطنی و معنوی است که بهرهٔ دنیوی آن اندک است.
۱۰- «فَإِذَا قُضِیتِ الصَّلَاةُ فَانْتَشِرُوا فِی الْأَرْضِ، وَابْتَغُوا مِنْ فَضْلِ اللَّهِ، وَاذْکرُوا اللَّهَ کثِیراً، لَعَلَّکمْ تُفْلِحُونَ».
خوب است. خیرات فراوانی دارد.
۱۱- «وَإِذَا رَأَوْا تِجَارَةً أَوْ لَهْواً انْفَضُّوا إِلَیهَا وَتَرَکوک قَائِماً، قُلْ: مَا عِنْدَ اللَّهِ خَیرٌ مِنَ اللَّهْوِ، وَمِنَ التِّجَارَةِ، وَاللَّهُ خَیرُ الرَّازِقِینَ».
حرمان و کم‌کاری در شروع آن وجود دارد ولی پایان آن خیلی خوب است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۴۶
سورهٔ منافقون
۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، إِذَا جَاءَک الْمُنَافِقُونَ قَالُوا: نَشْهَدُ إِنَّک لَرَسُولُ اللَّهِ، وَاللَّهُ یعْلَمُ إِنَّک لَرَسُولُهُ، وَاللَّهُ یشْهَدُ إِنَّ الْمُنَافِقِینَ لَکاذِبُونَ».
خیلی بد است. نفاق و دروغ‌گویی در آن است.
۲- «اتَّخَذُوا أَیمَانَهُمْ جُنَّةً، فَصَدُّوا عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ، إِنَّهُمْ سَاءَ مَا کانُوا یعْمَلُونَ».
بسیار بد است. ترک آن لازم است: «سَاءَ مَا کانُوا یعْمَلُونَ» و نباید برای ترک آن استخاره‌ای دیگر گرفت.
۳- «ذَلِک بِأَنَّهُمْ آمَنُوا، ثُمَّ کفَرُوا، فَطُبِعَ عَلَی قُلُوبِهِمْ، فَهُمْ لَایفْقَهُونَ».
بسیار بد است. خواهان با هر کسی همراه شود یا مشارکت داشته باشد نتیجه‌ای از آن نمی‌بیند و آنان هیچ گونه شنوایی از وی ندارند.
۴- «وَإِذَا رَأَیتَهُمْ تُعْجِبُک أَجْسَامُهُمْ، وَإِنْ یقُولُوا تَسْمَعْ لِقَوْلِهِمْ، کأَنَّهُمْ خُشُبٌ مُسَنَّدَةٌ، یحْسَبُونَ کلَّ صَیحَةٍ عَلَیهِمْ، هُمُ الْعَدُوُّ، فَاحْذَرْهُمْ، قَاتَلَهُمُ اللَّهُ، أَنَّی یؤْفَکونَ».
خیلی بد است. ظاهری خوشایند و تبلیغاتی گسترده وغیرواقعی‌دارد.
۵- «وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ تَعَالَوْا یسْتَغْفِرْ لَکمْ رَسُولُ اللَّهِ لَوَّوْا رُؤُوسَهُمْ، وَرَأَیتَهُمْ یصُدُّونَ، وَهُمْ مُسْتَکبِرُونَ».
گوش شنوایی برای خواهان نمی‌ماند یا دیگران از وی شنوایی ندارند و به استکبار نیز آلوده می‌شود. خیلی بد است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۴۷
۶- «سَوَاءٌ عَلَیهِمْ أَسْتَغْفَرْتَ لَهُمْ أَمْ لَمْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ، لَنْ یغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ، إِنَّ اللَّهَ لَا یهْدِی الْقَوْمَ الْفَاسِقِینَ».
بسیار بد است. شکست آن حتمی است.
۷- «هُمُ الَّذِینَ یقُولُونَ: لَاتُنْفِقُوا عَلَی مَنْ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ حَتَّی ینْفَضُّوا، وَلِلَّهِ خَزَائِنُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ، وَلَکنَّ الْمُنَافِقِینَ لَایفْقَهُونَ».
خوب نیست. به شکست می‌انجامد و نتیجه‌ای نیز از آن نمی‌برد.
خواهان، اعتبار و موقعیت خود را از دست می‌دهد.
۸- «یقُولُونَ: لَئِنْ رَجَعْنَا إِلَی الْمَدِینَةِ لَیخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَّ، وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِینَ، وَلَکنَّ الْمُنَافِقِینَ لَایعْلَمُونَ».
با توجه به صدر و ذیل آیهٔ شریفه، کار مورد نظر بد است.
۹- «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا، لَاتُلْهِکمْ أَمْوَالُکمْ وَلَا أَوْلَادُکمْ عَنْ ذِکرِ اللَّهِ، وَمَنْ یفْعَلْ ذَلِک فَأُولَئِک هُمُ الْخَاسِرُونَ».
خوب نیست. غفلت، شکست و گمراهی را در پی دارد. نتیجه‌ای نیز از آن به دست نمی‌آید.
۱۰- «وَأَنْفِقُوا مِنْ مَا رَزَقْنَاکمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ یأْتِی أَحَدَکمُ الْمَوْتُ، فَیقُولَ: رَبِّ، لَوْلَا أَخَّرْتَنِی إِلَی أَجَلٍ قَرِیبٍ فَأَصَّدَّقَ، وَأَکنْ مِنَ الصَّالِحِینَ».
خوب نیست. تحذیر و تهدید در آن است. با آن که خیراتی دارد، ترک آن بهتر است.
۱۱- «وَلَنْ یؤَخِّرَ اللَّهُ نَفْساً إِذَا جَاءَ أَجَلُهَا، وَاللَّهُ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ».
خوب نیست؛ زیرا «وَلَنْ»، «أَجَلُهَا» و تهدید: «وَاللَّهُ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ» در آن است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۴۸
سورهٔ تغابن
۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، یسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ، لَهُ الْمُلْک، وَلَهُ الْحَمْدُ، وَهُوَ عَلَی کلِّ شَی‌ءٍ قَدِیرٌ».
خیلی خوب است. کاری پاک و معنوی است.
۲- «هُوَ الَّذِی خَلَقَکمْ، فَمِنْکمْ کافِرٌ، وَمِنْکمْ مُؤْمِنٌ، وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ».
زحمت و گرفتاری‌هایی دارد که درصد موفقیت آن را پایین آورده است. خوب نیست.
۳- «خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ، وَصَوَّرَکمْ، فَأَحْسَنَ صُوَرَکمْ، وَإِلَیهِ الْمَصِیرُ».
بسیار خوب است. زحمت و گرفتاری دارد.
۴- «یعْلَمُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ، وَیعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَمَا تُعْلِنُونَ، وَاللَّهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ».
خیلی خوب است. مراقبانی دارد که پی‌گیر کار هستند و باید مواظب آنان باشد و کار را با دقت انجام داد. آسیب‌هایی دارد که لازم است احتیاط کند.
۵- «أَلَمْ یأْتِکمْ نَبَأُ الَّذِینَ کفَرُوا مِنْ قَبْلُ فَذَاقُواوَبَالَ‌أَمْرِهِمْ، وَلَهُمْ‌عَذَابٌ‌أَلِیمٌ».
خیلی بد است. تحذیر، تهدید و عذاب در آن است. آثار سوء آن به سرعت تغییر می‌کند.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۴۹
۶- «ذَلِک بِأَنَّهُ کانَتْ تَأْتِیهِمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَینَاتِ، فَقَالُوا: أَبَشَرٌ یهْدُونَنَا فَکفَرُوا وَتَوَلَّوْا، وَاسْتَغْنَی اللَّهُ، وَاللَّهُ غَنِی حَمِیدٌ».
بسیار بد است. سبب کفران، شک و استکبار می‌شود. زیان‌ها و آسیب‌های فراوانی دارد.
۷- «زَعَمَ الَّذِینَ کفَرُوا أَنْ لَنْ یبْعَثُوا، قُلْ: بَلَی وَرَبِّی، لَتُبْعَثُنَّ، ثُمَّ لَتُنَبَّؤُنَّ بِمَا عَمِلْتُمْ، وَذَلِک عَلَی اللَّهِ یسِیرٌ».
خیلی بد است. سخن و ادعای خواهان پذیرفته و باور نمی‌شود.
خیلی خطرناک است.
۸- «فَآَمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالنُّورِ الَّذِی أَنْزَلْنَا، وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ».
خوب است. شروع کار مورد نظر زحمت و تلاش فراوانی را می‌طلبد.
خالی از عنایت و امداد نیست و به نتیجه می‌رسد. کار را باید با اهتمام دنبال نمود.
۹- «یوْمَ یجْمَعُکمْ لِیوْمِ الْجَمْعِ، ذَلِک یوْمُ التَّغَابُنِ، وَمَنْ یؤْمِنْ بِاللَّهِ وَیعْمَلْ صَالِحاً یکفِّرْ عَنْهُ سَیئَاتِهِ، وَیدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ، خَالِدِینَ فِیهَا أَبَداً، ذَلِک الْفَوْزُ الْعَظِیمُ».
شروع آن خالی از گرفتاری نیست و سنگین است که زحمت و دقت را لازم دارد، اما پایان خوبی دارد و به فرجام نیکی می‌رسد.
۱۰- «وَالَّذِینَ کفَرُوا وَکذَّبُوا بِآَیاتِنَا أُولَئِک أَصْحَابُ النَّارِ، خَالِدِینَ فِیهَا، وَبِئْسَ الْمَصِیرُ».
خیلی بد است. درگیری، غصب، قتل و آبروریزی در آن است.
۱۱- «مَا أَصَابَ مِنْ مُصِیبَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ، وَمَنْ یؤْمِنْ بِاللَّهِ یهْدِ قَلْبَهُ، وَاللَّهُ بِکلِّ شَی‌ءٍ عَلِیمٌ».
بد است. مصیبت و فلاکت را با خود همراه دارد گرچه ممکن است خیراتی باطنی داشته باشد. سبب شکست، ورشکستگی، بیکاری، طلاق و گرفتاری‌هایی دیگر به تناسب کار می‌شود.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۵۰
۱۲- «وَأَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ، فَإِنْ تَوَلَّیتُمْ فَإِنَّمَا عَلَی رَسُولِنَا الْبَلَاغُ الْمُبِینُ».
خیلی خوب است. باید مواظب بود به گناه و معصیت آلوده نگردد.
۱۳- «اللَّهُ لَاإِلَهَ إِلَّا هُوَ، وَعَلَی اللَّهِ فَلْیتَوَکلِ الْمُؤْمِنُونَ».
