دانش استخاره / جلد چهارم: سورهٔ قیامت _ سورهٔ ناس

دانش استخاره / جلد چهارم

تطبیق قواعد، اصطلاحات و رموز استخاره بر آیات قرآن كريم

دانش استخاره / جلد چهارم


 دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۹۲

 سورهٔ قیامت

 

۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، لَاأُقْسِمُ بِیوْمِ الْقِیامَةِ».

بد است.

۲- «وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ».

خوب نیست.

۳- «أَیحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَلَّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُ».

بد است. آشفتگی، به هم ریزی و بی‌نظمی را با خود می‌آورد.

۴- «بَلَی، قَادِرِینَ عَلَی أَنْ نُسَوِّی بَنَانَهُ».

کاری انجام‌پذیر، خوب، ظریف، سنگین و سخت است‌ولی‌بدنیست.

۵- «بَلْ یرِیدُ الْإِنْسَانُ لِیفْجُرَ أَمَامَهُ».

خوب است. کاری پنهانی، اطلاعاتی، تجسسی و سنگین است. خطر در کمین خواهان است.

۶- «یسْأَلُ أَیانَ یوْمُ الْقِیامَةِ».

خوب نیست.

۷- «فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ».

۸- «وَخَسَفَ الْقَمَرُ».

۹- «وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ».

هر سه آیهٔ شریف یک آیهٔ استخاره است. خوب نیست.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۹۳

۱۰- «یقُولُ الْإِنْسَانُ یوْمَئِذٍ: أَینَ الْمَفَرُّ».

۱۱- «کلَّا، لَاوَزَرَ».

هر دو آیهٔ شریفه دارای یک استخاره است. خوب نیست. راه گریزی برای خواهان نیست و در ناچاری خود می‌ماند.

۱۲- «إِلَی رَبِّک یوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ».

خوب نیست. کاری سخت و سنگین است.

۱۳- «ینَبَّأُ الْإِنْسَانُ یوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ».

بد است.

۱۴- «بَلِ الْإِنْسَانُ عَلَی نَفْسِهِ بَصِیرَةٌ».

کاری سخت و سنگین است. خوب نیست.

۱۵- «وَلَوْ أَلْقَی مَعَاذِیرَهُ».

بد است.

۱۶- «لَاتُحَرِّک بِهِ لِسَانَک لِتَعْجَلَ بِهِ».

خوب نیست. از هر گونه اقدامی نهی شده است.

۱۷- «إِنَّ عَلَینَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ».

خوب است. امداد و بخشش در آن است.

۱۸- «فَإِذَا قَرَءْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ».

خوب است. کاری است تدریجی که حوصله و صبر را می‌طلبد تا به انجام رسد.

۱۹- «ثُمَّ إِنَّ عَلَینَا بَیانَهُ».

خوب است.

۲۰- «کلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ».

۲۱- «وَتَذَرُونَ الْآَخِرَةَ».

دو آیهٔ مبارکه یک آیهٔ استخاره است. خوب نیست و نتیجه و نیز باطنی برای آن نیست.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۹۴

۲۲- «وُجُوهٌ یوْمَئِذٍ نَاضِرَةٌ».

۲۳- «إِلَی رَبِّهَا نَاظِرَةٌ».

عالی است. هدف کار مشخص است. کاری روشن است و آگاهانه وارد آن می‌شود.

۲۴- «وَوُجُوهٌ یوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ».

بسیار بد است.

۲۵- «تَظُنُّ أَنْ یفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ».

خیلی بد است.

۲۶- «کلَّا إِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِی».

بسیار بد است. خواهان را به تنگنا دچار می‌سازد و فشار مضاعفی را بر او وارد می‌آورد.

۲۷- «وَقِیلَ مَنْ رَاقٍ».

خوب نیست.

۲۸- «وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ».

خیلی بد است.

۲۹- «وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ».

لسان تهدید دارد. خوب نیست.

۳۰- «إِلَی رَبِّک یوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ».

تهدید در آن است. خوب نیست.

۳۱- «فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّی».

خیلی بد است.

۳۲- «وَلَکنْ کذَّبَ وَتَوَلَّی».

بسیار بد است.

۳۳- «ثُمَّ ذَهَبَ إِلَی أَهْلِهِ یتَمَطَّی».

بد است.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۹۵

۳۴- «أَوْلَی لَک فَأَوْلَی».

بسیار بد است.

۳۵- «ثُمَّ أَوْلَی لَک فَأَوْلَی».

خیلی بد است.

۳۶- «أَیحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَنْ یتْرَک سُدًی».

خیلی بد است.

۳۷- «أَلَمْ یک نُطْفَةً مِنْ مَنِی یمْنَی».

خوب نیست.

۳۸- «ثُمَّ کانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّی».

بد است.

۳۹- «فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَینِ: الذَّکرَ وَالْأُنْثَی».

خوب است.

۴۰- «أَلَیسَ ذَلِک بِقَادِرٍ عَلَی أَنْ یحْیی الْمَوْتَی».

خوب نیست. کاری سخت و خشن است.


 

دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۹۶

 

سورهٔ انسان

 

۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، هَلْ أَتَی عَلَی الْإِنْسَانِ حِینٌ مِنَ الدَّهْرِ لَمْ یکنْ شَیئاً مَذْکوراً».

بسیار خوب است.

«الدَّهْرِ»: کاری گسترده است.

«لَمْ یکنْ شَیئاً مَذْکوراً»: تبلیغات و صدایی برای آن نیست و به صورت آرام پیش می‌رود.

۲- «إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنْ نُطْفَةٍ أَمْشَاجٍ نَبْتَلِیهِ، فَجَعَلْنَاهُ سَمِیعاً بَصِیراً».

شروعی همراه با زحمت دارد ولی آثار فراوانی برای آن است. خیلی خوب است. سنگین است اما مشکل نیست.

۳- «إِنَّا هَدَینَاهُ السَّبِیلَ، إِمَّا شَاکراً وَإِمَّا کفُوراً».

بسیار بد است. شروعی خوب دارد اما به غفلت و گرفتاری مبتلا می‌شود.

۴- «إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْکافِرِینَ سَلَاسِلَ وَأَغْلَالًا وَسَعِیراً».

خیلی بد است.

۵- «إِنَّ الْأَبْرَارَ یشْرَبُونَ مِنْ کأْسٍ کانَ مِزَاجُهَا کافُوراً».

بسیار خوب است. سلامت، شادی، گوارایی و ظاهری بسیار خوش را به همراه دارد.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۹۷

۶- «عَیناً یشْرَبُ بِهَا عِبَادُ اللَّهِ، یفَجِّرُونَهَا تَفْجِیراً».

بسیار خوب است. دولت، رحمت و نعمت این کار تولیدی گسترده است و بهره‌های فراوانی برای همگان دارد.

۷- «یوفُونَ بِالنَّذْرِ، وَیخَافُونَ یوْماً کانَ شَرُّهُ مُسْتَطِیراً».

خوب نیست. گرفتاری، درگیری، دعوای فامیلی و خانوادگی، شر، بیماری و نگرانی با آن همراه است: «شَرُّهُ». «مُسْتَطِیراً»: کاری ادامه‌دار است.

۸- «وَیطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَی حُبِّهِ مِسْکیناً وَیتِیماً وَأَسِیراً».

بسیار خوب و پرزحمت است. خدمت، خیر، ارفاق، امتنان و مددرسانی به دیگران در آن است.

۹- «إِنَّمَا نُطْعِمُکمْ لِوَجْهِ اللَّهِ، لَانُرِیدُ مِنْکمْ جَزَاءً وَلَا شُکوراً».

خیلی خوب است. کاری الهی است که بهرهٔ دنیوی ندارد. زحمت و تلاش را نیاز دارد.

۱۰- «إِنَّا نَخَافُ مِنْ رَبِّنَا یوْماً عَبُوساً قَمْطَرِیراً».

خوب نیست.

۱۱- «فَوَقَاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذَلِک الْیوْمِ، وَلَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَسُرُوراً».

ابتدای کار دارای مشکلاتی است و همراه با زحمت است ولی پایان خوبی دارد: «فَوَقَاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذَلِک».

۱۲- «وَجَزَاهُمْ بِمَا صَبَرُوا جَنَّةً وَحَرِیراً».

بسیار خوب است. به ازدواج می‌انجامد. کاری پنهانی نیست. همراه با تبلیغات است و آشکار می‌گردد.

۱۳- «مُتَّکئِینَ فِیهَا عَلَی الْأَرَائِک، لَایرَوْنَ فِیهَا شَمْساً وَلَا زَمْهَرِیراً».

عالی است. عافیت، سلامت و زحمت در آن است. کاری آسان و خوش یمن است.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۹۸

۱۴- «وَدَانِیةً عَلَیهِمْ ظِلَالُهَا، وَذُلِّلَتْ قُطُوفُهَا تَذْلِیلًا».

بسیار خوب و گواراست. عافیت و برکت را بدون غفلت دارد.

۱۵- «وَیطَافُ عَلَیهِمْ بِآَنِیةٍ مِنْ فِضَّةٍ وَأَکوَابٍ کانَتْ قَوَارِیرَ».

عالی است. به ریاست و دولت می‌رسد.

۱۶- «قَوَارِیرَ مِنْ فِضَّةٍ قَدَّرُوهَا تَقْدِیراً».

بسیار خوب است.

۱۷- «وَیسْقَوْنَ فِیهَا کأْساً کانَ مِزَاجُهَا زَنْجَبِیلًا».

عالی است. حرارت زندگی است و شیرینی را برای خواهان موجب می‌شود.

۱۸- «عَیناً فِیهَا تُسَمَّی سَلْسَبِیلًا».

فرزندان و اهلی شایسته و نیکو می‌یابد. بسیار خوب است.

۱۹- «وَیطُوفُ عَلَیهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ، إِذَا رَأَیتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤاً مَنْثُوراً».

عالی است. کاری گسترده و پرخیر است. نسلی مبارک و نیکو را در پی دارد.

۲۰- «وَإِذَا رَأَیتَ ثَمَّ رَأَیتَ نَعِیماً وَمُلْکاً کبِیراً».

خیلی خوب است. زندگی پرنعمتی است.

۲۱- «عَالِیهُمْ ثِیابُ سُنْدُسٍ خُضْرٌ وَإِسْتَبْرَقٌ، وَحُلُّوا أَسَاوِرَ مِنْ فِضَّةٍ، وَسَقَاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَاباً طَهُوراً».

بسیار خوب است. زندگی فاخر، شیرین و به‌دور از نقمتی بهرهٔ خواهان می‌شود.

۲۲- «إِنَّ هَذَا کانَ لَکمْ جَزَاءً، وَکانَ سَعْیکمْ مَشْکوراً».

خیلی خوب و همراه با زحمت است.

۲۳- «إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا عَلَیک الْقُرْآنَ تَنْزِیلًا».

کاری متعدد، مختلف، معنوی، خوب و سنگین است: «الْقُرْآنَ».

دانش استخاره، ج۴، ص: ۲۹۹

۲۴- «فَاصْبِرْ لِحُکمِ رَبِّک، وَلَا تُطِعْ مِنْهُمْ آثِماً أَوْ کفُوراً».

بد نیست. سخت و سنگین است. ترک آن بهتر است.

۲۵- «وَاذْکرِ اسْمَ رَبِّک بُکرَةً وَأَصِیلًا».

خوب است. کار روشن، شفاف، معنوی، عمومی و از امور روزمره و به‌دور از نقمت است.