کاری است تأسیسی همانند شروع کسب یا مشارکت با دیگران که باید آن را با قدرت و توکل پی‌گیر بود. خیلی خوب است.
۱۴- «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا، إِنَّ مِنْ أَزْوَاجِکمْ وَأَوْلَادِکمْ عَدُوّاً لَکمْ، فَاحْذَرُوهُمْ، وَإِنْ تَعْفُوا وَتَصْفَحُوا وَتَغْفِرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ».
کاری است فرسایشی که بهرهٔ مادی و موفقیت دارد اما با توجه به ذکر: «أَزْوَاجِکمْ وَأَوْلَادِکمْ» باید از ابتلاءات بسیاری بگذرد. خیلی بد است.
۱۵- «إِنَّمَا أَمْوَالُکمْ وَأَوْلَادُکمْ فِتْنَةٌ، وَاللَّهُ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِیمٌ».
فتنه از دشمن سنگین‌تر است؛ زیرا با حفظ ظاهر دارای باطنی خطرناک می‌باشد. بسیار بد است.
۱۶- «فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ، وَاسْمَعُوا، وَأَطِیعُوا، وَأَنْفِقُوا خَیراً لِأَنْفُسِکمْ، وَمَنْ یوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولَئِک هُمُ الْمُفْلِحُونَ».
باید بر انجام کار به صورت محکم و با اقتدار اقدام کرد. خوب و سنگین است و قاعده و قانون فراوانی دارد.
۱۷- «إِنْ تُقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً یضَاعِفْهُ لَکمْ، وَیغْفِرْ لَکمْ، وَاللَّهُ شَکورٌ حَلِیمٌ».
عالی است.
۱۸- «عَالِمُ الْغَیبِ وَالشَّهَادَةِ، الْعَزِیزُ الْحَکیمُ».
خوب است. کاری است محکم و سرعتی که باید مواظبت و دقت بر آن داشت تا از عهدهٔ انجام آن برآید. شاید در کم‌ترین زمان ممکن از دست برود.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۵۱
سورهٔ طلاق
۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، یا أَیهَا النَّبِی إِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ فَطَلِّقُوهُنَّ لِعِدَّتِهِنَّ، وَأَحْصُوا الْعِدَّةَ، وَاتَّقُوا اللَّهَ رَبَّکمْ، لَاتُخْرِجُوهُنَّ مِنْ بُیوتِهِنَّ، وَلَا یخْرُجْنَ إِلَّا أَنْ یأْتِینَ بِفَاحِشَةٍ مُبَینَةٍ، وَتِلْک حُدُودُ اللَّهِ، وَمَنْ یتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ، لَاتَدْرِی، لَعَلَّ اللَّهَ یحْدِثُ بَعْدَ ذَلِک أَمْراً».
خوب نیست. گرفتاری و مشکلات آن چنان گسترده است که رهایی و امیدواری حاصل از آن که به اعتبار: «طَلَّقْتُمُ» و «لَعَلَّ اللَّهَ یحْدِثُ بَعْدَ ذَلِک أَمْراً» از آن دانسته می‌شود ناچیز است.
۲- «فَإِذَا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِکوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ، أَوْ فَارِقُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ، وَأَشْهِدُوا ذَوَی عَدْلٍ مِنْکمْ وَأَقِیمُوا الشَّهَادَةَ لِلَّهِ، ذَلِکمْ یوعَظُ بِهِ مَنْ کانَ یؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْیوْمِ الْآَخِرِ، وَمَنْ یتَّقِ اللَّهَ یجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً».
خوب است. خالی از گرفتاری نیست.
۳- «وَیرْزُقْهُ مِنْ حَیثُ لَایحْتَسِبُ، وَمَنْ یتَوَکلْ عَلَی اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ، إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ، قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکلِّ شَی‌ءٍ قَدْراً».
عالی است. امداد، قدرت و پشتوانهٔ الهی با آن است.
۴- «وَاللَّائِی یئِسْنَ مِنَ الْمَحِیضِ مِنْ نِسَائِکمْ، إِنِ ارْتَبْتُمْ فَعِدَّتُهُنَّ ثَلَاثَةُ أَشْهُرٍ، وَاللَّائِی لَمْ یحِضْنَ وَأُولَاتُ الْأَحْمَالِ أَجَلُهُنَّ أَنْ یضَعْنَ حَمْلَهُنَّ، وَمَنْ یتَّقِ اللَّهَ یجْعَلْ لَهُ مِنْ أَمْرِهِ یسْراً».
خوب نیست. کاری سنگین است که گرفتاری و زحمت فراوانی دارد.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۵۲
۵- «ذَلِک أَمْرُ اللَّهِ، أَنْزَلَهُ إِلَیکمْ، وَمَنْ یتَّقِ اللَّهَ یکفِّرْ عَنْهُ سَیئَاتِهِ، وَیعْظِمْ لَهُ أَجْراً».
خوب است. کاری سنگین و سخت است.
۶- «أَسْکنُوهُنَّ مِنْ حَیثُ سَکنْتُمْ مِنْ وُجْدِکمْ، وَلَا تُضَارُّوهُنَّ لِتُضَیقُوا عَلَیهِنَّ، وَإِنْ کنَّ أُولَاتِ حَمْلٍ فَأَنْفِقُوا عَلَیهِنَّ حَتَّی یضَعْنَ حَمْلَهُنَّ، فَإِنْ أَرْضَعْنَ لَکمْ فَآَتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ، وَأْتَمِرُوا بَینَکمْ بِمَعْرُوفٍ، وَإِنْ تَعَاسَرْتُمْ فَسَتُرْضِعُ لَهُ أُخْرَی».
کاری سخت و سنگین است. مواظبت و احتیاط فراوانی را می‌طلبد.
خوب نیست.
۷- «لِینْفِقْ ذُو سَعَةٍ مِنْ سَعَتِهِ، وَمَنْ قُدِرَ عَلَیهِ رِزْقُهُ فَلْینْفِقْ مِمَّا آتَاهُ اللَّهُ، لَا یکلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلَّا مَا آتَاهَا، سَیجْعَلُ اللَّهُ بَعْدَ عُسْرٍ یسْراً».
خوب است. سختی‌هایی دارد.
۸- «وَکأَینْ مِنْ قَرْیةٍ عَتَتْ عَنْ أَمْرِ رَبِّهَا وَرُسُلِهِ، فَحَاسَبْنَاهَا حِسَاباً شَدِیداً، وَعَذَّبْنَاهَا عَذَاباً نُکراً».
خیلی بد است. جز رنج، ناراحتی و سختگیری چیزی ندارد.
۹- «فَذَاقَتْ وَبَالَ أَمْرِهَا، وَکانَ عَاقِبَةُ أَمْرِهَا خُسْراً».
بسیار بد است.
۱۰- «أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ عذاباً شدیداً، فَاتَّقُوا اللَّهَ یا أُولِی الْأَلْبَابِ الَّذِینَ آمَنُوا، قَدْ أَنْزَلَ اللَّهُ إِلَیکمْ ذِکراً».
سختی و سنگینی فراوانی در شروع کار بر خواهان فشار می‌آورد اما با تحمل و بردباری به نیکی می‌گراید و پایان خوبی دارد. خوب است.
۱۱- «رَسُولًا یتْلُو عَلَیکمْ آیاتِ اللَّهِ مُبَینَاتٍ لِیخْرِجَ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَی النُّورِ، وَمَنْ یؤْمِنْ بِاللَّهِ وَیعْمَلْ صَالِحاً یدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ، خَالِدِینَ فِیهَا أَبَداً، قَدْ أَحْسَنَ اللَّهُ لَهُ رِزْقاً».
خیلی خوب است. خالی از زحمت و سختی است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۵۳
۱۲- «اللَّهُ الَّذِی خَلَقَ سَبْعَ سَمَوَاتٍ وَمِنَ الْأَرْضِ، مِثْلَهُنَّ یتَنَزَّلُ الْأَمْرُ بَینَهُنَّ، لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ عَلَی کلِّ شَی‌ءٍ قَدِیرٌ، وَأَنَّ اللَّهَ قَدْ أَحَاطَ بِکلِّ شَی‌ءٍ عِلْماً».
خوب است. کاری بزرگ و مهم است: «سَبْعَ سَمَوَاتٍ» که زحمت دارد و سنگین و هزینه‌بر است اما قدرت و قوت را در پی دارد.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۵۴
سورهٔ تحریم
۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، یا أَیهَا النَّبِی لِمَ تُحَرِّمُ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَک، تَبْتَغِی مَرْضَاةَ أَزْوَاجِک، وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ».
کاری سنگین، سخت و خسته کننده است. بد نیست اما ترک آن بهتر است.
۲- «قَدْ فَرَضَ اللَّهُ لَکمْ تَحِلَّةَ أَیمَانِکمْ، وَاللَّهُ مَوْلَاکمْ وَهُوَ الْعَلِیمُ الْحَکیمُ».
خوب است. زحمت دارد و نیازمند آگاهی است.
۳- «وَإِذْ أَسَرَّ النَّبِی إِلَی بَعْضِ أَزْوَاجِهِ حَدِیثاً، فَلَمَّا نَبَّأَتْ بِهِ وَأَظْهَرَهُ اللَّهُ عَلَیهِ عَرَّفَ بَعْضَهُ، وَأَعْرَضَ عَنْ بَعْضٍ، فَلَمَّا نَبَّأَهَا بِهِ قَالَتْ مَنْ أَنْبَأَک هَذَا، قَالَ: نَبَّأَنِی الْعَلِیمُ الْخَبِیرُ».
خوب نیست. پنهان کاری، درگیری و گرفتاری‌هایی مانند آن دارد. با افرادی درگیر می‌شود که به حفظ ظاهر و پرستیژ اهمیت می‌دهند: «بَعْضِ أَزْوَاجِهِ».
۴- «إِنْ تَتُوبَا إِلَی اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُکمَا، وَإِنْ تَظَاهَرَا عَلَیهِ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلَاهُ، وَجِبْرِیلُ وَصَالِحُ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمَلَائِکةُ بَعْدَ ذَلِک ظَهِیرٌ».
شروع آن سنگین و همراه با درگیری است اما در ادامه خوب و هموار می‌شود.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۵۵
۵- «عَسَی رَبُّهُ إِنْ طَلَّقَکنَّ أَنْ یبْدِلَهُ أَزْوَاجاً خَیراً مِنْکنَّ، مُسْلِمَاتٍ مُؤْمِنَاتٍ قَانِتَاتٍ تَائِبَاتٍ عَابِدَاتٍ سَائِحَاتٍ ثَیبَاتٍ وَأَبْکاراً».