۲۶- «وَمِنَ اللَّیلِ فَاسْجُدْ لَهُ، وَسَبِّحْهُ لَیلًا طَوِیلًا».

خوب است. تنهایی و غربت طولانی مدتی را بر خواهان وارد می‌آورد. کاری معنوی است.

«وَسَبِّحْهُ لَیلًا طَوِیلًا»: در انجام آن نباید عجله و شتاب داشت.

۲۷- «إِنَّ هَؤُلَاءِ یحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ، وَیذَرُونَ وَرَاءَهُمْ یوْماً ثَقِیلًا».

شروع و ظاهر خوشایندی دارد اما دنیا او را به غفلت مبتلا می‌سازد.

خیلی بد است: «وَرَاءَهُمْ یوْماً ثَقِیلًا».

۲۸- «نَحْنُ خَلَقْنَاهُمْ وَشَدَدْنَا أَسْرَهُمْ، وَإِذَا شِئْنَا بَدَّلْنَا أَمْثَالَهُمْ تَبْدِیلًا».

خوب نیست. جز بی‌مهری، سختی و شکست چیزی ندارد.

۲۹- «إِنَّ هَذِهِ تَذْکرَةٌ، فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَی رَبِّهِ سَبِیلًا».

خوب نیست. هیچ گونه ضمانت اجرایی ندارد و نتیجه‌ای برای آن نیست.

۳۰- «وَمَا تَشَاؤُونَ إِلَّا أَنْ یشَاءَ اللَّهُ، إِنَّ اللَّهَ کانَ عَلِیماً حَکیماً».

خوب است. مشیت الهی مددکار وی است. کاری است انجام‌پذیر و آگاهانه.

۳۱- «یدْخِلُ مَنْ یشَاءُ فِی رَحْمَتِهِ، وَالظَّالِمِینَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَاباً أَلِیماً».

خوب نیست. رحمت، نعمت و وسعتی که در ظاهر آن دیده می‌شود با مانع و مخالف مواجه می‌شود و به نتیجه نمی‌رسد. خوب نیست.


 

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۰۰

 

سورهٔ مرسلات

 

۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفاً».

۲- «فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفاً».

۳- «وَالنَّاشِرَاتِ نَشْراً».

۴- «فَالْفَارِقَاتِ فَرْقاً».

۵- «فَالْمُلْقِیاتِ ذِکراً».

۶- «عُذْراً أَوْ نُذْراً».

۷- «إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ».

هفت آیهٔ مبارکه یک استخاره است. کاری گسترده، جمعی، سنگین، خطرناک و انجام‌پذیراست: «إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ». دعوا، درگیری و احتمال مرگ و میر در آن است. با این وجود، خوب و لازم است.

۸- «فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ».

کاری آشکار و در دید همگان است. خوب نیست.

۹- «وَإِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ».

کاری است که ریزش دارد. بد است.

۱۰- «وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ».

 

کاری سنگی است که از عهدهٔ انجام آن بر نمی‌آید. خوب نیست.

۱۱- «وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ».

در تنگنا قرا می‌گیرد. خوب نیست.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۰۱

۱۲- «لِأَی یوْمٍ أُجِّلَتْ».

کاری فرسایشی است که به نتیجه نمی‌رسد. خوب نیست.

۱۳- «لِیوْمِ الْفَصْلِ».

خوب نیست. بحران‌آور، حادثه خیز و نگران کننده است. خواهان مورد بازخواست قرار می‌گیرد.

۱۴- «وَمَا أَدْرَاک مَا یوْمُ الْفَصْلِ».

خوب نیست. به ناآگاهی دچار می‌گردد.

۱۵- «وَیلٌ یوْمَئِذٍ لِلْمُکذِّبِینَ».

با فردی ناخالص و حیله‌گر مواجه می‌شود. بد است.

۱۶- «أَلَمْ نُهْلِک الْأَوَّلِینَ».

بلایایی همانند تصادف، آتش سوزی، شکست و ورشکستی در آن است: «نُهْلِک». بسیار بد است.

۱۷- «ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآَخِرِینَ».

کاری بلاخیز است. بد است.

۱۸- «کذَلِک نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِینَ».

خواهان در معرض تهمت، زندان یا قتل قرار می‌گیرد. خیلی بد است.

۱۹- «وَیلٌ یوْمَئِذٍ لِلْمُکذِّبِینَ».

خوب نیست.

۲۰- «أَلَمْ نَخْلُقْکمْ مِنْ مَاءٍ مَهِینٍ».

تهدید در آن است. خوب نیست.

۲۱- «فَجَعَلْنَاهُ فِی قَرَارٍ مَکینٍ».

خیلی خوب است. کاری محکم و بدون مشکلات است. سنگین و بزرگ است.

۲۲- «إِلَی قَدَرٍ مَعْلُومٍ».

خوب و محدود است. ماندگار نیست.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۰۲

۲۳- «فَقَدَرْنَا، فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ».

عالی است. کاری دارای اندازه و کفایت است.

۲۴- «وَیلٌ یوْمَئِذٍ لِلْمُکذِّبِینَ».

خیلی بد است.

۲۵- «أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ کفَاتاً».

تحذیر «أَلَمْ» از انجام کار پرهیز می‌دهد. سنگین است.

۲۶- «أَحْیاءً، وَأَمْوَاتاً».

کاری است که به درازا می‌کشد و فراز و نشیب دارد. خوب نیست.

۲۷- «وَجَعَلْنَا فِیهَا رَوَاسِی شَامِخَاتٍ، وَأَسْقَینَاکمْ مَاءً فُرَاتاً».

عالی است.

«وَجَعَلْنَا» ضمانت انجام کار است؛ اگر متعلق آن خوب باشد، وگرنه بر سختی کار دلالت دارد.

۲۸- «وَیلٌ یوْمَئِذٍ لِلْمُکذِّبِینَ».

خوب نیست؛ زیرا از مادهٔ «کذب» در آن استفاده شده است.

۲۹- «انْطَلِقُوا إِلَی مَا کنْتُمْ بِهِ تُکذِّبُونَ».

خوب نیست.

۳۰- «انْطَلِقُوا إِلَی ظِلٍّ ذِی ثَلَاثِ شُعَبٍ».

خیلی خوب است.

۳۱- «لَاظَلِیلٍ، وَلَا یغْنِی مِنَ اللَّهَبِ».

بسیار بد است.

۳۲- «إِنَّهَا تَرْمِی بِشَرَرٍ کالْقَصْرِ».

بلایی دردناک در انتظار خواهان است. بد است.

۳۳- «کأَنَّهُ جِمَالَةٌ صُفْرٌ».

بد است.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۰۳

۳۴- «وَیلٌ یوْمَئِذٍ لِلْمُکذِّبِینَ».

خیلی بد است. بیماری در کمین خواهان است.

۳۵- «هَذَا یوْمُ لَاینْطِقُونَ».

بسیار بد است. گوشی از خواهان شنوایی ندارد. هرچند در پی‌گیری کار اصرار بورزد، نتیجه‌ای از آن نمی‌یابد.

۳۶- «وَلَا یؤْذَنُ لَهُمْ فَیعْتَذِرُونَ».

خوب نیست.

۳۷- «وَیلٌ یوْمَئِذٍ لِلْمُکذِّبِینَ».

بد است.

۳۸- «هَذَا یوْمُ الْفَصْلِ، جَمَعْنَاکمْ وَالْأَوَّلِینَ».

خواهان باید پاسخ‌گو باشد و از وی بازخواست می‌شود. خوب نیست. گرفتاری دارد.

۳۹- «فَإِنْ کانَ لَکمْ کیدٌ فَکیدُونِ».

خوب نیست. مورد حیله و نیرنگ قرار می‌گیرد.

۴۰- «وَیلٌ یوْمَئِذٍ لِلْمُکذِّبِینَ».

خیلی بد است.

۴۱- «إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی ظِلَالٍ وَعُیونٍ».

عالی و شیرین است. کاری خیر و عبادی است و دنیایی در آن نیست.

۴۲- «وَفَوَاکهَ مِمَّا یشْتَهُونَ».

خیلی خوب است. رونق دارد.

۴۳- «کلُوا وَاشْرَبُوا، هَنِیئاً بِمَا کنْتُمْ تَعْمَلُونَ».

بسیار خوب است. کاری است که زحمت دارد.

۴۴- «إِنَّا کذَلِک نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ».

عالی است. سعی و تلاش را می‌طلبد.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۰۴

۴۵- «وَیلٌ یوْمَئِذٍ لِلْمُکذِّبِینَ».

بسیار بد است.

۴۶- «کلُوا وَتَمَتَّعُوا قَلِیلًا، إِنَّکمْ مُجْرِمُونَ».

خیلی بد است.

۴۷- «وَیلٌ یوْمَئِذٍ لِلْمُکذِّبِینَ».

بد است. به جرم و جنایت آلوده می‌شود.

۴۸- «وَإِذَا قِیلَ لَهُمُ: ارْکعُوا، لَایرْکعُونَ».

کاری شکننده که به هیچ وجه پیش نمی‌رود. بد است.

۴۹- «وَیلٌ یوْمَئِذٍ لِلْمُکذِّبِینَ».

خیلی بد است.

۵۰- «فَبِأَی حَدِیثٍ بَعْدَهُ یؤْمِنُونَ».

بسیار بد است. کار پیشبردی ندارد و نتیجه‌ای را به دست نمی‌دهد.


 

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۰۵

 

سورهٔ نبأ

 

۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، عَمَّ یتَسَاءَلُونَ».

در شروع کار به لحاظ پرسشی بودن آیهٔ شریفه، گشایشی وجوددارد ولی به همین دلیل، نتیجه‌ای برای کار مورد نظر نیست. خوب نیست.

۲- «عَنِ النَّبَإِ الْعَظِیمِ».

کاری سنگین و سخت است. خوب نیست.

۳- «الَّذِی هُمْ فِیهِ مُخْتَلِفُونَ».

کاری سنگین و اختلاف‌برانگیز با نتایج متعدد و متفاوتی است. خوب نیست.

۴- «کلَّا سَیعْلَمُونَ».

۵- «ثُمَّ کلَّا سَیعْلَمُونَ».

هر دو آیهٔ شریفه دارای یک استخاره است. خوب نیست. تحذیر، تهدید و نتیجهٔ عکس و غیر مناسب در آن است.

۶- «أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَاداً».

خوب است. کاری روان، رونده و هموار است.

۷- «وَالْجِبَالَ أَوْتَاداً».

خوب اما سخت است.

۸- «وَخَلَقْنَاکمْ أَزْوَاجاً».

کاری مناسب خواهان و هموار و دارای زحمت است. خوب است.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۰۶

۹- «وَجَعَلْنَا نَوْمَکمْ سُبَاتاً».

کاری است انجام‌پذیر و همراه با آرامش و راحتی. خوب است.

۱۰- «وَجَعَلْنَا اللَّیلَ لِبَاساً».

آرامش و سکونت در آن است. خوب است.

۱۱- «وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشاً».

سبب رونق زندگی و معاش می‌شود. خوب است.

۱۲- «وَبَنَینَا فَوْقَکمْ سَبْعاً شِدَاداً».

کاری است که با قدرت انجام می‌شود، بلند، کشیده، ستبر و خوب است.

۱۳- «وَجَعَلْنَا سِرَاجاً وَهَّاجاً».

خیلی خوب است.

۱۴- «وَأَنْزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجاً».