خوب است. امیدواری و تبدیل به همراه دلهره و اضطراب در آن است.
۶- «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا، قُوا أَنْفُسَکمْ وَأَهْلِیکمْ نَاراً، وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ، عَلَیهَا مَلَائِکةٌ غِلَاظٌ شِدَادٌ، لَایعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ، وَیفْعَلُونَ مَا یؤْمَرُونَ».
خیلی بد است. بلا، گرفتاری، آشوب و به هم ریزی را در پی دارد.
۷- «یا أَیهَا الَّذِینَ کفَرُوا، لَاتَعْتَذِرُوا الْیوْمَ، إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا کنْتُمْ تَعْمَلُونَ».
خوب نیست.
۸- «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا، تُوبُوا إِلَی اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحاً، عَسَی رَبُّکمْ أَنْ یکفِّرَ عَنْکمْ سَیئَاتِکمْ، وَیدْخِلَکمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ، یوْمَ لَایخْزِی اللَّهُ النَّبِی، وَالَّذِینَ آمَنُوا مَعَهُ، نُورُهُمْ یسْعَی بَینَ أَیدِیهِمْ وَبِأَیمَانِهِمْ، یقُولُونَ: رَبَّنَا، أَتْمِمْ لَنَا نُورَنَا، وَاغْفِرْ لَنَا، إِنَّک عَلَی کلِّ شَی‌ءٍ قَدِیرٌ».
خیلی خوب است. عوارض و ریزش‌هایی دارد: «تَوْبَةً نَصُوحاً».
۹- «یا أَیهَا النَّبِی، جَاهِدِ الْکفَّارَ وَالْمُنَافِقِینَ، وَاغْلُظْ عَلَیهِمْ، وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ، وَبِئْسَ الْمَصِیرُ».
بسیار بد است. مصیبت و ناراحتی فراوانی با آن است.
۱۰- «ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِلَّذِینَ کفَرُوا امْرَأَةَ نُوحٍ وَامْرَأَةَ لُوطٍ، کانَتَا تَحْتَ عَبْدَینِ مِنْ عِبَادِنَا صَالِحَینِ، فَخَانَتَاهُمَا، فَلَمْ یغْنِیا عَنْهُمَا مِنَ اللَّهِ شَیئاً، وَقِیلَ: ادْخُلَا النَّارَ مَعَ الدَّاخِلِینَ».
خیلی بد است. همراه با فتنه و مصیبت است.
۱۱- «وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِلَّذِینَ آمَنُوا امْرَأَةَ فِرْعَوْنَ، إِذْ قَالَتْ: رَبِّ، ابْنِ لِی عِنْدَک بَیتاً فِی الْجَنَّةِ، وَنَجِّنِی مِنْ فِرْعَوْنَ وَعَمَلِهِ، وَنَجِّنِی مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ».
با آن که گرفتاری و مکافات دارد، خوب است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۵۶
۱۲- «وَمَرْیمَ ابْنَتَ عِمْرَانَ، الَّتِی أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا، فَنَفَخْنَا فِیهِ مِنْ رُوحِنَا، وَصَدَّقَتْ بِکلِمَاتِ رَبِّهَا وَکتُبِهِ، وَکانَتْ مِنَ الْقَانِتِینَ».
عالی است. هیچ مشکلی در روند انجام آن پیش نمی‌آید.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۵۷
سورهٔ ملک
۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، تَبَارَک الَّذِی بِیدِهِ الْمُلْک، وَهُوَ عَلَی کلِّ شَی‌ءٍ قَدِیرٌ».
عالی است. از آیات ذکر است.
۲- «الَّذِی خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَیاةَ، لِیبْلُوَکمْ أَیکمْ أَحْسَنُ عَمَلًا، وَهُوَ الْعَزِیزُ الْغَفُورُ».
خوب است. سختی و گرفتاری‌هایی دارد.
۳- «الَّذِی خَلَقَ سَبْعَ سَمَوَاتٍ طِبَاقاً، مَا تَرَی فِی خَلْقِ الرَّحْمَنِ مِنْ تَفَاوُتٍ، فَارْجِعِ الْبَصَرَ، هَلْ تَرَی مِنْ فُطُورٍ».
خوب است. لازم است تا پایان کار مواظبت، دقت و احتیاط را رها نکند.
«فَارْجِعِ الْبَصَرَ»: کار با احتجاج، مقابله و رقابت همراه می‌شود.
۴- «ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ کرَّتَینِ، ینْقَلِبْ إِلَیک الْبَصَرُ خَاسِئاً، وَهُوَ حَسِیرٌ».
زحمت و گرفتاری فراوانی دارد و دقت، مواظبت و اهتمام مضاعفی می‌طلبد و کم‌ترین سستی ممکن است سبب از دست رفتن نتیجه شود.
باطن آن بسیار خوب و ظاهر آن سنگین و سخت است. خطرات آن کم نیست. ترک آن بهتر است اما بد نیست.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۵۸
۵- «وَلَقَدْ زَینَّا السَّمَاءَ الدُّنْیا بِمَصَابِیحَ، وَجَعَلْنَاهَا رُجُوماً لِلشَّیاطِینِ، وَأَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابَ السَّعِیرِ».
خوب نیست. با آن که کسی از وی مواظبت و محافظت می‌کند، پایان خوشی ندارد.
۶- «وَلِلَّذِینَ کفَرُوا بِرَبِّهِمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ، وَبِئْسَ الْمَصِیرُ».
خیلی بد است.
۷- «إِذَا أُلْقُوا فِیهَا سَمِعُوا لَهَا شَهِیقاً، وَهِی تَفُورُ».
بسیار بد است. عذاب و بلا با آن همراه است.
۸- «تَکادُ تَمَیزُ مِنَ الْغَیظِ، کلَّمَا أُلْقِی فِیهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ یأْتِکمْ نَذِیرٌ».
خیلی بد است. سبب شرمندگی، خجالت و درماندگی می‌شود.
۹- «قَالُوا: بَلَی، قَدْ جَاءَنَا نَذِیرٌ، فَکذَّبْنَا، وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ مِنْ شَی‌ءٍ، إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا فِی ضَلَالٍ کبِیرٍ».
بد است.
۱۰- «وَقَالُوا: لَوْ کنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا کنَّا فِی أَصْحَابِ السَّعِیرِ».
بسیار بد است.
۱۱- «فَاعْتَرَفُوا بِذَنْبِهِمْ، فَسُحْقاً لِأَصْحَابِ السَّعِیرِ».
بد است.
۱۲- «إِنَّ الَّذِینَ یخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَیبِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ کبِیرٌ».
عالی است.
۱۳- «وَأَسِرُّوا قَوْلَکمْ، أَوِ اجْهَرُوا بِهِ، إِنَّهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ».
خوب نیست. تحذیر و تهدید در آن است و هیچ نتیجه‌ای از آن به دست نمی‌آید.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۵۹
۱۴- «أَلَا یعْلَمُ مَنْ خَلَقَ، وَهُوَ اللَّطِیفُ الْخَبِیرُ».
کاری است با ظرافت بالا و سنگین. بد نیست.
۱۵- «هُوَ الَّذِی جَعَلَ لَکمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا، فَامْشُوا فِی مَنَاکبِهَا، وَکلُوا مِنْ رِزْقِهِ، وَإِلَیهِ النُّشُورُ».
خیلی خوب، ظریف و دقیق است.
۱۶- «أَأَمِنْتُمْ مَنْ فِی السَّمَاءِ أَنْ یخْسِفَ بِکمُ الْأَرْضَ، فَإِذَا هِی تَمُورُ».
بسیار بد است.
۱۷- «أَمْ أَمِنْتُمْ مَنْ فِی السَّمَاءِ أَنْ یرْسِلَ عَلَیکمْ حَاصِباً، فَسَتَعْلَمُونَ کیفَ نَذِیرِ».
خیلی بد است.
۱۸- «وَلَقَدْ کذَّبَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ، فَکیفَ کانَ نَکیرِ».
بسیار بد است.
۱۹- «أَوَلَمْ یرَوْا إِلَی الطَّیرِ فَوْقَهُمْ صَافَّاتٍ وَیقْبِضْنَ مَا یمْسِکهُنَّ إِلَّا الرَّحْمَنُ إِنَّهُ بِکلِّ شَی‌ءٍ بَصِیرٌ».
خوب است. شروع آن دلهره‌آور است اما به‌خوبی و همراه با امکانات و با قوت و قدرت انجام می‌شود.
۲۰- «أَمَّنْ هَذَا الَّذِی هُوَ جُنْدٌ لَکمْ ینْصُرُکمْ مِنْ دُونِ الرَّحْمَنِ، إِنِ الْکافِرُونَ إِلَّا فِی غُرُورٍ».
بد و ناآگاهانه است.
۲۱- «أَمَّنْ هَذَا الَّذِی یرْزُقُکمْ إِنْ أَمْسَک رِزْقَهُ، بَلْ لَجُّوا فِی عُتُوٍّ وَنُفُورٍ».
خیلی بد است. بلا و گرفتاری دارد.
۲۲- «أَفَمَنْ یمْشِی مُکبّاً عَلَی وَجْهِهِ أَهْدَی، أَمَّنْ یمْشِی سَوِیاً عَلَی صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ».
خوب نیست. مقایسه‌ای است نامعلوم.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۶۰
۲۳- «قُلْ: هُوَ الَّذِی أَنْشَأَکمْ، وَجَعَلَ لَکمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ، قَلِیلًا مَا تشکرُونَ».
خوب است. امکاناتی را برای خواهان فراهم می‌آورد. کفران، عافیت‌طلبی و خوش‌گذرانی، بیماری یا نااهلی فرزند را ممکن است با خود به همراه داشته باشد که از این جهت باید احتیاط نماید.
۲۴- «قُلْ: هُوَ الَّذِی ذَرَءَکمْ فِی الْأَرْضِ، وَإِلَیهِ تُحْشَرُونَ».
خوب و همراه با سختی‌هایی است تا کار نهادینه شود و پذیرفته گردد.
۲۵- «وَیقُولُونَ مَتَی هَذَا الْوَعْدُ، إِنْ کنْتُمْ صَادِقِینَ».
خوب نیست.
۲۶- «قُلْ: إِنَّمَا الْعِلْمُ عِنْدَ اللَّهِ، وَإِنَّمَا أَنَا نَذِیرٌ مُبِینٌ».
کاری پیچیده، خسته کننده و سنگین است. بد نیست.