بسیار خوب است.

۱۵- «لِنُخْرِجَ بِهِ حَبّاً وَنَبَاتاً».

خیلی خوب است.

۱۶- «وَجَنَّاتٍ أَلْفَافاً».

بسیار خوب است.

۱۷- «إِنَّ یوْمَ الْفَصْلِ کانَ مِیقَاتاً».

بسیار سنگین است. بد نیست.

۱۸- «یوْمَ ینْفَخُ فِی الصُّورِ، فَتَأْتُونَ أَفْوَاجاً».

آشفتگی، به هم ریزی و گرفتاری در آن است. خوب نیست.

۱۹- «وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ، فَکانَتْ أَبْوَاباً».

کار سنگینی است که سبب آشوب و به هم ریزی می‌شود؛ هرچند فتح و پیروزی به شمار می‌رود. خوب نیست.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۰۷

۲۰- «وَسُیرَتِ الْجِبَالُ، فَکانَتْ سَرَاباً».

کاری غیر مناسب و بد است.

۲۱- «إِنَّ جَهَنَّمَ کانَتْ مِرْصَاداً».

خیلی بد است.

۲۲- «لِلطَّاغِینَ مَآَباً».

بد است.

۲۳- «لَابِثِینَ فِیهَا أَحْقَاباً».

ممکن است به حبس یا به تنگنا و فشار کار گرفتار شود. بد است.

۲۴- «لَایذُوقُونَ فِیهَا بَرْداً وَلَا شَرَاباً».

بسیار بد است.

۲۵- «إِلَّا حَمِیماً وَغَسَّاقاً».

خیلی بد است.

۲۶- «جَزَاءً وِفَاقاً».

بسیار بد است. به انحراف و فساد آلوده می‌شود.

۲۷- «إِنَّهُمْ کانُوا لَایرْجُونَ حِسَاباً».

گرفتاری و مشکلات دارد. خوب نیست.

۲۸- «وَکذَّبُوا بِآَیاتِنَا کذَّاباً».

بد است.

۲۹- «وَکلَّ شَی‌ءٍ أَحْصَینَاهُ کتَاباً».

سختی و سخت‌گیری فراوانی در آن پیشامد می‌کند. بد است.

۳۰- «فَذُوقُوا، فَلَنْ نَزِیدَکمْ إِلَّا عَذَاباً».

خیلی بد است.

۳۱- «إِنَّ لِلْمُتَّقِینَ مَفَازاً».

۳۲- «حَدَائِقَ وَأَعْنَاباً».

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۰۸

۳۳- «وَکوَاعِبَ أَتْرَاباً».

۳۴- «وَکأْساً دِهَاقاً».

بسیار خوب است. آرامش، عافیت، سعادت، نعمت و خوشی‌های ظاهری و باطنی را با خود دارد.

۳۵- «لَایسْمَعُونَ فِیهَا لَغْواً وَلَا کذَّاباً».

سبب تطهیر و سلامت می‌گردد. خوب است.

۳۶- «جَزَاءً مِنْ رَبِّک عَطَاءً حِسَاباً».

جزا و حساب شیرینی در آن است. خوب است.

۳۷- «رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَینَهُمَا، الرَّحْمَنِ، لَایمْلِکونَ مِنْهُ خِطَاباً».

خوب ولی سنگین است.

۳۸- «یوْمَ یقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِکةُ صَفّاً، لَایتَکلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَنُ، وَقَالَ صَوَاباً».

خوب و سنگین است و اقتدار را به همراه دارد.

۳۹- «ذَلِک الْیوْمُ الْحَقُّ، فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَی رَبِّهِ مَآَباً».

به دلیل یاد از «حق» بسیار سنگین است ولی پایان آن خیلی خوب است.

۴۰- «إِنَّا أَنْذَرْنَاکمْ عَذَاباً قَرِیباً، یوْمَ ینْظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ یدَاهُ، وَیقُولُ الْکافِرُ: یا لَیتَنِی کنْتُ تُرَاباً».

خیلی بد است. یأس، بریدگی و درماندگی را موجب می‌گردد.


 

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۰۹

 

سورهٔ نازعات

 

۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ وَالنَّازِعَاتِ غَرْقاً».

بسیار سنگین اما خوب است.

۲- «وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطاً».

خیلی سنگین و خوب است.

۳- «وَالسَّابِحَاتِ سَبْحاً».

بسیار سنگین و خوب است.

۴- «فَالسَّابِقَاتِ سَبْقاً».

بسیار سنگین و خیلی خوب است.

۵- «فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْراً».

بسیار خوب و سنگین است.

۶- «یوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ».

سخت است. خوب نیست.

۷- «تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ».

بد است.

۸- «قُلُوبٌ یوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ».

بد است.

۹- «أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ».

خوب نیست.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۱۰

۱۰- «یقُولُونَ أَئِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِی الْحَافِرَةِ».

خیلی بد است.

۱۱- «أَئِذَا کنَّا عِظَاماً نَخِرَةً».

بسیار بد است.

۱۲- «قَالُوا تِلْک إِذاً کرَّةٌ خَاسِرَةٌ».

خیلی بد است. بلا، گرفتاری و فلاکت دارد.

۱۳- «فَإِنَّمَا هِی زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ».

خیلی بد است.

۱۴- «فَإِذَا هُمْ بِالسَّاهِرَةِ».

خوب نیست. در انجام کار درمانده و ناتوان می‌شود و هیچ راه رهایی از مشکلات آن ندارد.

۱۵- «هَلْ أتَاک حَدِیثُ مُوسَی».

نتیجه‌ای ندارد؛ زیرا استفهام است. خوب نیست.

۱۶- «إِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًی».

خیلی خوب است. تکلیف، ماموریت و قیامی بر عهدهٔ خواهان است. درگیری و نزاع دارد.

۱۷- «اذْهَبْ إِلَی فِرْعَوْنَ، إِنَّهُ طَغَی».

کاری سخت و خشن است. خوب نیست.

۱۸- «فَقُلْ هَلْ لَک إِلَی أَنْ تَزَکی».

بد است. تلاشی است که نتیجه‌ای ندارد.

۱۹- «وَأَهْدِیک إِلَی رَبِّک فَتَخْشَی».

خوب نیست. بی‌نتیجه است.

۲۰- «فَأَرَاهُ الْآَیةَ الْکبْرَی».

تلاش و زحمت بیهوده و بدون نتیجه است. خوب نیست.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۱۱

۲۱- «فَکذَّبَ وَعَصَی».

تکذیب و عصیان در آن است. بد است.

۲۲- «ثُمَّ أَدْبَرَ یسْعَی».

تلاش و کوششی بیهوده برای مخالفت با دیگران است. خوب نیست.

۲۳- «فَحَشَرَ فَنَادَی».

بد است.

۲۴- «فَقَالَ: أَنَا رَبُّکمُ الْأَعْلَی».

خیلی بد است. با حیله، تزویر و استکبار رو به‌رو می‌شود.

۲۵- «فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَکالَ الْآَخِرَةِ وَالْأُولَی».

بسیار بد است. زیان دنیوی و خسارت اخروی در آن است.

۲۶- «إِنَّ فِی ذَلِک لَعِبْرَةً لِمَنْ یخْشَی».

خوب نیست.

۲۷- «أَأَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقاً أَمِ السَّمَاءُ بَنَاهَا».

تهدید و تقابل در آن است. بد است.

۲۸- «رَفَعَ سَمْکهَا، فَسَوَّاهَا».

خیلی خوب است.

۲۹- «وَأَغْطَشَ لَیلَهَا، وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا».

نعمت و برکت فراوانی دارد. کاری است انجام‌پذیر و خوب.

۳۰- «وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِک دَحَاهَا».

خیلی خوب است.

۳۱- «أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءَهَا، وَمَرْعَاهَا».

بسیار خوب است.

۳۲- «وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا».

خیلی خوب است.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۱۲

۳۳- «مَتَاعاً لَکمْ وَلِأَنْعَامِکمْ».

خیر دنیوی و ظاهری نیکو و خوشایند دارد. خوب است.

۳۴- «فَإِذَا جَاءَتِ الطَّامَّةُ الْکبْرَی».

خیلی سخت است. خوب نیست.

۳۵- «یوْمَ یتَذَکرُ الْإِنْسَانُ مَا سَعَی».

بد و زیان‌بار است.

۳۶- «وَبُرِّزَتِ الْجَحِیمُ لِمَنْ یرَی».

ناراحتی، خسارت و آسیب را بر خواهان وارد می‌آورد. خوب نیست.

۳۷- «فَأَمَّا مَنْ طَغَی».

بد است.

۳۸- «وَآثَرَ الْحَیاةَ الدُّنْیا».

خوب نیست.

۳۹- «فَإِنَّ الْجَحِیمَ هِی الْمَأْوَی».

خیلی بد است.

۴۰- «وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَی النَّفْسَ عَنِ الْهَوَی».

خوب، سخت و سنگین است.

۴۱- «فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِی الْمَأْوَی».

سخت و سنگین است. گرفتاری، مکافات و زحمت دارد اما خوب است.

۴۲- «یسْأَلُونَک عَنِ السَّاعَةِ أَیانَ مُرْسَاهَا».

کاری است بی‌نتیجه. خوب نیست.

۴۳- «فِیمَ أَنْتَ مِنْ ذِکرَاهَا».

سبب سرگردانی و تحیر می‌شود. خوب نیست.

۴۴- «إِلَی رَبِّک مُنْتَهَاهَا».

خوب نیست. کاری فرسایشی‌و دراز است.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۱۳

۴۵- «إِنَّمَا أَنْتَ مُنْذِرُ مَنْ یخْشَاهَا».

خوب نیست.

۴۶- «کأَنَّهُمْ یوْمَ یرَوْنَهَا لَمْ یلْبَثُوا إِلَّا عَشِیةً أَوْ ضُحَاهَا».

کاری است بی‌نتیجه که زحمات خواهان هیچ نمودی ندارد. بد است.


 

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۱۴

 

سورهٔ عبس

 

۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، عَبَسَ وَتَوَلَّی».

کار با بی‌مهری و مشکلات همراه است. خوب نیست.

۲- «أَنْ جَاءَهُ الْأَعْمَی».

بد است. کاری است ناآگاهانه.

۳- «وَمَا یدْرِیک لَعَلَّهُ یزَّکی».

خواهان بده‌کار و گرفتار می‌شود. خالی از فتنه نیست. بد است.

۴- «أَوْ یذَّکرُ، فَتَنْفَعَهُ الذِّکرَی».

خوب است ولی تا دستیابی به نتیجه باید مشکلات فراوانی را تحمل کند.

۵- «أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَی».

بد است.

۶- «فَأَنْتَ لَهُ تَصَدَّی».

خوب نیست.

۷- «وَمَا عَلَیک أَلَّا یزَّکی».

خوب نیست. خواهان در کار درمانده می‌شود و کسی نیز نمی‌تواند به او مددی برساند.

۸- «وَأَمَّا مَنْ جَاءَک یسْعَی».

خوب است.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۱۵

۹- «وَهُوَ یخْشَی».

خوب است. خالی از مشکلات و گرفتاری نیست.

۱۰- «فَأَنْتَ عَنْهُ تَلَهَّی».

خوب نیست.

۱۱- «کلَّا إِنَّهَا تَذْکرَةٌ».

خوب نیست. آسیب و ضرر و زیان را به خواهان وارد می‌آورد.