۲۷- «فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِیئَتْ وُجُوهُ الَّذِینَ کفَرُوا، وَقِیلَ: هَذَا الَّذِی کنْتُمْ بِهِ تَدَّعُونَ».
بد است.
۲۸- «قُلْ: أَرَأَیتُمْ إِنْ أَهْلَکنِی اللَّهُ وَمَنْ مَعِی، أَوْ رَحِمَنَا، فَمَنْ یجِیرُ الْکافِرِینَ مِنْ عَذَابٍ أَلِیمٍ».
خوب نیست. مددکاری برای خواهان نیست.
۲۹- «قُلْ: هُوَ الرَّحْمَنُ، آمَنَّا بِهِ، وَعَلَیهِ تَوَکلْنَا، فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِی ضَلَالٍ مُبِینٍ».
بد است. گمراهی و ضلالت دارد.
۳۰- «قُلْ: أَرَأَیتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُکمْ غَوْراً، فَمَنْ یأْتِیکمْ بِمَاءٍ مَعِینٍ».
خواهان در انجام این کار اختیار و اراده‌ای از خود ندارد و همهٔ روند آن ناآشکار می‌گردد و به هیچ وجه نمی‌شود روی آن حسابی باز کرد و قابل پیش‌بینی نیست. بد است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۶۱
سورهٔ قلم
۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، ن، وَالْقَلَمِ وَمَا یسْطُرُونَ».
بسیار خوب است. پیچیده و نیازمند دقت و احتیاط است.
«وَالْقَلَمِ»: وسعت و گستردگی در آن است.
۲- «مَا أَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّک بِمَجْنُونٍ».
خوب و همراه با نعمت است.
۳- «وَإِنَّ لَک لَأَجْراً غَیرَ مَمْنُونٍ».
خیلی خوب و خیرات آن نامحدود و فراوان است.
۴- «وَإِنَّک لَعَلی خُلُقٍ عَظِیمٍ».
عالی است. کاری اخلاقی، اجتماعی و خیر است.
۵- «فَسَتُبْصِرُ، وَیبْصِرُونَ».
خوب است. زمینهٔ تهدید و تحذیر نیز در آن است.
۶- «بِأَییکمُ الْمَفْتُونُ».
خالی از تهدید، تحذیر، مقابله، رقیب و رقابت نیست اما خوب است.
۷- «إِنَّ رَبَّک هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِیلِهِ، وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِینَ».
خیلی بد است. گمراهی اعتقادی را به دنبال دارد.
۸- «فَلَا تُطِعِ الْمُکذِّبِینَ».
بسیار بد است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۶۲
۹- «وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَیدْهِنُونَ».
خوب نیست. بخشش و تناسبی نیز در آن هست.
۱۰- «وَلَا تُطِعْ کلَّ حَلَّافٍ مَهِینٍ».
با افرادی ظاهرساز و نیرنگ‌باز رو به‌رو می‌شود. بد است.
۱۱- «هَمَّازٍ مَشَّاءٍ بِنَمِیمٍ».
بد است.
۱۲- «مَنَّاعٍ لِلْخَیرِ، مُعْتَدٍ أَثِیمٍ».
بسیار بد است.
۱۳- «عُتُلٍّ بَعْدَ ذَلِک زَنِیمٍ».
خیلی بد است. حیثیت و آبروی خواهان در خطر می‌افتد و کار نیز سامان نمی‌گیرد.
۱۴- «أَنْ کانَ ذَا مَالٍ وَبَنِینَ».
با آن که شکوه ظاهری دارد، خوب نیست.
۱۵- «إِذَا تُتْلَی عَلَیهِ آیاتُنَا قَالَ: أَسَاطِیرُ الْأَوَّلِینَ».
خوب نیست. زحمت می‌برد و نتیجه‌ای نیز ندارد: «أَسَاطِیرُ».
۱۶- «سَنَسِمُهُ عَلَی الْخُرْطُومِ».
خوب نیست.
۱۷- «إِنَّا بَلَوْنَاهُمْ کمَا بَلَوْنَا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ، إِذْ أَقْسَمُوا لَیصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِینَ».
خوب نیست. با آن که امکانات و سرمایه‌گذاری خوبی دارد به نتیجه‌ای نمی‌رسد: «لَیصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِینَ».
۱۸- «وَلَا یسْتَثْنُونَ».
خوب نیست. چیزی بهرهٔ خواهان نمی‌باشد و به او بخل ورزیده می‌شود.
۱۹- «فَطَافَ عَلَیهَا طَائِفٌ مِنْ رَبِّک، وَهُمْ نَائِمُونَ».
ناآگاهانه وارد کار می‌شود. خوب نیست.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۶۳
۲۰- «فَأَصْبَحَتْ کالصَّرِیمِ».
بد است.
۲۱- «فَتَنَادَوْا مُصْبِحِینَ».
خیلی بد است.
۲۲- «أَنِ اغْدُوا عَلَی حَرْثِکمْ، إِنْ کنْتُمْ صَارِمِینَ».
بسیار بد است. هر زحمت و سرمایه‌ای که برای آن گذاشته است هدر می‌رود.
۲۳- «فَانْطَلَقُوا وَهُمْ یتَخَافَتُونَ».
بد است. نتیجه‌ای جز زحمت‌های بیهوده ندارد. آفت، بلا و آسیب نیز در کمین وی می‌باشد.
۲۴- «أَنْ لَایدْخُلَنَّهَا الْیوْمَ عَلَیکمْ مِسْکینٌ».
بد است.
۲۵- «وَغَدَوْا عَلَی حَرْدٍ قَادِرِینَ».
بد است.
۲۶- «فَلَمَّا رَأَوْهَا قَالُوا: إِنَّا لَضَالُّونَ».
خیلی بد است. هتک آبرو و حیثیت در آن است.
۲۷- «بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ».
بد است. سرمایهٔ خود را از دست می‌دهند.
۲۸- «قَالَ أَوْسَطُهُمْ: أَلَمْ أَقُلْ لَکمْ لَوْلَا تُسَبِّحُونَ».
خوب نیست. درگیری و مشاجره در آن پیشامد می‌کند.
۲۹- «قَالُوا: سُبْحَانَ رَبِّنَا، إِنَّا کنَّا ظَالِمِینَ».
خیلی بد است.
۳۰- «فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَی بَعْضٍ یتَلَاوَمُونَ».
بد است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۶۴
۳۱- «قَالُوا: یا وَیلَنَا، إِنَّا کنَّا طَاغِینَ».
بسیار بد است. سبب آبروریزی می‌شود.
۳۲- «عَسَی رَبُّنَا أَنْ یبْدِلَنَا خَیراً مِنْهَا، إِنَّا إِلَی رَبِّنَا رَاغِبُونَ».
خوب است.
۳۳- «کذَلِک الْعَذَابُ، وَلَعَذَابُ الْآَخِرَةِ أَکبَرُ، لَوْ کانُوا یعْلَمُونَ».
خیلی بد است. امید به آینده و بهبودی در آن نیست.
۳۴- «إِنَّ لِلْمُتَّقِینَ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتِ النَّعِیمِ».
بسیار خوب است. خطاب خاص دارد.
۳۵- «أَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِینَ کالْمُجْرِمِینَ».
بد نیست.
۳۶- «مَا لَکمْ کیفَ تَحْکمُونَ».
بد است.
۳۷- «أَمْ لَکمْ کتَابٌ فِیهِ تَدْرُسُونَ».
خوب نیست.
۳۸- «إِنَّ لَکمْ فِیهِ لَمَا تَخَیرُونَ».
خوب نیست.
۳۹- «أَمْ لَکمْ أَیمَانٌ عَلَینَا بَالِغَةٌ إِلَی یوْمِ الْقِیامَةِ، إِنَّ لَکمْ لَمَا تَحْکمُونَ».
خوب نیست. نتیجه‌ای از آن به دست نمی‌آید.
۴۰- «سَلْهُمْ أَیهُمْ بِذَلِک زَعِیمٌ».
بد است. کسی با وی همراهی نمی‌کند و از عهدهٔ انجام کار مورد نظر ناتوان می‌گردد.
۴۱- «أَمْ لَهُمْ شُرَکاءُ فَلْیأْتُوا بِشُرَکائِهِمْ، إِنْ کانُوا صَادِقِینَ».
بد است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۶۵
۴۲- «یوْمَ یکشَفُ عَنْ سَاقٍ، وَیدْعَوْنَ إِلَی السُّجُودِ، فَلَا یسْتَطِیعُونَ».
خیلی سنگین است. کار فراوانی می‌طلبد و نتیجه‌ای نیز به دست نمی‌دهد. خوب نیست.
۴۳- «خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ، وَقَدْ کانُوا یدْعَوْنَ إِلَی السُّجُودِ، وَهُمْ سَالِمُونَ».
سنگین و وحشتناک است. خوب نیست.
۴۴- «فَذَرْنِی وَمَنْ یکذِّبُ بِهَذَا الْحَدِیثِ سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَیثُ لَا یعْلَمُونَ».
ناراحتی و عذاب تدریجی دارد و خواهان از آن رهایی ندارد. بسیار بد است.
۴۵- «وَأُمْلِی لَهُمْ، إِنَّ کیدِی مَتِینٌ».
بد است. به صورت نرم و ملایم به خدعه و نیرنگ دچار می‌شود.
۴۶- «أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْراً، فَهُمْ مِنْ مَغْرَمٍ مُثْقَلُونَ».
خیلی بد است.
۴۷- «أَمْ عِنْدَهُمُ الْغَیبُ، فَهُمْ یکتُبُونَ».
خواهان اراده و اختیاری ندارد. خوب نیست.
۴۸- «فَاصْبِرْ لِحُکمِ رَبِّک، وَلَا تَکنْ کصَاحِبِ الْحُوتِ، إِذْ نَادَی وَهُوَ مَکظُومٌ».
گرفتاری و مکافات را با خود می‌آورد. خوب نیست.
۴۹- «لَوْلَا أَنْ تَدَارَکهُ نِعْمَةٌ مِنْ رَبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاءِ، وَهُوَ مَذْمُومٌ».
مکافات و گرفتاری در آن است. البته احتمال رهایی وی از آن می‌رود.
خوب نیست.
۵۰- «فَاجْتَبَاهُ رَبُّهُ، فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحِینَ».
عالی است. خیراتی نورانی را به همراه دارد.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۶۶
۵۱- «وَإِنْ یکادُ الَّذِینَ کفَرُوا لَیزْلِقُونَک بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّکرَ، وَیقُولُونَ: إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ».
خوب نیست. درگیری و مشکلات دارد.
«وَیقُولُونَ: إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ»: نتیجه‌ای از آن به دست نمی‌آید.
آیهٔ شریفه از آیات طلسم است. پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله نیز از آن استفاده می‌برده‌اند.
۵۲- «وَمَا هُوَ إِلَّا ذِکرٌ لِلْعَالَمِینَ».
خوب است. خیلی سنگین مجمل، بسته و همراه با گرفتاری است و به نرمی پیش نمی‌رود.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۶۷
سورهٔ حاقه
۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، الْحَاقَّةُ».
۲- «مَا الْحَاقَّةُ».
۳- «وَمَا أَدْرَاک مَا الْحَاقَّةُ».
هر سه آیهٔ شریفه یک آیهٔ استخاره است. خیلی سخت است.
خوب نیست.
۴- «کذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ».
۵- «فَأَمَّا ثَمُودُ، فَأُهْلِکوا بِالطَّاغِیةِ».
۶- «وَأَمَّا عَادٌ، فَأُهْلِکوا بِرِیحٍ صَرْصَرٍ عَاتِیةٍ».
۷- «سَخَّرَهَا عَلَیهِمْ سَبْعَ لَیالٍ وَثَمَانِیةَ أَیامٍ حُسُوماً، فَتَرَی الْقَوْمَ فِیهَا صَرْعَی، کأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِیةٍ».
۸- «فَهَلْ تَرَی لَهُمْ مِنْ بَاقِیةٍ».
استخارهٔ تمامی این آیات که هریک استخاره‌ای مستقل است چنین است: کاری سخت، پرآفت و همراه با بلا، درگیری و مکافات است و معلوم نیست طرف مقابل وی نیز چه کسی است. خوب نیست.
۹- «وَجَاءَ فِرْعَوْنُ، وَمَنْ قَبْلَهُ، وَالْمُؤْتَفِکاتُ بِالْخَاطِئَةِ».
خطرناک و خیلی بد است.
۱۰- «فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ، فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَابِیةً».
خوب نیست. سختگیری در آن است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۶۸
۱۱- «إِنَّا لَمَّا طَغَی الْمَاءُ حَمَلْنَاکمْ فِی الْجَارِیةِ».
عصیان و طغیان در آن است. خوب نیست.
۱۲- «لِنَجْعَلَهَا لَکمْ تَذْکرَةً، وَتَعِیهَا أُذُنٌ وَاعِیةٌ».
خوب نیست. دلهرهٔ بدی استخاره‌های قبل در این آیه نیز وجود دارد. کاری سخت و پر از گرفتاری است که نتیجه‌ای ندارد. اضطراب و استرس نیز دامنگیر خواهان می‌شود.
۱۳- «فَإِذَا نُفِخَ فِی الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ».
۱۴- «وَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ، فَدُکتَا دَکةً وَاحِدَةً».
۱۵- «فَیوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ».
۱۶- «وَانْشَقَّتِ السَّمَاءُ، فَهِی یوْمَئِذٍ وَاهِیةٌ».
آیات یاد شده یک آیهٔ استخاره است. چیزی جز فلاکت، مصیبت، استرس‌و تنیدگی ندارد. بد است.
۱۷- «وَالْمَلَک عَلَی أَرْجَائِهَا، وَیحْمِلُ عَرْشَ رَبِّک فَوْقَهُمْ یوْمَئِذٍ ثَمَانِیةٌ».
خوب و سنگین است.
۱۸- «یوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ، لَاتَخْفَی مِنْکمْ خَافِیةٌ».
خوب نیست.
۱۹- «فَأَمَّا مَنْ أُوتِی کتَابَهُ بِیمِینِهِ، فَیقُولُ: هَاؤُمُ اقْرَؤُوا کتَابِیهْ».
خوب نیست. باید پاسخ‌گو باشد و از وی بازخواست می‌شود.
۲۰- «إِنِّی ظَنَنْتُ أَنِّی مُلَاقٍ حِسَابِیهْ».
ظن و حساب در آن است. خوب نیست.
۲۱- «فَهُوَ فِی عِیشَةٍ رَاضِیةٍ».
۲۲- «فِی جَنَّةٍ عَالِیةٍ».
۲۳- «قُطُوفُهَا دَانِیةٌ».
آیات یاد شده یک آیهٔ استخاره است. عالی است. امکانات و خیراتی بدون زحمت در آن است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۶۹
۲۴- «کلُوا وَاشْرَبُوا، هَنِیئاً بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِی الْأَیامِ الْخَالِیةِ».
نتیجهٔ زحماتی را که از پیش به صورت آگاهانه برده است می‌بیند خوب است.
۲۵- «وَأَمَّا مَنْ أُوتِی کتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَیقُولُ: یا لَیتَنِی لَمْ أُوتَ کتَابِیهْ».
بسیار بد است.
۲۶- «وَلَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِیهْ».
خیلی بد است.
۲۷- «یا لَیتَهَا کانَتِ الْقَاضِیةَ».
خیلی بد است.
۲۸- «مَا أَغْنَی عَنِّی مَالِیهْ».
بد است. سرمایه و امکاناتی که برای این کار گذاشته است کافی نیست و با کمبود سرمایه مواجه می‌شود.
۲۹- «هَلَک عَنِّی سُلْطَانِیهْ».
بسیار بد است.
۳۰- «خُذُوهُ، فَغُلُّوهُ».
خیلی سخت و بد است.
۳۱- «ثُمَّ الْجَحِیمَ صَلُّوهُ».
بسیار بد است. چنان در کار مورد نظر ناتوان و ذلیل می‌گردد که از عهدهٔ هر فعالیتی باز می‌ماند.
۳۲- «ثُمَّ فِی سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعاً فَاسْلُکوهُ».
خیلی بد است.
۳۳- «إِنّهُ کانَ لَایؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِیمِ».
خیلی بد است.
۳۴- «وَلَا یحُضُّ عَلَی طَعَامِ الْمِسْکینِ».
بسیار بد است. به امساک آلوده می‌شود.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۷۰
۳۵- «فَلَیسَ لَهُ الْیوْمَ هَاهُنَا حَمِیمٌ».
خواهان بی‌پناه می‌گردد و کسی از وی دستگیری نمی‌کند. بسیار بد است.
۳۶- «وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِینٍ».
خیلی بد است.
۳۷- «لَایأْکلُهُ إِلَّا الْخَاطِئُونَ».
بسیار بد است.
۳۸- «فَلَا أُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَ».
خوب نیست.
۳۹- «وَمَا لَاتُبْصِرُونَ».
بد است.
۴۰- «إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ کرِیمٍ».
عالی است.
۴۱- «وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ، قَلِیلًا مَا تُؤْمِنُونَ».
خوب نیست.
۴۲- «وَلَا بِقَوْلِ کاهِنٍ، قَلِیلًا مَا تَذَکرُونَ».
خوب نیست.
۴۳- «تَنْزِیلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِینَ».
خوب است.
۴۴- «وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَینَا بَعْضَ الْأَقَاوِیلِ».
۴۵- «لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْیمِینِ».
۴۶- «ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِینَ».
آیات یاد شده یک آیهٔ استخاره است. بد و خطرناک است.
۴۷- «فَمَا مِنْکمْ مِنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِینَ».
بد است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۷۱
۴۸- «وَإِنَّهُ لَتَذْکرَةٌ لِلْمُتَّقِینَ».
خوب نیست.
۴۹- «وَإِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنْکمْ مُکذِّبِینَ».
بد است.
۵۰- «وَإِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَی الْکافِرِینَ».
بد است.
۵۱- «وَإِنَّهُ لَحَقُّ الْیقِینِ».
عالی و سنگین است؛ زیرا حق در آن آمده است.
۵۲- «فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّک الْعَظِیمِ».
عالی است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۷۲
سورهٔ معارج
۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ».
خوب نیست. بلایایی هم‌چون قتل، تصادف، زندان، ورشکستگی و خسارت را در پی دارد.
۲- «لِلْکافِرینَ لَیسَ لَهُ دَافِعٌ».
خیلی بد است. به مصایبی گرفتار می‌شود که هیچ راه رهایی از آن ندارد.
۳- «مِنَ اللَّهِ ذِی الْمَعَارِجِ».
خیلی خوب است.
«ذِی»: توانمندی، قدرت و اصالت خواهان را موجب می‌شود.
۴- «تَعْرُجُ الْمَلَائِکةُ وَالرُّوحُ إِلَیهِ، فِی یوْمٍ کانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِینَ أَلْفَ سَنَةٍ».
بسیار خوب و سنگین است. بلندی، کشیدگی و رسایی را دارد.
۵- «فَاصْبِرْ صَبْراً جَمِیلًا».
خوب است. نیازمند مقاومت و بردباری است.
۶- «إِنَّهُمْ یرَوْنَهُ بَعِیداً».
گرفتاری فراوان، انتظار و اضطراب را با خود دارد. سنگین و سخت است. خوب است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۷۳
۷- «وَنَرَاهُ قَرِیباً».
خیلی خوب است. خاطرنشان می‌شود در آیات کوتاه باید شمارهٔ آیه را نیت داشت و نه شمارهٔ سطر را.
۸- «یوْمَ تَکونُ السَّمَاءُ کالْمُهْلِ».
خوب نیست.
۹- «وَتَکونُ الْجِبَالُ کالْعِهْنِ».
بد است.
۱۰- «وَلَا یسْأَلُ حَمِیمٌ حَمِیماً».
کاری است آشفته. خوب نیست.
۱۱- «یبَصَّرُونَهُمْ، یوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ یفْتَدِی مِنْ عَذَابِ یوْمِئِذٍ بِبَنِیهِ».
خیلی بد است. در تنگنا و فشار مضاعفی قرار می‌گیرد که حاضر است برای رهایی خود از نزدیکان خود نیز بگذرد.
۱۲- «وَصَاحِبَتِهِ، وَأَخِیهِ».
بسیار بد است.
۱۳- «وَفَصِیلَتِهِ الَّتِی تُؤْوِیهِ».
بسیار بد است. گرفتاری چنان بر او هجوم می‌آورد که از اقدام به کوچک‌ترین فعالیتی درمانده می‌شود.
۱۴- «وَمَنْ فِی الْأَرْضِ جَمِیعاً، ثُمَّ ینْجِیهِ».
بد است.
۱۵- «کلَّا إِنَّهَا لَظَی».
بد است. بلا، شکنجه و گرفتاری دارد.
۱۶- «نَزَّاعَةً لِلشَّوَی».