۱۲- «فَمَنْ شَاءَ ذَکرَهُ».

خیلی خوب است.

۱۳- «فِی صُحُفٍ مُکرَّمَةٍ».

کاری خوب و حساب شده است.

۱۴- «مَرْفُوعَةٍ مُطَهَّرَةٍ».

کار مورد نظر پاک و سالم است. خوب است.

۱۵- «بِأَیدِی سَفَرَةٍ».

کاری است نتیجه‌بخش که خواهان در آن مورد حمایت قرار می‌گیرد.

دارای پشتیبان و پشتوانه است. بسیار خوب است.

۱۶- «کرَامٍ بَرَرَةٍ».

با افرادی خوب و نیکوکار همراه می‌شود. کار نجیب و خوبی است.

۱۷- «قُتِلَ الْإِنْسَانُ، مَا أَکفَرَهُ».

خیلی بد است. حرمان در آن است.

۱۸- «مِنْ أَی شَی‌ءٍ خَلَقَهُ».

بسیار بد است.

۱۹- «مِنْ نُطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ».

خیلی بد است.

۲۰- «ثُمَّ السَّبِیلَ یسَّرَهُ».

نتیجه‌ای برای آن نیست. خوب نیست.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۱۶

۲۱- «ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ».

بد است.

۲۲- «ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنْشَرَهُ».

مشکلات و گرفتاری دارد. بد است.

۲۳- «کلَّا لَمَّا یقْضِ مَا أَمَرَهُ».

خوب نیست. تحذیر در آن است.

۲۴- «فَلْینْظُرِ الْإِنْسَانُ إِلَی طَعَامِهِ».

خوب است. باید در کار دقت داشت.

۲۵- «أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبّاً».

خیری به خواهان می‌رسد که باید مواظب بود آن را از دست نداد.

خوب است.

۲۶- «ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقّاً».

خوب و پرنعمت است.

۲۷- «فَأَنْبَتْنَا فِیهَا حَبّاً».

خوب و دارای دنیایی آباد است اما زحمت و تلاش را می‌طلبد.

۲۸- «وَعِنَباً وَقَضْباً».

خوب و همراه با عافیت است.

۲۹- «وَزَیتُوناً وَنَخْلًا».

خوب و بابرکت و همراه با زینت است.

۳۰- «وَحَدَائِقَ غُلْباً».

خوب و پرخیر است.

۳۱- «وَفَاکهَةً وَأَبّاً».

خوب و نعمت‌آور است.

۳۲- «مَتَاعاً لَکمْ وَلِأَنْعَامِکمْ».

نعمت، عافیت و برکت در آن است. خوب است.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۱۷

۳۳- «فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ».

بد و خیلی سخت است.

۳۴- «یوْمَ یفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِیهِ».

بد است.

۳۵- «وَأُمِّهِ وَأَبِیهِ».

بد است.

۳۶- «وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِیهِ».

بد است.

۳۷- «لِکلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ یوْمَئِذٍ شَأْنٌ یغْنِیهِ».

خیلی بد است.

۳۸- «وُجُوهٌ یوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌ».

خوب است.

۳۹- «ضَاحِکةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ».

بسیار خوب است.

۴۰- «وَوُجُوهٌ یوْمَئِذٍ عَلَیهَا غَبَرَةٌ».

بد است.

۴۱- «تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ».

بد است.

۴۲- «أُولَئِک هُمُ الْکفَرَةُ الْفَجَرَةُ».

بسیار بد است.


 

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۱۸

 

سورهٔ تکویر

 

۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، إِذَا الشَّمْسُ کوِّرَتْ».

۲- «وَإِذَا النُّجُومُ انْکدَرَتْ».

هر دو آیهٔ شریفه یک آیهٔ استخاره است. بد است. خطراتی طبیعی دارد.

۳- «وَإِذَا الْجِبَالُ سُیرَتْ».

کاری پرمشکل و پرخطر است. بد است.

۴- «وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ».

خوب نیست.

۵- «وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ».

بد است.

«الْوُحُوشُ»: کار مورد نظر با دعوا و درگیری همراه است.

«حُشِرَتْ»: آسیب و خسارت مالی و دنیوی را برخواهان وارد می‌آورد.

۶- «وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ».

بد است. همراه با خطر و بلاست.

۷- «وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ».

بد است. بلایای طبیعی و خسارت‌های غیر عادی را بر خواهان وارد می‌سازد.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۱۹

۸- «وَإِذَا الْمَوْؤُودَةُ سُئِلَتْ».

خوب نیست. ممکن است کار به مشاجره، نزاع و دادگاه کشیده شود.

۹- «بِأَی ذَنْبٍ قُتِلَتْ».

در معرض تهمت قرار می‌گیرد. خوب نیست.

۱۰- «وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ».

نزاع و مشاجره در این کار است. خوب نیست.

۱۱- «وَإِذَا السَّمَاءُ کشِطَتْ».

بد است.

۱۲- «وَإِذَا الْجَحِیمُ سُعِّرَتْ».

بد است.

۱۳- «وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ».

خوب است.

۱۴- «عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا أَحْضَرَتْ».

خوب نیست. سرگردانی و انتظار دامنگیر خواهان می‌شود.

۱۵- «فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ».

بد است.

۱۶- «الْجَوَارِ الْکنَّسِ».

بد است.

۱۷- «وَاللَّیلِ إِذَا عَسْعَسَ».

خطر، اضطراب و تشتت در آن است. خوب نیست.

۱۸- «وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ».

بسیار خوب است.

۱۹- «إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ کرِیمٍ».

عالی است.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۲۰

۲۰- «ذِی قُوَّةٍ عِنْدَ ذِی الْعَرْشِ مَکینٍ».

عالی است.

۲۱- «مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِینٍ».

عالی است.

۲۲- «وَمَا صَاحِبُکمْ بِمَجْنُونٍ».

خوب نیست. تهمت در آن است.

۲۳- «وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِینِ».

بسیار عالی است. کاری است دارای بلندا، شفاف، گویا، رشد یافته و قوی.

۲۴- «وَمَا هُوَ عَلَی الْغَیبِ بِضَنِینٍ».

بد است. به تهمت آلوده می‌شود.

۲۵- «وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَیطَانٍ رَجِیمٍ».

خوب نیست.

۲۶- «فَأَینَ تَذْهَبُونَ».

بد است. در انجام کار غافلگیر می‌شود. باید آن را ترک کند.

۲۷- «إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکرٌ لِلْعَالَمِینَ».

خیلی خوب است.

۲۸- «لِمَنْ شَاءَ مِنْکمْ أَنْ یسْتَقِیمَ».

بسیار خوب است. خالی از مشکلات نیست.

۲۹- «وَمَا تَشَاؤُونَ إِلَّا أَنْ یشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ».

عالی است. در صورتی که با توکل، توجه و ملاحظه همراه باشد.


 

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۲۱

 

سورهٔ انفطار

 

۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، إِذَا السَّمَاءُ انْفَطَرَتْ».

خوب نیست.

۲- «وَإِذَا الْکوَاکبُ انْتَثَرَتْ».

بی‌نظمی و آشفتگی در آن است. بد است.

۳- «وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ».

بد است.

۴- «وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ».

مرگ و میر در آن است. بسیار بد است.

۵- «عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ».

خوب نیست.

۶- «یا أَیهَا الْإِنْسَانُ، مَا غَرَّک بِرَبِّک الْکرِیمِ».

خیلی بد است. مقابله با حق و گناه در آن است.

۷- «الَّذِی خَلَقَک، فَسَوَّاک، فَعَدَلَک».

خوب است. کاری نرم و هموار است.

۸- «فِی أَی صُورَةٍ مَا شَاءَ رَکبَک».

خوب است.

۹- «کلَّا بَلْ تُکذِّبُونَ بِالدِّینِ».

خیلی بد است. به ویژه که تکذیب نسبت به دین در آن است.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۲۲

۱۰- «وَإِنَّ عَلَیکمْ لَحَافِظِینَ».

عالی است.

۱۱- «کرَاماً کاتِبِینَ».

خیلی خوب است.

۱۲- «یعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ».

خوب نیست. کاری سخت و دقیق است.

۱۳- «إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِی نَعِیمٍ».

خیلی خوب است.

۱۴- «وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِی جَحِیمٍ».

خیلی بد است.

۱۵- «یصْلَوْنَهَا یوْمَ الدِّینِ».

بسیار بد است.

۱۶- «وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِینَ».

خیلی بد است. هیچ گونه آرامشی در آن نیست.

۱۷- «وَمَا أَدْرَاک مَا یوْمُ الدِّینِ».

بسیار بد است.

۱۸- «ثُمَّ مَا أَدْرَاک مَا یوْمُ الدِّینِ».

خیلی بد است. مشکلات فراوانی دارد.

۱۹- «یوْمَ لَاتَمْلِک نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَیئاً، وَالْأَمْرُ یوْمَئِذٍ لِلَّهِ».

خوب نیست. کار همراه با زحمت و سختی است. سودی ندارد.

نتیجه و چیزی برای خواهان ندارد و سرمایهٔ خود را نیز از دست می‌دهد.


 

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۲۳

 

سورهٔ مطففین

 

۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، وَیلٌ لِلْمُطَفِّفِینَ».

بد است.

۲- «الَّذِینَ إِذَا اکتَالُوا عَلَی النَّاسِ یسْتَوْفُونَ».

خوب نیست.

۳- «وَإِذَا کالُوهُمْ أَوْ وَزَنُوهُمْ یخْسِرُونَ».

بد است.

۴- «أَلَا یظُنُّ أُولَئِک أَنَّهُمْ مَبْعُوثُونَ».

خوب نیست.

۵- «لِیوْمٍ عَظِیمٍ».

بد است.

۶- «یوْمَ یقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ».

خوب نیست. سخت و سنگین است.

۷- «کلَّا، إِنَّ کتَابَ الْفُجَّارِ لَفِی سِجِّینٍ».

خوب نیست.

۸- «وَمَا أَدْرَاک مَا سِجِّینٌ».

خیلی بد است. گرفتاری و درگیری در آن است.

۹- «کتَابٌ مَرْقُومٌ».

سبب محکومیت می‌شود. بد است.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۲۴

۱۰- «وَیلٌ یوْمَئِذٍ لِلْمُکذِّبِینَ».

بسیار بد است.

۱۱- «الَّذِینَ یکذِّبُونَ بِیوْمِ الدِّینِ».

خیلی بد است.

۱۲- «وَمَا یکذِّبُ بِهِ إِلَّا کلُّ مُعْتَدٍ أَثِیمٍ».

بلایایی دارد که قابل گریز نیست. بسیار بد است.

۱۳- «إِذَا تُتْلَی عَلَیهِ آیاتُنَا قَالَ أَسَاطِیرُ الْأَوَّلِینَ».

در کار مورد نظر اعتقادی به خواهان پیدا نمی‌شود. خوب نیست.

۱۴- «کلَّا، بَلْ رَانَ عَلَی قُلُوبِهِمْ مَا کانُوا یکسِبُونَ».

خوب نیست. کاری است که زحمت و تلاش را می‌طلبد و نتیجه‌ای نیز برای آن نیست.

۱۵- «کلَّا، إِنَّهُمْ عَنْ رَبِّهِمْ یوْمَئِذٍ لَمَحْجُوبُونَ».

خیلی بد است. کاری بسته است.

۱۶- «ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصَالُو الْجَحِیمِ».

بسیار بد است.