بد است. مشکلات انبوهی دارد.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۷۴
۱۷- «تَدْعُوا مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّی».
بد است.
۱۸- «وَجَمَعَ فَأَوْعَی».
بد است.
۱۹- «إِنَّ الْإِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوعاً».
به طمع آلوده می‌شود و نتیجه‌ای نیز از این کار طمع‌ورزانه نمی‌برد. بد است.
۲۰- «إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعاً».
خوب نیست.
۲۱- «وَإِذَا مَسَّهُ الْخَیرُ مَنُوعاً».
بد است. خیر آن نیز بلا، حیله، گمراهی و استکبار است. برای افراد خودنگه دار خوب است.
۲۲- «إِلَّا الْمُصَلِّینَ».
خوب است.
۲۳- «الَّذِینَ هُمْ عَلَی صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ».
نیازمند مقاومت و پایداری است، در این صورت است که کاری عالی و معنوی است.
۲۴- «وَالَّذِینَ فِی أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ».
کاری هزینه‌بر و خوب است.
۲۵- «لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ».
خیلی خوب است.
۲۶- «وَالَّذِینَ یصَدِّقُونَ بِیوْمِ الدِّینِ».
بسیار خوب است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۷۵
۲۷- «وَالَّذِینَ هُمْ مِنْ عَذَابِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ».
خوب و همراه با خطر و اضطراب است.
۲۸- «إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَیرُ مَأْمُونٍ».
خوب نیست. سبب اضطراب می‌شود.
۲۹- «وَالَّذِینَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ».
خوب است.
۳۰- «إِلَّا عَلَی أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَکتْ أَیمَانُهُمْ، فَإِنَّهُمْ غَیرُ مَلُومِینَ».
خوب است؛ اگرچه کار گوارایی نیست و ممکن است مشکلاتی داشته باشد: «فَإِنَّهُمْ غَیرُ مَلُومِینَ»
۳۱- «فَمَنِ ابْتَغَی وَرَاءَ ذَلِک فَأُولَئِک هُمُ الْعَادُونَ».
هیچ نتیجه و خاصیتی برای آن نیست. بد است.
۳۲- «وَالَّذِینَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ».
خوب است. کاری سنگین است.
۳۳- «وَالَّذِینَ هُمْ بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ».
خیلی سنگین و بسیار خوب است.
۳۴- «وَالَّذِینَ هُمْ عَلَی صَلَاتِهِمْ یحَافِظُونَ».
عالی و بسیار بسیار سنگین است.
۳۵- «أُولَئِک فِی جَنَّاتٍ مُکرَمُونَ».
برای هر کاری که در نظر دارد عالی است. زحمت و مشکلی نیز ندارد.
۳۶- «فَمَالِ الَّذِینَ کفَرُوا قِبَلَک مُهْطِعِینَ».
بسیار بد است.
۳۷- «عَنِ الْیمِینِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِینَ».
خیلی بد است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۷۶
۳۸- «أَیطْمَعُ کلُّ امْرِئٍ مِنْهُمْ أَنْ یدْخَلَ جَنَّةَ نَعِیمٍ».
ظاهر و شروع خوبی دارد ولی به هیچ وجه خوب نیست. باید آن را ترک کند.
۳۹- «کلَّا إِنَّا خَلَقْنَاهُمْ مِمَّا یعْلَمُونَ».
خوب نیست.
۴۰- «فَلَا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشَارِقِ وَالْمَغَارِبِ، إِنَّا لَقَادِرُونَ».
کاری بزرگ، سنگین و مخاطره‌آمیز است. چنان گسترده است که ممکن است از دست رود. خوب است.
۴۱- «عَلَی أَنْ نُبَدِّلَ خَیراً مِنْهُمْ، وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِینَ».
خوب است. تبدیل و تازگی را به همراه دارد.
۴۲- «فَذَرْهُمْ یخُوضُوا وَیلْعَبُوا حَتَّی یلَاقُوا یوْمَهُمُ الَّذِی یوعَدُونَ».
خیلی بد است. غفلت، گرفتاری و خطر در کمین خواهان است و او را در قالب ظاهری خوشایند به بیچارگی و مشکلات می‌کشاند.
۴۳- «یوْمَ یخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعاً، کأَنَّهُمْ إِلَی نُصُبٍ یوفِضُونَ».
بسیار بد است. کاری آشفته و شلوغ است.
۴۴- «خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ، ذَلِک الْیوْمُ الَّذِی کانُوا یوعَدُونَ».
خیلی بد، خطرناک و پر از مشکلات است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۷۷
سورهٔ نوح
۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، إِنَّا أَرْسَلْنَا نُوحاً إِلَی قَوْمِهِ: أَنْ أَنْذِرْ قَوْمَک مِنْ قَبْلِ أَنْ یأْتِیهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ».
کاری است ابتدایی که مخاطرات فراوانی دارد. تهدید و تحذیر در آن است. خوب نیست.
۲- «قَالَ: یا قَوْمِ، إِنِّی لَکمْ نَذِیرٌ مُبِینٌ».
خوب نیست. سبب آشفتگی می‌شود.
۳- «أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ، وَاتَّقُوهُ، وَأَطِیعُونِ».
خوب است. خالی از مشکلات نیست.
۴- «یغْفِرْ لَکمْ مِنْ ذُنُوبِکمْ، وَیؤَخِّرْکمْ إِلَی أَجَلٍ مُسَمًّی، إِنَّ أَجَلَ اللَّهِ إِذَا جَاءَ لَایؤَخَّرُ، لَوْ کنْتُمْ تَعْلَمُونَ».
خوب نیست. کاری است سرعتی که گرفتاری فراوانی دارد.
۵- «قَالَ: رَبِّ، إِنِّی دَعَوْتُ قَوْمِی لَیلًا وَنَهَاراً».
بد و بی‌نتیجه است.
۶- «فَلَمْ یزِدْهُمْ دُعَائِی إِلَّا فِرَاراً».
خوب نیست. استکبار را سبب می‌گردد.
۷- «وَإِنِّی کلَّمَا دَعَوْتُهُمْ لِتَغْفِرَ لَهُمْ، جَعَلُوا أَصَابِعَهُمْ فِی آذَانِهِمْ، وَاسْتَغْشَوْا ثِیابَهُمْ، وَأَصَرُّوا وَاسْتَکبَرُوا اسْتِکبَاراً».
خیلی بد است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۷۸
۸- «ثُمَّ إِنِّی دَعَوْتُهُمْ جِهَاراً».
نتیجه‌ای ندارد. خوب نیست.
۹- «ثُمَّ إِنِّی أَعْلَنْتُ لَهُمْ، وَأَسْرَرْتُ لَهُمْ إِسْرَاراً».
فایده و نتیجه‌ای ندارد. خوب نیست.
۱۰- «فَقُلْتُ: اسْتَغْفِرُوا رَبَّکمْ، إِنَّهُ کانَ غَفَّاراً».
نتیجه‌بخش نیست. بد است.
۱۱- «یرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَیکمْ مِدْرَاراً».
بد است. شکست آن حتمی است.
۱۲- «وَیمْدِدْکمْ بِأَمْوَالٍ وَبَنِینَ، وَیجْعَلْ لَکمْ جَنَّاتٍ، وَیجْعَلْ لَکمْ أَنْهَاراً».
عالی است.
۱۳- «مَا لَکمْ، لَاتَرْجُونَ لِلَّهِ وَقَاراً».
خالی از مشکلات نیست. خوب نیست.
۱۴- «وَقَدْ خَلَقَکمْ أَطْوَاراً».
بسیار خوب است. قدرت مانور و آزادی عمل دارد.
۱۵- «أَلَمْ تَرَوْا کیفَ خَلَقَ اللَّهُ سَبْعَ سَمَوَاتٍ طِبَاقاً».
خوب است.
۱۶- «وَجَعَلَ الْقَمَرَ فِیهِنَّ نُوراً، وَجَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجاً».
عالی است. کاری شاد، شاداب و روشن است.
۱۷- «وَاللَّهُ أَنْبَتَکمْ مِنَ الْأَرْضِ نَبَاتاً».
خوب است. سبب رشد و پیشرفت می‌گردد.
۱۸- «ثُمَّ یعِیدُکمْ فِیهَا، وَیخْرِجُکمْ إِخْرَاجاً».
خوب است. همراه با تحول، زحمت و مشکلات است.
۱۹- «وَاللَّهُ جَعَلَ لَکمُ الْأَرْضَ بِسَاطاً».
خیلی خوب و محکم است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۷۹
۲۰- «لِتَسْلُکوا مِنْهَا سُبُلًا فِجَاجاً».
خوب است.
۲۱- «قَالَ نُوحٌ: رَبِّ، إِنَّهُمْ عَصَوْنِی، وَاتَّبَعُوا مَنْ لَمْ یزِدْهُ مَالُهُ وَوَلَدُهُ إِلَّا خَسَاراً».
بد است.
۲۲- «وَمَکرُوا مَکراً کبَّاراً».
بسیار بد است.
۲۳- «وَقَالُوا: لَاتَذَرُنَّ آلِهَتَکمْ، وَلَا تَذَرُنَّ وَدّاً، وَلَا سُوَاعاً، وَلَا یغُوثَ وَیعُوقَ وَنَسْراً».
خیلی بد است. سبب استکبار می‌شود یا به افرادی مستکبر که چیزی جز خود نمی‌بینند دچار می‌گردد.
۲۴- «وَقَدْ أَضَلُّوا کثِیراً، وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِینَ إِلَّا ضَلَالًا».
بسیار بد است.
۲۵- «مِمَّا خَطِیئَاتِهِمْ أُغْرِقُوا، فَأُدْخِلُوا نَاراً، فَلَمْ یجِدُوا لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْصَاراً».
خیلی بد است.
۲۶- «وَقَالَ نُوحٌ: رَبِّ، لَاتَذَرْ عَلَی الْأَرْضِ مِنَ الْکافِرِینَ دَیاراً».
بسیار بد است.
۲۷- «إِنَّک إِنْ تَذَرْهُمْ یضِلُّوا عِبَادَک، وَلَا یلِدُوا إِلَّا فَاجِراً کفَّاراً».
خیلی بد است. به یأس و ناامیدی دچار می‌گردد.
۲۸- «رَبِّ، اغْفِرْ لِی، وَلِوَالِدَی، وَلِمَنْ دَخَلَ بَیتِی مُؤْمِناً، وَلِلْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ، وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِینَ إِلَّا تَبَاراً».
خیلی خطرناک و همراه با بلا و مصیبت است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۸۰
سورهٔ جن
۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، قُلْ: أُوحِی إِلَی أَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِنَ الْجِنِّ، فَقَالُوا: إِنَّا سَمِعْنَا قُرْآناً عَجَباً».
کاری است مخفی، پنهانی و سنگین ولی خوب است.
۲- «یهْدِی إِلَی الرُّشْدِ، فَآَمَنَّا بِهِ، وَلَنْ نُشْرِک بِرَبِّنَا أَحَداً».
خیلی خوب است. هدایت و رشد در آن است.
۳- «وَأَنَّهُ تَعَالَی جَدُّ رَبِّنَا، مَا اتَّخَذَ صَاحِبَةً وَلَا وَلَداً».
خوب نیست. ضرر و آسیب به خواهان وارد می‌آورد ولی چنان‌چه کار سالمی باشد و با نیت پاک و سالم انجام شود خوب است.
۴- «وَأَنَّهُ کانَ یقُولُ سَفِیهُنَا عَلَی اللَّهِ شَطَطاً».
خوب نیست.
۵- «وَأَنَّا ظَنَنَّا أَنْ لَنْ تَقُولَ الْإِنْسُ وَالْجِنُّ عَلَی اللَّهِ کذِباً».
خوب نیست. چیزی جز خیال و گمان نیست.
۶- «وَأَنَّهُ کانَ رِجَالٌ مِنَ الْإِنْسِ، یعُوذُونَ بِرِجَالٍ مِنَ الْجِنِّ، فَزَادُوهُمْ رَهَقاً».
بد است. آشفتگی در آن است.
۷- «وَأَنَّهُمْ ظَنُّوا کمَا ظَنَنْتُمْ أَنْ لَنْ یبْعَثَ اللَّهُ أَحَداً».
خوب نیست. نتیجه‌ای ندارد.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۸۱
۸- «وَأَنَّا لَمَسْنَا السَّمَاءَ، فَوَجَدْنَاهَا، مُلِئَتْ حرساً شدیداً وَشُهُباً».
بد است. کاری انتحاری است.
۹- «وَأَنَّا کنَّا نَقْعُدُ مِنْهَا مَقَاعِدَ لِلسَّمْعِ، فَمَنْ یسْتَمِعِ الْآَنَ یجِدْ لَهُ شِهَاباً رَصَداً».
بد است. تجسس و پنهان کاری در آن است.
۱۰- «وَأَنَّا لَانَدْرِی أَشَرٌّ أُرِیدَ بِمَنْ فِی الْأَرْضِ أَمْ أَرَادَ بِهِمْ رَبُّهُمْ رَشَداً».
کاری است نابخردانه و ناآگاهانه که نتیجه‌ای ندارد. خوب نیست.
۱۱- «وَأَنَّا مِنَّا الصَّالِحُونَ، وَمِنَّا دُونَ ذَلِک، کنَّا طَرَائِقَ قِدَداً».
به اعتبار صدر آن خوب است.
۱۲- «وَأَنَّا ظَنَنَّا أَنْ لَنْ نُعجِزَ اللَّهَ فِی الْأَرْضِ، وَلَنْ نُعْجِزَهُ هَرَباً».
نتیجه‌ای برای آن نیست. خوب نیست.
۱۳- «وَأَنَّا لَمَّا سَمِعْنَا الْهُدَی آمَنَّا بِهِ، فَمَنْ یؤْمِنْ بِرَبِّهِ فَلَا یخَافُ بَخْساً وَلَا رَهَقاً».
خوب است. باید با نیتی پاک و سالم و با صدق وارد آن شد تا کار به پیش برود وگرنه در آن درمانده می‌شود.
۱۴- «وَأَنَّا مِنَّا الْمُسْلِمُونَ، وَمِنَّا الْقَاسِطُونَ، فَمَنْ أَسْلَمَ فَأُولَئِک تَحَرَّوْا رَشَداً».
بسیار خوب است. خالی از موانع نیست.
۱۵- «وَأَمَّا الْقَاسِطُونَ، فَکانُوا لِجَهَنَّمَ حَطَباً».
خیلی بد است.
۱۶- «وَأَنْ لَوِ اسْتَقَامُوا عَلَی الطَّرِیقَةِ لَأَسْقَینَاهُمْ مَاءً غَدَقاً».
عالی است.
۱۷- «لِنَفْتِنَهُمْ فِیهِ، وَمَنْ یعْرِضْ عَنْ ذِکرِ رَبِّهِ یسْلُکهُ عَذَاباً صَعَداً».
خوب نیست.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۸۲
۱۸- «وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ، فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَداً».
خوب است. کاری نرم و آرام است.
۱۹- «وَأَنَّهُ لَمَّا قَامَ عَبْدُ اللَّهِ یدْعُوهُ کادُوا یکونُونَ عَلَیهِ لِبَداً».
خوب است. مشکلاتی نیز دارد.
۲۰- «قُلْ: إِنَّمَا أَدْعُو رَبِّی، وَلَا أُشْرِک بِهِ أَحَداً».
خیلی خوب است.
۲۱- «قُلْ: إِنِّی لَاأَمْلِک لَکمْ ضَرّاً، وَلَا رَشَداً».
کاری بدون نتیجه است. خوب نیست.
۲۲- «قُلْ إِنِّی لَنْ یجِیرَنِی مِنَ اللَّهِ أَحَدٌ، وَلَنْ أَجِدَ مِنْ دُونِهِ مُلْتَحَداً».
بد است.
۲۳- «إِلَّا بَلَاغاً مِنَ اللَّهِ وَرِسَالَاتِهِ، وَمَنْ یعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَإِنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ، خَالِدِینَ فِیهَا أَبَداً».
خوب نیست.
۲۴- «حَتَّی إِذَا رَأَوْا مَا یوعَدُونَ، فَسَیعْلَمُونَ مَنْ أَضْعَفُ نَاصِراً وَأَقَلُّ عَدَداً».
بد است.
۲۵- «قُلْ: إِنْ أَدْرِی أَقَرِیبٌ مَا تُوعَدُونَ أَمْ یجْعَلُ لَهُ رَبِّی أَمَداً».
گرفتاری دارد. خوب نیست.
۲۶- «عَالِمُ الْغَیبِ، فَلَا یظْهِرُ عَلَی غَیبِهِ أَحَداً».
خوب نیست. نتیجه‌ای ندارد. دانایی خداوند به خواهان ارتباطی ندارد.
۲۷- «إِلَّا مَنِ ارْتَضَی مِنْ رَسُولٍ، فَإِنَّهُ یسْلُک مِنْ بَینِ یدَیهِ وَمِنْ خَلْفِهِ رَصَداً».
خیلی خوب است.
۲۸- «لِیعْلَمَ أَنْ قَدْ أَبْلَغُوا رِسَالَاتِ رَبِّهِمْ، وَأَحَاطَ بِمَا لَدَیهِمْ، وَأَحْصَی کلَّ شَی‌ءٍ عَدَداً».
بسیار خوب، دقیق و منظم است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۸۳
سورهٔ مزمل
۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، یا أَیهَا الْمُزَّمِّلُ».
۲- «قُمِ اللَّیلَ إِلَّا قَلِیلًا».
۳- «نِصْفَهُ أَوِ انْقُصْ مِنْهُ قَلِیلًا».
۴- «أَوْ زِدْ عَلَیهِ، وَرَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِیلًا».
چهار آیهٔ یاد شده دارای یک استخاره است. کاری سنگین است که همت و تلاش را می‌طلبد. پایان بسیار خوبی دارد. کار الزامی است که جایگزینی برای آن نیست و باید همان را انجام داد. نمی‌شود برای ترک آن استخاره‌ای دیگر گرفت.
۵- «إِنَّا سَنُلْقِی عَلَیک قَوْلًا ثَقِیلًا».
کاری سنگین، سخت ولی خیلی خوب است.
۶- «إِنَّ نَاشِئَةَ اللَّیلِ هِی أَشَدُّ وَطْئاً، وَأَقْوَمُ قِیلًا».
خوب و سنگین است. قوت و قدرت را به همراه دارد.
۷- «إِنَّ لَک فِی النَّهَارِ سَبْحاً طَوِیلًا».
خوب است. کاری آشکار و آزاد است که مانعی برای آن نیست و محدود و بسته نمی‌باشد.
۸- «وَاذْکرِ اسْمَ رَبِّک، وَتَبَتَّلْ إِلَیهِ تَبْتِیلًا».
خیلی خوب است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۸۴
۹- «رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ، لَاإِلَهَ إِلَّا هُوَ، فَاتَّخِذْهُ وَکیلًا».
بسیار خوب است. لازم است کار مورد نظر با همیاری و همراهی دیگران انجام شود. کاری فردی نیست.
۱۰- «وَاصْبِرْ عَلَی مَا یقُولُونَ، وَاهْجُرْهُمْ هَجْراً جَمِیلًا».
خوب نیست. تحمل و صبوری فراوانی می‌خواهد. کاری فرسایشی است.
۱۱- «وَذَرْنِی وَالْمُکذِّبِینَ أُولِی النَّعْمَةِ، وَمَهِّلْهُمْ قَلِیلًا».
بسیار بد است. تهدیدی شدید در آن است.
۱۲- «إِنَّ لَدَینَا أَنْکالًا وَجَحِیماً».
خیلی بد است.
۱۳- «وَطَعَاماً ذَا غُصَّةٍ، وَعَذَاباً أَلِیماً».
بسیار بد است. اضطراب و استرس سراپای خواهان را فرا می‌گیرد.
۱۴- «یوْمَ تَرْجُفُ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ، وَکانَتِ الْجِبَالُ کثِیباً مَهِیلًا».
خوب نیست. همه چیز با توجه به نرمی کوه‌ها از دست می‌رود و چیزی نمی‌ماند.
۱۵- «إِنَّا أَرْسَلْنَا إِلَیکمْ رَسُولًا شَاهِداً عَلَیکمْ، کمَا أَرْسَلْنَا إِلَی فِرْعَوْنَ رَسُولًا».
خوب است. کاری طبیعی است که شدت، سختی و خشنی خود را دارد.
۱۶- «فَعَصَی فِرْعَوْنُ الرَّسُولَ، فَأَخَذْنَاهُ أَخْذاً وَبِیلًا».
خیلی بد است.
۱۷- «فَکیفَ تَتَّقُونَ إِنْ کفَرْتُمْ یوْماً یجْعَلُ الْوِلْدَانَ شِیباً».
بسیار بد است. کاری محزون، پرغصه و غمبار است. چه بسا زندان و اعدام در آن باشد.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۸۵
۱۸- «السَّمَاءُ مُنْفَطِرٌ بِهِ، کانَ وَعْدُهُ مَفْعُولًا».