۱۷- «ثُمَّ یقَالُ هَذَا الَّذِی کنْتُمْ بِهِ تُکذِّبُونَ».

انکار و آبروریزی در آن است. بسیار بد است.

۱۸- «کلَّا إِنَّ کتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِی عِلِّیینَ».

خیلی سخت و سنگین است ولی خوب است. به راحتی و به آسانی انجام نمی‌شود.

۱۹- «وَمَا أَدْرَاک مَا عِلِّیونَ».

عالی و سنگین است.

۲۰- «کتَابٌ مَرْقُومٌ».

خوب است. کاری است انجام‌پذیر.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۲۵

۲۱- «یشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ».

عالی است.

۲۲- «إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِی نَعِیمٍ».

بسیار خوب است.

۲۳- «عَلَی الْأَرَائِک ینْظُرُونَ».

خیلی خوب است. همراه با آرامش است.

۲۴- «تَعْرِفُ فِی وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِیمِ».

خیلی خوب است.

۲۵- «یسْقَوْنَ مِنْ رَحِیقٍ مَخْتُومٍ».

عافیت و سلامت در آن است. خوب است.

۲۶- «خِتَامُهُ مِسْک، وَفِی ذَلِک فَلْیتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ».

خیلی خوب است. کاری شاد و شاداب است.

۲۷- «وَمِزَاجُهُ مِنْ تَسْنِیمٍ».

عالی است؛ به‌ویژه اگر برای ازدواج باشد.

۲۸- «عَیناً یشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ».

عالی است.

۲۹- «إِنَّ الَّذِینَ أَجْرَمُوا کانُوا مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا یضْحَکونَ».

خیلی بد است. کار به آبروریزی کشیده می‌شود. زحمت دارد و نتیجه‌ای نیز برای آن نیست.

۳۰- «وَإِذَا مَرُّوا بِهِمْ یتَغَامَزُونَ».

بسیار بد است. خرابی در کار پیدا می‌شود.

۳۱- «وَإِذَا انْقَلَبُوا إِلَی أَهْلِهِمُ انْقَلَبُوا فَکهِینَ».

ظاهر و باطنی آلوده دارد. خیلی بد است.

۳۲- «وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا: إِنَّ هَؤُلَاءِ لَضَالُّونَ».

خوب نیست.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۲۶

۳۳- «وَمَا أُرْسِلُوا عَلَیهِمْ حَافِظِینَ».

خیلی خطرناک و بد است.

۳۴- «فَالْیوْمَ الَّذِینَ آمَنُوا مِنَ الْکفَّارِ یضْحَکونَ».

خوب نیست.

۳۵- «عَلَی الْأَرَائِک ینْظُرُونَ».

خوب است.

۳۶- «هَلْ ثُوِّبَ الْکفَّارُ مَا کانُوا یفْعَلُونَ».

خوب نیست.


 

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۲۷

 

سورهٔ انشقاق

 

۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، إِذَا السَّمَاءُ انْشَقَّتْ».

خوب نیست.

۲- «وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ».

درگیری و اضطراب در آن است. بد است.

۳- «وَإِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ».

آشفتگی و به هم‌ریزی در آن است. خوب نیست.

۴- «وَأَلْقَتْ مَا فِیهَا وَتَخَلَّتْ».

بی‌نظمی و آشوب در آن است. بد است.

۵- «وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ».

به هم‌ریزی، درگیری و اضطراب در آن است. خوب نیست.

۶- «یا أَیهَا الْإِنْسَانُ، إِنَّک کادِحٌ إِلَی رَبِّک کدْحاً فَمُلَاقِیهِ».

پرزحمت است. معلوم نیست نتیجه‌ای نیز داشته باشد. خوب نیست.

۷- «فَأَمَّا مَنْ أُوتِی کتَابَهُ بِیمِینِهِ».

بسیار خوب و همراه با زحمت است.

۸- «فَسَوْفَ یحَاسَبُ حِسَاباً یسِیراً».

پرزحمت و خوب است.

۹- «وَینْقَلِبُ إِلَی أَهْلِهِ مَسْرُوراً».

خیلی خوب است.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۲۸

۱۰- «وَأَمَّا مَنْ أُوتِی کتَابَهُ وَرَاءَ ظَهْرِهِ».

مشکلات و گرفتاری دارد. بد است.

۱۱- «فَسَوْفَ یدْعُو ثُبُوراً».

بد است.

۱۲- «وَیصْلَی سَعِیراً».

خوب نیست.

۱۳- «إِنَّهُ کانَ فِی أَهْلِهِ مَسْرُوراً».

ظن، گمان و غلو در آن است. خیلی بد است.

۱۴- «إِنَّهُ ظَنَّ أَنْ لَنْ یحُورَ».

هیچ نتیجه‌ای در آن نیست. خیلی بد است.

۱۵- «بَلَی، إِنَّ رَبَّهُ کانَ بِهِ بَصِیراً».

سخت و دقیق است و نتیجه‌ای را نیز به دست نمی‌دهد. بد است.

۱۶- «فَلَا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ».

خوب است.

۱۷- «وَاللَّیلِ وَمَا وَسَقَ».

خوب نیست.

۱۸- «وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ».

خوب است.

۱۹- «لَتَرْکبُنَّ طَبَقاً عَنْ طَبَقٍ».

کاری قهری است که نتیجه‌ای نیز ندارد. بد است.

۲۰- «فَمَا لَهُمْ لَایؤْمِنُونَ».

خوب نیست.

۲۱- «وَإِذَا قُرِئَ عَلَیهِمُ الْقُرْآنُ لَایسْجُدُونَ».

خوب نیست.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۲۹

۲۲- «بَلِ الَّذِینَ کفَرُوا یکذِّبُونَ».

تکذیب در آن است. بد است.

۲۳- «وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا یوعُونَ».

خوب نیست.

۲۴- «فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِیمٍ».

بسیار بد و دردناک است.

۲۵- «إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ، لَهُمْ أَجْرٌ غَیرُ مَمْنُونٍ».

خیلی خوب است. زحمت و گرفتاری دارد.


 

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۳۰

 

سورهٔ بروج

 

۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْبُرُوجِ».

خوب نیست. به هم ریزی و آشفتگی دارد.

۲- «وَالْیوْمِ الْمَوْعُودِ».

خوب نیست.

۳- «وَشَاهِدٍ وَمَشْهُودٍ».

خوب نیست.

۴- «قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ».

گرفتاری فراوانی دارد. بسیار بد است.

۵- «النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ».

بد است.

۶- «إِذْ هُمْ عَلَیهَا قُعُودٌ».

دعوا و نزاعی که آگاهانه شکل می‌گیرد در آن است. خوب نیست.

۷- «وَهُمْ عَلَی مَا یفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِینَ شُهُودٌ».

کارهای ناهنجاری است که به عمد انجام می‌شود. بد است.

۸- «وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَنْ یؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَمِیدِ».

شروع آن خوشایند نیست اما پایان خوبی دارد و به قوت و قدرت می‌انجامد.

۹- «الَّذِی لَهُ مُلْک السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ، وَاللَّهُ عَلَی کلِّ شَی‌ءٍ شَهِیدٌ».

خوب است.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۳۱

۱۰- «إِنَّ الَّذِینَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ یتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ، وَلَهُمْ عَذَابُ الْحَرِیقِ».

بد و فتنه‌خیز است و به دیگران نیز ظلم وارد می‌شود.

۱۱- «إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ، لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ، ذَلِک الْفَوْزُ الْکبِیرُ».

عالی است. زحمت و تلاشی را نیز بر نمی‌تابد.

۱۲- «إِنَّ بَطْشَ رَبِّک لَشَدِیدٌ».

خوب نیست.

۱۳- «إِنَّهُ هُوَ یبْدِئُ وَیعِیدُ».

خوب نیست. به هم ریزی، شدت عمل و خشونت در آن است.

۱۴- «وَهُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ».

خوب است.

۱۵- «ذُو الْعَرْشِ الْمَجِیدُ».

سبب اقتدار می‌شود. خوب است.

۱۶- «فَعَّالٌ لِمَا یرِیدُ».

کاری است انجام شدنی، رونده و خوب.

۱۷- «هَلْ أَتَاک حَدِیثُ الْجُنُودِ».

خوب نیست.

۱۸- «فِرْعَوْنَ وَثَمُودَ».

بد است.

۱۹- «بَلِ الَّذِینَ کفَرُوا فِی تَکذِیبٍ».

بد است.

۲۰- «وَاللَّهُ مِنْ وَرَائِهِمْ مُحِیطٌ».

بد است.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۳۲

۲۱- «بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِیدٌ».

خوب است. کاری منظم و مرتب است.

۲۲- «فِی لَوْحٍ مَحْفُوظٍ».

به‌گونه‌ای پنهانی و ظریف انجام می‌شود. خطر و آسیبی در آن نیست.

خوب است.


 

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۳۳

 

سورهٔ طارق

 

۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ».

خوب و بلند است.

۲- «وَمَا أَدْرَاک مَا الطَّارِقُ».

کاری بزرگ و خوب است.

۳- «النَّجْمُ الثَّاقِبُ».

کاری عظیم و سنگین و خوب است.

۴- «إِنْ کلُّ نَفْسٍ لَمَّا عَلَیهَا حَافِظٌ».

خیلی خوب است.

۵- «فَلْینْظُرِ الْإِنْسَانُ مِمَّ خُلِقَ».

بد است.

۶- «خُلِقَ مِنْ مَاءٍ دَافِقٍ».

خوب نیست.

۷- «یخْرُجُ مِنْ بَینِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ».

گرفتاری فراوانی دارد. خوب نیست.

۸- «إِنَّهُ عَلَی رَجْعِهِ لَقَادِرٌ».

بد است.

۹- «یوْمَ تُبْلَی السَّرَائِرُ».

بد است. آشفتگی و به‌هم ریزی در کار است.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۳۴

۱۰- «فَمَا لَهُ مِنْ قُوَّةٍ وَلَا نَاصِرٍ».

خواهان به مخمصه‌ای دچار می‌شود که هیچ کسی نمی‌تواند به او مددی برساند و از وی دستگیری نماید. بد است.

۱۱- «وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الرَّجْعِ».

خوب و پرنعمت و گسترده است.

۱۲- «وَالْأَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ».

نعمت و برکت دارد و زحمتی نیز نمی‌برد. خوب است.

۱۳- «إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ».

خیلی خوب است. کار به‌راحتی انجام می‌شود.

۱۴- «وَمَا هُوَ بِالْهَزْلِ».

خوب، هموار و بدون گرفتاری است.

۱۵- «إِنَّهُمْ یکیدُونَ کیداً».

بسیار بد است.

۱۶- «وَأَکیدُ کیداً».

بدی فراوانی دارد.

۱۷- «فَمَهِّلِ الْکافِرِینَ، أَمْهِلْهُمْ رُوَیداً».

خیلی بد است. فرصتی که به وی داده می‌شود از سر مکر است.


 

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۳۵

 

سورهٔ اعلی

 

۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، سَبِّحِ اسْمَ رَبِّک الْأَعْلَی».

عالی است.

۲- «الَّذِی خَلَقَ فَسَوَّی».

کاری هموار و خوب است.

۳- «وَالَّذِی قَدَّرَ فَهَدَی».

کاری بسیار منظم و خوب است.

۴- «وَالَّذِی أَخْرَجَ الْمَرْعَی».

نعمت و برکت دارد. خوب است.

۵- «فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَی».