سخت، سنگین و بد است.
۱۹- «إِنَّ هَذِهِ تَذْکرَةٌ، فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَی رَبِّهِ سَبِیلًا».
خوب نیست. ارشاد به ترک است. راه باریکی به گشایش دارد که در صورت یافت آن می‌توان به نتیجه رسید.
۲۰- «إِنَّ رَبَّک یعْلَمُ أَنَّک تَقُومُ أَدْنَی مِنْ ثُلُثَی اللَّیلِ، وَنِصْفَهُ، وَثُلُثَهُ، وَطَائِفَةٌ مِنَ الَّذِینَ مَعَک، وَاللَّهُ یقَدِّرُ اللَّیلَ وَالنَّهَارَ، عَلِمَ أَنْ لَنْ تُحْصُوهُ، فَتَابَ عَلَیکمْ، فَاقْرَؤُوا مَا تَیسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ، عَلِمَ أَنْ سَیکونُ مِنْکمْ مَرْضَی، وَآخَرُونَ یضْرِبُونَ فِی الْأَرْضِ، یبْتَغُونَ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ، وَآخَرُونَ یقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ، فَاقْرَؤُوا مَا تَیسَّرَ مِنْهُ، وَأَقِیمُوا الصَّلَاةَ، وَآتُوا الزَّکاةَ، وَأَقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً، وَمَا تُقَدِّمُوا لِأَنْفُسِکمْ مِنْ خَیرٍ تَجِدُوهُ عِنْدَ اللَّهِ، هُوَ خَیراً وَأَعْظَمَ أَجْراً، وَاسْتَغْفِرُوا اللَّهَ، إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ».
آیهٔ شریفه از آیات صاحب استخاره است که دارای سه استخاره می‌باشد:
الف): «إِنَّ رَبَّک یعْلَمُ أَنَّک تَقُومُ أَدْنَی مِنْ ثُلُثَی اللَّیلِ، وَنِصْفَهُ، وَثُلُثَهُ، وَطَائِفَةٌ مِنَ الَّذِینَ مَعَک، وَاللَّهُ یقَدِّرُ اللَّیلَ وَالنَّهَارَ، عَلِمَ أَنْ لَنْ تُحْصُوهُ، فَتَابَ عَلَیکمْ»:
کاری است بسیار خوب، سنگین، منضبط و پنهانی که لازم است تقسیم شود و مرحله به مرحله و فاز به فاز انجام شود.
ب) «فَاقْرَؤُوا مَا تَیسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ، عَلِمَ أَنْ سَیکونُ مِنْکمْ مَرْضَی، وَآخَرُونَ یضْرِبُونَ فِی الْأَرْضِ، یبْتَغُونَ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ، وَآخَرُونَ یقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ، فَاقْرَؤُوا مَا تَیسَّرَ مِنْهُ»: عالی است و نسبت به آیهٔ پیشین دارای گستردگی بیشتر، آشکاری و تنوع است.
ج): «وَأَقِیمُوا الصَّلَاةَ، وَآتُوا الزَّکاةَ، وَأَقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً، وَمَا تُقَدِّمُوا
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۸۶
لِأَنْفُسِکمْ مِنْ خَیرٍ تَجِدُوهُ عِنْدَ اللَّهِ، هُوَ خَیراً وَأَعْظَمَ أَجْراً، وَاسْتَغْفِرُوا اللَّهَ، إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ».
عالی است. جهاد در این فراز نیست و برخی از مسایل زندگی معمولی را بیان می‌دارد.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۸۷
سورهٔ مدثر
۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، یا أَیهَا الْمُدَّثِّرُ».
۲- «قُمْ، فَأَنْذِرْ».
۳- «وَرَبَّک فَکبِّرْ».
۴- «وَثِیابَک فَطَهِّرْ».
۵- «وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ».
۶- «وَلَا تَمْنُنْ تَسْتَکثِرُ».
۷- «وَلِرَبِّک فَاصْبِرْ».
هر هفت آیهٔ شریفه یک استخاره است. کاری بسیار سنگین است ولی خیلی خوب است.
۸- «فَإِذَا نُقِرَ فِی النَّاقُورِ».
سنگین، سخت و پر سر و صداست.
۹- «فَذَلِک یوْمَئِذٍ یوْمٌ عَسِیرٌ».
خیلی بد است. عذاب و گرفتاری را به دنبال می‌آورد.
۱۰- «عَلَی الْکافِرِینَ غَیرُ یسِیرٍ».
بسیار بد است.
۱۱- «ذَرْنِی وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِیداً».
۱۲- «وَجَعَلْتُ لَهُ مَالًا مَمْدُوداً».
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۸۸
۱۳- «وَبَنِینَ شُهُوداً».
۱۴- «وَمَهَّدْتُ لَهُ تَمْهِیداً».
۱۵- «ثُمَّ یطْمَعُ أَنْ أَزِیدَ».
پنج آیهٔ یاد شده یک آیهٔ استخاره است. خیلی بد و وحشتناک است.
۱۶- «کلَّا، إِنَّهُ کانَ لِآَیاتِنَا عَنِیداً».
بد است.
۱۷- «سَأُرْهِقُهُ صَعُوداً».
خیلی بد است.
۱۸- «إِنَّهُ فکرَ، وَقَدَّرَ».
۱۹- «فَقُتِلَ کیفَ قَدَّرَ».
۲۰- «ثُمَّ قُتِلَ کیفَ قَدَّرَ».
۲۱- «ثُمَّ نَظَرَ».
۲۲- «ثُمَّ عَبَسَ، وَبَسَرَ».
۲۳- «ثُمَّ أَدْبَرَ، وَاسْتَکبَرَ».
شش آیهٔ شریفه دارای یک استخاره است. خیلی سنگین، سخت و همراه با لجبازی، درگیری و آشفتگی است. بسیار بد است.
۲۴- «فَقَالَ: إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ یؤْثَرُ».
خوب نیست.
۲۵- «إِنْ هَذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ».
بد است.
۲۶- «سَأُصْلِیهِ سَقَرَ».
بد است.
۲۷- «وَمَا أَدْرَاک مَا سَقَرُ».
بد است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۸۹
۲۸- «لَاتُبْقِی، وَلَا تَذَرُ».
۲۹- «لَوَّاحَةٌ لِلْبَشَرِ».
بد است. هر دو آیهٔ شریفه یک آیهٔ استخاره است.
۳۰- «عَلَیهَا تِسْعَةَ عَشَرَ».
خیلی بد است. بسیاری بر او هجوم می‌آورند.
۳۱- «وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِکةً، وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِلَّذِینَ کفَرُوا، لِیسْتَیقِنَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکتَابَ، وَیزْدَادَ الَّذِینَ آمَنُوا إِیمَاناً، وَلَا یرْتَابَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ، وَلِیقُولَ الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَالْکافِرُونَ: مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلًا، کذَلِک یضِلُّ اللَّهُ مَنْ یشَاءُ، وَیهْدِی مَنْ یشَاءُ، وَمَا یعْلَمُ جُنُودَ رَبِّک إِلَّا هُوَ، وَمَا هِی إِلَّا ذِکرَی لِلْبَشَرِ».
خیلی خطرناک، وحشتناک و سنگین است. معلوم نیست با چه کسی مقابل است. بد است.
۳۲- «کلَّا، وَالْقَمَرِ».
۳۳- «وَاللَّیلِ إِذْ أَدْبَرَ».
۳۴- «وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ».
۳۵- «إِنَّهَا لَإِحْدَی الْکبَرِ».
۳۶- «نَذِیراً لِلْبَشَرِ».
۳۷- «لِمَنْ شَاءَ مِنْکمْ أَنْ یتَقَدَّمَ أَوْ یتَأَخَّرَ».
شش آیهٔ یاد شده یک آیهٔ استخاره است. خواهان در انجام کار اختیار و اراده‌ای از خود ندارد. سخت و سنگین است و تلاش مضاعفی می‌برد. خوب نیست.
۳۸- «کلُّ نَفْسٍ بِمَا کسَبَتْ رَهِینَةٌ».
بد نیست. زحمت دارد. سنگین است و کار فراوانی را می‌طلبد.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۹۰
۳۹- «إِلَّا أَصْحَابَ الْیمِینِ».
۴۰- «فِی جَنَّاتٍ یتَسَاءَلُونَ».
۴۱- «عَنِ الْمُجْرِمِینَ».
۴۲- «مَا سَلَککمْ فِی سَقَرَ».
خیلی بد است. آیات شریفه یک آیهٔ استخاره است.
۴۳- «قَالُوا: لَمْ نَک مِنَ الْمُصَلِّینَ».
۴۴- «وَلَمْ نَک نُطْعِمُ الْمِسْکینَ».
۴۵- «وَکنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِینَ».
۴۶- «وَکنَّا نُکذِّبُ بِیوْمِ الدِّینِ».
۴۷- «حَتَّی أَتَانَا الْیقِینُ».
آیات شریفه یک آیهٔ استخاره است. کاری مجرمانه، و همراه با جنایت، گرفتاری، ورشکستگی و پریشانی است. بسیار بد است.
۴۸- «فَمَا تَنْفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشَّافِعِینَ».
خوب نیست. به یأس و ناامیدی دچار می‌شود.
۴۹- «فَمَا لَهُمْ عَنِ التَّذْکرَةِ مُعْرِضِینَ».
خوب نیست.
۵۰- «کأَنَّهُمْ حُمُرٌ مُسْتَنْفِرَةٌ».
۵۱- «فَرَّتْ مِنْ قَسْوَرَةٍ».
هر دو آیهٔ شریفه یک استخاره است. خیلی بد است. به حماقت و ناچاری مبتلا می‌شود.
۵۲- «بَلْ یرِیدُ کلُّ امْرِئٍ مِنْهُمْ أَنْ یؤْتَی صُحُفاً مُنَشَّرَةً».
خوب نیست.
۵۳- «کلَّا، بَلْ لَایخَافُونَ الْآَخِرَةَ».
بد است.
دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۹۱
۵۴- «کلَّا إِنَّهُ تَذْکرَةٌ».
خوب نیست. تهدید در آن است.
۵۵- «فَمَنْ شَاءَ ذَکرَهُ».
متوسط است. تحذیر را به همراه ارشاد به خیر دارد.
۵۶- «وَمَا یذْکرُونَ إِلَّا أَنْ یشَاءَ اللَّهُ، هُوَ أَهْلُ التَّقْوَی وَأَهْلُ الْمَغْفِرَةِ».
بسیار خوب است.