نعمت و برکات تدریجی دارد و نتیجه‌بخش است. زحمت نیز می‌برد.

خوب است.

۶- «سَنُقْرِؤک فَلَا تَنْسَی».

خوب نیست.

۷- «إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ، إِنَّهُ یعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا یخْفَی».

بد است. دقت فراوان می‌طلبد و سخت است.

«مَا شَاءَ اللَّهُ»: کار از اراده و اختیار خواهان خارج می‌شود.

۸- «وَنُیسِّرُک لِلْیسْرَی».

خیلی خوب است.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۳۶

۹- «فَذَکرْ، إِنْ نَفَعَتِ الذِّکرَی».

خوب است. احتیاط، دقت و همت را لازم دارد.

۱۰- «سَیذَّکرُ مَنْ یخْشَی».

خوب است. کار مهمی است که باید آن را با دقت و زحمت انجام داد.

۱۱- «وَیتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَی».

خطرناک و بد است.

۱۲- «الَّذِی یصْلَی النَّارَ الْکبْرَی».

خیلی بد است.

۱۳- «ثُمَّ لَایمُوتُ فِیهَا وَلَا یحْیا».

خواهان در این کار سرگردان و وامانده می‌گردد و از عهدهٔ انجام آن بر نمی‌آید. بد است.

۱۴- «قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَکی».

عالی است.

۱۵- «وَذَکرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّی».

خیلی خوب است. کار با بزرگی همراه است.

۱۶- «بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَیاةَ الدُّنْیا».

خوب است.

۱۷- «وَالْآَخِرَةُ خَیرٌ وَأَبْقَی».

خوب است.

۱۸- «إِنَّ هَذَا لَفِی الصُّحُفِ الْأُولَی».

خیلی خوب است.

۱۹- «صُحُفِ إِبْرَاهِیمَ وَمُوسَی».

بسیار خوب است. کار به خوبی انجام می‌شود.


 

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۳۷

 

سورهٔ غاشیه

 

۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، هَلْ أَتَاک حَدِیثُ الْغَاشِیةِ».

بد است. کاری مبهم است.

۲- «وُجُوهٌ یوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ».

بد است. خواهان از عهدهٔ انجام آن بر نمی‌آید.

۳- «عَامِلَةٌ نَاصِبَةٌ».

زحمت، سختی و درگیری دارد. خوب نیست.

۴- «تَصْلَی نَاراً حَامِیةً».

دردآور و بلاخیز است. بد است.

۵- «تُسْقَی مِنْ عَینٍ آنِیةٍ».

دردناک و مصیبت‌زاست. بد است.

۶- «لَیسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِنْ ضَرِیعٍ».

بد است. اهمیتی به خواهان داده نمی‌شود.

۷- «لَایسْمِنُ وَلَا یغْنِی مِنْ جُوعٍ».

هیچ گونه نتیجه و خیری در آن نیست. بد است.

۸- «وُجُوهٌ یوْمَئِذٍ نَاعِمَةٌ».

خیلی خوب است.

۹- «لِسَعْیهَا رَاضِیةٌ».

عالی است.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۳۸

۱۰- «فِی جَنَّةٍ عَالِیةٍ».

عالی و شاد است.

۱۱- «لَاتَسْمَعُ فِیهَا لَاغِیةً».

کاری آبرومندانه و بسیار خوب است.

۱۲- «فِیهَا عَینٌ جَارِیةٌ».

پر نعمت و خوب است.

۱۳- «فِیهَا سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ».

عالی و پر رونق است.

۱۴- «وَأَکوَابٌ مَوْضُوعَةٌ».

بسیار خوب و پرخیر است.

۱۵- «وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ».

عالی است.

۱۶- «وَزَرَابِی مَبْثُوثَةٌ».

خیلی خوب است.

۱۷- «أَفَلَا ینْظُرُونَ إِلَی الْإِبِلِ کیفَ خُلِقَتْ».

خوب است، پرزحمت اما نتیجه‌بخش است.

۱۸- «وَإِلَی السَّمَاءِ کیفَ رُفِعَتْ».

کار به درازا کشیده می‌شود. خوب است.

۱۹- «وَإِلَی الْجِبَالِ کیفَ نُصِبَتْ».

کاری سنگین و خوب است.

۲۰- «وَإِلَی الْأَرْضِ کیفَ سُطِحَتْ».

زحمت فراوانی می‌برد. در دسترس و خوب است.

۲۱- «فَذَکرْ، إِنَّمَا أَنْتَ مُذَکرٌ».

خوب است.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۳۹

۲۲- «لَسْتَ عَلَیهِمْ بِمُسَیطِرٍ».

نتیجه‌ای ندارد. بد است.

۲۳- «إِلَّا مَنْ تَوَلَّی وَکفَرَ».

بسیار بد است.

۲۴- «فَیعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَکبَرَ».

خیلی بد است.

۲۵- «إِنَّ إِلَینَا إِیابَهُمْ».

پر از گرفتاری است. خیلی بد است.

۲۶- «ثُمَّ إِنَّ عَلَینَا حِسَابَهُمْ».

خیلی بد است. خواهان مورد بازخواست قرار می‌گیرد.


 

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۴۰

 

سورهٔ فجر

 

۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، وَالْفَجْرِ».

بسیار خوب است.

۲- «وَلَیالٍ عَشْرٍ».

خیلی خوب است. کار مورد نظر بلند و طولانی است و به‌تدریج پیش می‌رود.

۳- «وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ».

خوب و همراه با گرفتاری است.

۴- «وَاللَّیلِ إِذَا یسْرِ».

خوب نیست. به تاریکی دچار می‌شود.

۵- «هَلْ فِی ذَلِک قَسَمٌ لِذِی حِجْرٍ».

کاری است بی‌ضرر، کارآزموده و خوب.

۶- «أَلَمْ تَرَ کیفَ فَعَلَ رَبُّک بِعَادٍ».

خیلی بد و آشفته است.

۷- «إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ».

بد است.

۸- «الَّتِی لَمْ یخْلَقْ مِثْلُهَا فِی الْبِلَادِ».

بد است.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۴۱

۹- «وَثَمُودَ الَّذِینَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ».

بسیار بد است.

۱۰- «وَفِرْعَوْنَ ذِی الْأَوْتَادِ».

خیلی بد است. با فردی ستم‌گر مواجه می‌شود.

۱۱- «الَّذِینَ طَغَوْا فِی الْبِلَادِ».

بسیار بد است. فساد و طغیان و رویارویی با ظالمان در آن پیشامد می‌کند.

۱۲- «فَأَکثَرُوا فِیهَا الْفَسَادَ».

خیلی بد است. به فساد و ستم می‌انجامد.

۱۳- «فَصَبَّ عَلَیهِمْ رَبُّک سَوْطَ عَذَابٍ».

کاری است دردناک و عذاب‌آور. بسیار بد است.

۱۴- «إِنَّ رَبَّک لَبِالْمِرْصَادِ».

خسارت و تاوان را بر خواهان تحمیل می‌کند. بد است.

۱۵- «فَأَمَّا الْإِنْسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَکرَمَهُ، وَنَعَّمَهُ، فَیقُولُ: رَبِّی أَکرَمَنِ».

ظاهر خوشایند آن نتیجه‌ای را در بر ندارد. خوب نیست.

۱۶- «وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَیهِ رِزْقَهُ، فَیقُولُ: رَبِّی أَهَانَنِ».

بد است.

۱۷- «کلَّا، بَل لَاتُکرِمُونَ الْیتِیمَ».

خوب نیست.

۱۸- «وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَی طَعَامِ الْمِسْکینِ».

بد است.

۱۹- «وَتَأْکلُونَ التُّرَاثَ أَکلًا لَمّاً».

به مال حرام آلوده می‌شود. بسیار بد است.

۲۰- «وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبّاً جَمّاً».

همراه با آزار و بلاست. بد است.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۴۲

۲۱- «کلَّا إِذَا دُکتِ الْأَرْضُ دَکاً دَکاً».

خوب نیست. آشفتگی و به هم ریزی در آن است.

۲۲- «وَجَاءَ رَبُّک وَالْمَلَک صَفّاً صَفّاً».

خوب است. کاری منظم و مهم است.

۲۳- «وَجِی‌ءَ یوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ، یوْمَئِذٍ یتَذَکرُ الْإِنْسَانُ، وَأَنَّی لَهُ الذِّکرَی».

خوب نیست. سبب حرمان می‌شود.

۲۴- «یقُولُ: یا لَیتَنِی قَدَّمْتُ لِحَیاتِی».

فایده‌ای ندارد. تشویش و دل‌نگرانی را در پی می‌آورد. بد است.

۲۵- «فَیوْمَئِذٍ لَایعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ».

بد است.

۲۶- «وَلَا یوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ».

خوب نیست.

۲۷- «یا أَیتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ».

عالی است.

۲۸- «ارْجِعِی إِلَی رَبِّک رَاضِیةً مَرْضِیةً».

بسیار خوب است.

۲۹- «فَادْخُلِی فِی عِبَادِی».

خیلی خوب است.

۳۰- «وَادْخُلِی جَنَّتِی».

عالی است. کاری باز، محکم، هموار و پرنتیجه است.


 

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۴۳

 

سورهٔ بلد

 

۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، لَاأُقْسِمُ بِهَذَا الْبَلَدِ».

خیلی خوب و مشخص است.

۲- «وَأَنْتَ حِلٌّ بِهَذَا الْبَلَدِ».

بسیار خوب است.

۳- «وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ».

خیلی خوب است.

۴- «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِی کبَدٍ».

شروع خوبی دارد ولی پایان خوشی ندارد. خوب نیست.

۵- «أَیحْسَبُ أَنْ لَنْ یقْدِرَ عَلَیهِ أَحَدٌ».

خوب نیست.

۶- «یقُولُ: أَهْلَکتُ مَالًا لُبَداً».

احتکار و استکبار را با خود می‌آورد. خوب نیست.

۷- «أَیحْسَبُ أَنْ لَمْ یرَهُ أَحَدٌ».

خیلی بد است. غفلت شدید در آن است.

۸- «أَلَمْ نَجْعَلْ لَهُ عَینَینِ».

خوب است.

۹- «وَلِسَاناً وَشَفَتَینِ».

خوب است.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۴۴

۱۰- «وَهَدَینَاهُ النَّجْدَینِ».

خوب است. کاری است همراه با قدرت و هدایت.

۱۱- «فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ».

کاری سخت و سنگین است که گرفتاری فراوانی دارد. بد نیست.

۱۲- «وَمَا أَدْرَاک مَا الْعَقَبَةُ».

سخت و سنگین است و برای فردی که حوصله و همت ندارد مناسب نیست. بد نیست.

۱۳- «فَک رَقَبَةٍ».

خوب است. کاری خیر است که بهرهٔ دنیوی ندارد.

۱۴- «أَوْ إِطْعَامٌ فِی یوْمٍ ذِی مَسْغَبَةٍ».

کاری خوب و مصرفی است که بهرهٔ مادی در آن نیست.

۱۵- «یتِیماً ذَا مَقْرَبَةٍ».

خوب است. مصرف خیر است.

۱۶- «أَوْ مِسْکیناً ذَا مَتْرَبَةٍ».

خوب و مصرفی است.

۱۷- «ثُمَّ کانَ مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ».

کاری خوب و مهم است.

۱۸- «أُولَئِک أَصْحَابُ الْمَیمَنَةِ».

خوب است.

۱۹- «وَالَّذِینَ کفَرُوا بِآَیاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ».

بسیار بد است.

۲۰- «عَلَیهِمْ نَارٌ مُؤْصَدَةٌ».

خیلی بد است و به بن‌بست می‌رسد.


 

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۴۵

 

سورهٔ شمس

 

۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا».

عالی است. کاری است نورانی.

۲- «وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا».

کاری بسیار خوب و بانشاط است.

۳- «وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا».

خوب و روشن است.

۴- «وَاللَّیلِ إِذَا یغْشَاهَا».

رونق و نمودی در این کار پرزحمت نیست. خوب نیست.

۵- «وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا».

خوب، گسترده و عمیق است. رونق دارد.

۶- «وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا».

خوب است.

۷- «وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا».

خوب است. کاری متحول، دگرگون‌پذیر، خطرآفرین و سخت است.

۸- «فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا».

خوب است.

۹- «قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَکاهَا».

عالی است.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۴۶

۱۰- «وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسَّاهَا».

خیلی بد است.

۱۱- «کذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا».

بسیار بد است.

۱۲- «إِذِ انْبَعَثَ أَشْقَاهَا».

خیلی بد است.

۱۳- «فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ: نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْیاهَا».

خوب نیست. نتیجه‌ای برای آن نیست.

۱۴- «فَکذَّبُوهُ، فَعَقَرُوهَا، فَدَمْدَمَ عَلَیهِمْ رَبُّهُمْ بِذَنْبِهِمْ فَسَوَّاهَا».

خیلی بد است.

۱۵- «وَلَا یخَافُ عُقْبَاهَا».

بد، زیان‌بار و نامناسب است.


 

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۴۷

 

سورهٔ لیل

 

۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، وَاللَّیلِ إِذَا یغْشَی».

خوب نیست. البته خیراتی دارد اما به بن‌بست و مشکل بر می‌خورد.

۲- «وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّی».

عالی است.

۳- «وَمَا خَلَقَ الذَّکرَ وَالْأُنْثَی».

خوب و پرزحمت است.

۴- «إِنَّ سَعْیکمْ لَشَتَّی».

خوب است ولی زحمت دارد.

۵- «فَأَمَّا مَنْ أَعْطَی وَاتَّقَی».

بسیار خوب است.

۶- «وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَی».

عالی است.

۷- «فَسَنُیسِّرُهُ لِلْیسْرَی».

عالی است.

۸- «وَأَمَّا مَنْ بَخِلَ وَاسْتَغْنَی».

بسیار بد است.

۹- «وَکذَّبَ بِالْحُسْنَی».

خیلی بد است.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۴۸

۱۰- «فَسَنُیسِّرُهُ لِلْعُسْرَی».

خیلی بد است. بخل، استکبار و سختی در آن است.

۱۱- «وَمَا یغْنِی عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّی».

خیلی بد است. نتیجه‌ای برای آن نیست.

۱۲- «إِنَّ عَلَینَا لَلْهُدَی».

خوب و سخت است و در شروع کار موانعی دارد.

۱۳- «وَإِنَّ لَنَا لَلْآَخِرَةَ وَالْأُولَی».

خوب نیست. ظاهر و بهرهٔ دنیوی ندارد.

۱۴- «فَأَنْذَرْتُکمْ نَاراً تَلَظَّی».

بد است. گرفتاری و درگیری دارد.

۱۵- «لَایصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَی».

بد است. بلا و مصیبت در آن است.

۱۶- «الَّذِی کذَّبَ وَتَوَلَّی».

بد است. گرفتاری درگیری و بلا را در پی دارد.

۱۷- «وَسَیجَنَّبُهَا الْأَتْقَی».

خیلی خوب است. پیشبرد کار چشمگیر است.

۱۸- «الَّذِی یؤْتِی مَالَهُ یتَزَکی».

خیلی خوب است.

۱۹- «وَمَا لِأَحَدٍ عِنْدَهُ مِنْ نِعْمَةٍ تُجْزَی».

بسیار خوب و پرزحمت است.

۲۰- «إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَی».

عالی، محدود و موفقیت‌آمیز است و زحمتی نیز ندارد.

۲۱- «وَلَسَوْفَ یرْضَی».

نیازمند امید، قدرت و توکل است؛ زیرا شروع آن همراه با مشکلاتی است. خوب است.


 

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۴۹

 

سورهٔ ضحی

 

۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، وَالضُّحَی».

خیلی خوب است.

۲- «وَاللَّیلِ إِذَا سَجَی».

خوب نیست. به اعتبار سوگندی که دارد خالی از خیر نیست.

۳- «مَا وَدَّعَک رَبُّک وَمَا قَلَی».

خوب است. خیرات قهری و پشتیبان و حامی دارد.

۴- «وَلَلْآَخِرَةُ خَیرٌ لَک مِنَ الْأُولَی».

نتیجهٔ کار بهتر از اصل کار است. خوب است.

۵- «وَلَسَوْفَ یعْطِیک رَبُّک فَتَرْضَی».

عالی است. گرفتاری‌هایی دارد ولی نتیجه‌بخش است.

۶- «أَلَمْ یجِدْک یتِیماً فَآَوَی».

همراه با مشکلاتی است. خوب است.

۷- «وَوَجَدَک ضَالّاً فَهَدَی».

خالی از گرفتاری نیست. خوب است.

۸- «وَوَجَدَک عَائِلًا فَأَغْنَی».

زحمت و موانعی دارد که برطرف می‌شود. نتیجهٔ خوبی برای آن است.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۵۰

۹- «فَأَمَّا الْیتِیمَ فَلَا تَقْهَرْ».

خوب نیست.

۱۰- «وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ».

خوب نیست.

۱۱- «وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّک فَحَدِّثْ».

بسیار خوب است. خیری به خواهان می‌رسد که باید مواظب باشد به غفلت دچار نشود و آن را از دست ندهد.


 

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۵۱

 

سورهٔ انشراح

 

سورهٔ شرح، شرح مشکلات پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله است. سوره‌ای سنگین است.

۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، أَلَمْ نَشْرَحْ لَک صَدْرَک».

عالی است. توجه و تحذیر را دارد.

۲- «وَوَضَعْنَا عَنْک وِزْرَک».

مشکلات کار برطرف می‌شود. خوب است.

۳- «الَّذِی أَنْقَضَ ظَهْرَک».

سنگین ولی خوب است.

۴- «وَرَفَعْنَا لَک ذِکرَک».

عالی است.

۵- «فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یسْراً».

بسیار خوب است.

۶- «إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یسْراً».

عالی است. کاری تضمینی است.

۷- «فَإِذَا فَرَغْتَ فَانْصَبْ».

خوب است و زحمت و سختی دارد.

۸- «وَإِلَی رَبِّک فَارْغَبْ».

عالی و سنگین است که زحمت دارد.


 

دانش استخاره، ج۴، ص:۳۵۲

سورهٔ تین

۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، وَالتِّینِ وَالزَّیتُونِ».

بسیار خوب است.

۲- «وَطُورِ سِینِینَ».

عالی است. نعمت، رحمت، دولت، بهره‌های دنیوی و رشد را در پی دارد.

۳- «وَهَذَا الْبَلَدِ الْأَمِینِ».

عالی است.

۴- «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِی أَحْسَنِ تَقْوِیمٍ».

عالی است.

۵- «ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِینَ».

خیلی بد است.

۶- «إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ، فَلَهُمْ أَجْرٌ غَیرُ مَمْنُونٍ».

خوب است و زحمت را می‌طلبد. منافع فراوانی دارد. با توجه به استثنا، کاری ویژه است.

۷- «فَمَا یکذِّبُک بَعْدُ بِالدِّینِ».

خیلی بد است. محاکمه و گرفتاری در آن است.

۸- «أَلَیسَ اللَّهُ بِأَحْکمِ الْحَاکمِینَ».

بسیار بد است. کفران، شکست و ورشکستگی را سبب می‌شود.


 

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۵۳

 

سورهٔ علق

 

۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، اقْرَءْ بِاسْمِ رَبِّک الَّذِی خَلَقَ».

بسیار عالی است. شروع آن پرخیر و برکت است؛ به‌گونه‌ای که نمی‌شود آن را جمع و کنترل کرد.

۲- «خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ».

خیلی سخت و سنگین است. بد است.

۳- «اقْرَءْ وَرَبُّک الْأَکرَمُ».

خوب است. کار را باید با قرائت؛ یعنی بازبینی، ملاحظه و بازرسی و با برنامه‌ریزی انجام داد.

۴- «الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ».

عالی است. قدرت و توان مضاعف را در پی دارد.

۵- «عَلَّمَ الْإِنْسَانَ مَا لَمْ یعْلَمْ».

توان‌مندی و گسترش امکانات و درآمد خواهان را به تناسب کار موجب می‌گردد. بسیار خوب است.

۶- «کلَّا إِنَّ الْإِنْسَانَ لَیطْغَی».

خیلی بد است. به غفلت دچار می‌شود.

۷- «أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَی».

بسیار بد است. به استکبار آلوده می‌گردد.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۵۴

۸- «إِنَّ إِلَی رَبِّک الرُّجْعَی».

بد است.

۹- «أَرَأَیتَ الَّذِی ینْهَی».

بد است.

۱۰- «عَبْداً إِذَا صَلَّی».

خوب نیست.

۱۱- «أَرَأَیتَ إِنْ کانَ عَلَی الْهُدَی».

خوب است. گرفتاری و موانعی دارد: «أَرَأَیتَ».

۱۲- «أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَی».

خوب است.

۱۳- «أَرَأَیتَ إِنْ کذَّبَ وَتَوَلَّی».

خیلی بد است.

۱۴- «أَلَمْ یعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ یرَی».

بسیار بد است. تهدید است. نباید به آن نزدیک شد که خواهان را در تنگنا قرار می‌دهد.

۱۵- «کلَّا لَئِنْ لَمْ ینْتَهِ لَنَسْفَعَنْ بِالنَّاصِیةِ».

بد است. فشار فراوانی را بر خواهان وارد می‌آورد.

۱۶- «نَاصِیةٍ کاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ».

مشکلات زیادی در این کار پیش می‌آید. خوب نیست.

۱۷- «فَلْیدْعُ نَادِیهُ».

خیلی بد است.

۱۸- «سَنَدْعُ الزَّبَانِیةَ».

بسیار بد است.

۱۹- «کلَّا لَاتُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ».

خیلی بد، سخت و سنگین است. باید خود را از آن دور نگاه داشت.

از آیاتی است که سجدهٔ واجب دارد.


 

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۵۵

 

سورهٔ قدر

 

۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیلَةِ الْقَدْرِ».

عالی است. خیرات و برکات فراوان و نامحدودی دارد.

۲- «وَمَا أَدْرَاک مَا لَیلَةُ الْقَدْرِ».

عالی است.

۳- «لَیلَةُ الْقَدْرِ خَیرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ».

خیرات آن بیش از زحمتی است که می‌برد. خوب است.

۴- «تَنَزَّلُ الْمَلَائِکةُ وَالرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ، مِنْ کلِّ أَمْرٍ».

برای تأسیس مؤسسه یا کارخانه و همانند آن بسیار مناسب است.

خوب است.

۵- «سَلَامٌ هِی حَتَّی مَطْلَعِ الْفَجْرِ».

کاری است که خواهان را عاقبت به خیر می‌سازد و نتیجهٔ فراوانی دارد. بسیار خوب است.


 

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۵۶

 

سورهٔ بینه

 

۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، لَمْ یکنِ الَّذِینَ کفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْکتَابِ وَالْمُشْرِکینَ مُنْفَکینَ حَتَّی تَأْتِیهُمُ الْبَینَةُ».

خوب نیست. هر گونه تلاشی که انجام شود نتیجه‌ای را در بر ندارد.

۲- «رَسُولٌ مِنَ اللَّهِ، یتْلُو صُحُفاً مُطَهَّرَةً».

خیلی خوب است. شروع خوبی دارد و روند فرسایشی و مشکلات آن پیش از این گذشته است.

۳- «فِیهَا کتُبٌ قَیمَةٌ».

عالی است.

۴- «وَمَا تَفَرَّقَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکتَابَ إِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَینَةُ».

خوب نیست.

۵- «وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِیعْبُدُوا اللَّهَ، مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ حُنَفَاءَ، وَیقِیمُوا الصَّلَاةَ، وَیؤْتُوا الزَّکاةَ، وَذَلِک دِینُ الْقَیمَةِ».

بسیار خوب ولی سنگین است. باید آن را انجام داد. برای ترک آن نمی‌شود استخاره گرفت.

۶- «إِنَّ الَّذِینَ کفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْکتَابِ وَالْمُشْرِکینَ فِی نَارِ جَهَنَّمَ، خَالِدِینَ فِیهَا، أُولَئِک هُمْ شَرُّ الْبَرِیةِ».

خیلی بد است. گرفتاری دارد. به همسایه، رفیق، شریک، یا همکاری بد دچار می‌شود.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۵۷

۷- «إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ، أُولَئِک هُمْ خَیرُ الْبَرِیةِ».

عالی است. کاری مهم است که عمل و تلاش را می‌طلبد.

۸- «جَزَاؤُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ، تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ، خَالِدِینَ فِیهَا أَبَداً، رَضِی اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ، ذَلِک لِمَنْ خَشِی رَبَّهُ».

عالی است. تمامی جهات و حیثیات آن خوب است.


 

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۵۸

 


سورهٔ زلزله

 

سوره‌ای است که استخارهٔ آن خوب نیست. کار مورد نظر آشفتگی و به هم ریزی دارد.

۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا».

بد است. سبب آشفتگی و به هم ریزی می‌شود.

۲- «وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا».

بد است. خواهان را به صورت ناگهانی غالفگیر می‌سازد.

۳- «وَقَالَ الْإِنْسَانُ مَا لَهَا».

بد است. سبب پریشانی و پشیمانی می‌گردد.

۴- «یوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا».

بد است.

۵- «بِأَنَّ رَبَّک أَوْحَی لَهَا».

گرفتاری دارد. خوب نیست.

۶- «یوْمَئِذٍ یصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتاً لِیرَوْا أَعْمَالَهُمْ».

کاری است بد، بدون نتیجه، پرضرر و سخت.

۷- «فَمَنْ یعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَیراً یرَهُ».

فشار و اضطراب حاصل از آن بسیار فراوان است: «مِثْقَالَ ذَرَّةٍ».

خوب نیست.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۵۹

۸- «وَمَنْ یعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرّاً یرَهُ».

خوب نیست.


 

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۶۰

 

سورهٔ عادیات

 

استخارهٔ این سوره نیز خوب نیست.

۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، وَالْعَادِیاتِ ضَبْحاً».

بد است.

۲- «فَالْمُورِیاتِ قَدْحاً».

بد است.

۳- «فَالْمُغِیرَاتِ صُبْحاً».

بد است.

۴- «فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعاً».

بد است.

۵- «فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعاً».

بد است.

۶- «إِنَّ الْإِنْسَانَ لِرَبِّهِ لَکنُودٌ».

بسیار بد است.

۷- «وَإِنَّهُ عَلَی ذَلِک لَشَهِیدٌ».

بد است.

۸- «وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَیرِ لَشَدِیدٌ».

خیلی بد است. چنان‌چه خیری نیز در این کار باشد به ضرر خواهان تمام می‌شود. غفلت‌زا و حرمان‌آور است.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۶۱

۹- «أَفَلَا یعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِی الْقُبُورِ».

بد و بحران‌زاست.

۱۰- «وَحُصِّلَ مَا فِی الصُّدُورِ».

بد است.

۱۱- «إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ یوْمَئِذٍ لَخَبِیرٌ».

کاری پر از گرفتاری است. خوب نیست.


 

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۶۲

 

سورهٔ قارعه

 

۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، الْقَارِعَةُ».

اضطراب‌آور و بد است.

۲- «مَا الْقَارِعَةُ».

بد و استرس‌زاست. سبب تنیدگی می‌شود.

۳- «وَمَا أَدْرَاک مَا الْقَارِعَةُ».

بسیار بد است.

۴- «یوْمَ یکونُ النَّاسُ کالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ».

خواهان زیر فشار حاصل از این کار دوام نمی‌آورد. بد است.

۵- «وَتَکونُ الْجِبَالُ کالْعِهْنِ الْمَنْفُوشِ».

زیان فراوانی به خواهان وارد می‌شود. بد است.

۶- «فَأَمَّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِینُهُ».

خوب نیست. کار سنگینی است.

۷- «فَهُوَ فِی عِیشَةٍ رَاضِیةٍ».

بلاخیز است و خواهان در بلاست که به آن رضایت می‌دهد. خوب نیست.

۸- «وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِینُهُ».

بد است.

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۶۳

۹- «فَأُمُّهُ هَاوِیةٌ».

بسیار بد است.

۱۰- «وَمَا أَدْرَاک مَا هِیهْ».

بد است.

۱۱- «نَارٌ حَامِیةٌ».

خیلی بد است.


 

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۶۴

 

سورهٔ تکاثر

 

۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، أَلْهَاکمُ التَّکاثُرُ».

غفلت‌زاست. خوب نیست.

۲- «حَتَّی زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ».

خالی از مرگ و میر یا درگیری نیست. بد است.

۳- «کلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ».

دلهره‌زا و اضطراب آور است. خوب نیست.

۴- «ثُمَّ کلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ».

اضطراب و استرس را به همراه دارد. خوب نیست.

۵- «کلَّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْیقِینِ».

خوب نیست.

۶- «لَتَرَوُنَّ الْجَحِیمَ».

خوب نیست.

۷- «ثُمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَینَ الْیقِینِ».

بد است.

۸- «ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ یوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِیمِ».

بده‌کاری در آن است. خوب نیست.


 

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۶۵

 

سورهٔ عصر

 

۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ وَالْعَصْرِ».

بسیار بد است. فشار مضاعفی را بر خواهان تحمیل می‌کند.

۲- «إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِی خُسْرٍ».

خیلی بد و زیان‌بار است.

۳- «إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ».

خیلی خوب است.


 

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۶۶

 

سورهٔ همزه

 

۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، وَیلٌ لِکلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ».

بد است.

۲- «الَّذِی جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ».

خوب نیست.

۳- «یحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ».

گمان و آروزیی بیش نیست. خوب نیست.

۴- «کلَّا لَینْبَذَنَّ فِی الْحُطَمَةِ».

بد است.

۵- «وَمَا أَدْرَاک مَا الْحُطَمَةُ».

بسیار بد و عذاب‌آور است.

۶- «نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ».

خیلی بد است.

۷- «الَّتِی تَطَّلِعُ عَلَی الْأَفْئِدَةِ».

بسیار بد است.

۸- «إِنَّهَا عَلَیهِمْ مُؤْصَدَةٌ».

بد است.

۹- «فِی عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ».

خیلی بد است.


 

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۶۷

 

سورهٔ فیل

 

۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، أَلَمْ تَرَ کیفَ فَعَلَ رَبُّک بِأَصْحَابِ الْفِیلِ».

بد است.

۲- «أَلَمْ یجْعَلْ کیدَهُمْ فِی تَضْلِیلٍ».

بسیار بد است.

۳- «وَأَرْسَلَ عَلَیهِمْ طَیراً أَبَابِیلَ».

بد است.

۴- «تَرْمِیهِمْ بِحِجَارَةٍ مِنْ سِجِّیلٍ».

بد است.

۵- «فَجَعَلَهُمْ کعَصْفٍ مَأْکولٍ».

بسیار بد است.


 

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۶۸

 

سورهٔ قریش

 

۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، لِإِیلَافِ قُرَیشٍ».

خیلی خوب است.

۲- «إِیلَافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَاءِ وَالصَّیفِ».

خوب است. هجرت در آن است.

۳- «فَلْیعْبُدُوا رَبَّ هَذَا الْبَیتِ».

خوب است.

۴- «الَّذِی أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ، وَآمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ».

بسیار خوب است.


 

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۶۹

 

سورهٔ ماعون

 

۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، أَرَأَیتَ الَّذِی یکذِّبُ بِالدِّینِ».

بد است.

۲- «فَذَلِک الَّذِی یدُعُّ الْیتِیمَ».

خیلی بد است.

۳- «وَلَا یحُضُّ عَلَی طَعَامِ الْمِسْکینِ».

بد است.

۴- «فَوَیلٌ لِلْمُصَلِّینَ».

بسیار بد است. نباید فریب ظاهر آن را خورد.

۵- «الَّذِینَ هُمْ عَنْ صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ».

بد است.

۶- «الَّذِینَ هُمْ یرَاؤُونَ».

بد است.

۷- «وَیمْنَعُونَ الْمَاعُونَ».

بد است. حرمان، گرفتاری، بخل و پریشانی در آن است.


 

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۷۰

 

سورهٔ کوثر

 

۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، إِنَّا أَعْطَینَاک الْکوْثَرَ».

کاری بسته و محکم است که موفقیت آن حتمی است. خیلی عالی است.

۲- «فَصَلِّ لِرَبِّک، وَانْحَرْ».

خیلی خوب است.

۳- «إِنَّ شَانِئَک هُوَ الْأَبْتَرُ».

بسیار بد است هیچ نتیجه‌ای را به دست نمی‌دهد. باید آن را رها کرد.


 

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۷۱

 

سورهٔ کافرون

 

۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، قُلْ یا أَیهَا الْکافِرُونَ».

خیلی بد است.

۲- «لَاأَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ».

بد است.

۳- «وَلَا أَنْتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ».

بد است.

۴- «وَلَا أَنَا عَابِدٌ مَا عَبَدْتُمْ».

بد است.

۵- «وَلَا أَنْتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ».

خوب نیست.

۶- «لَکمْ دِینُکمْ وَلِی دِینِ».

نتیجه‌ای ندارد. بد است.


 

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۷۲

 

سورهٔ نصر

 

۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ».

بسیار خوب است. خیرات سرشاری را در پی دارد.

۲- «وَرَأَیتَ النَّاسَ یدْخُلُونَ فِی دِینِ اللَّهِ أَفْوَاجاً».

برای کارهایی که نیاز به مشارکت دارد بسیار مناسب است. درآمد و خیرات فراوان و سرشاری دارد. خواهان باید مواظب باشد به اسراف آلوده نگردد. بسیار خوب است.

۳- «فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّک، وَاسْتَغْفِرْهُ، إِنَّهُ کانَ تَوَّاباً».

بسیار خوب است.


 

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۷۳

 

سورهٔ مسد

 

۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، تَبَّتْ یدَا أَبِی لَهَبٍ وَتَبَّ».

بسیار بد است.

۲- «مَا أَغْنَی عَنْهُ مَالُهُ وَمَا کسَبَ».

بد است. بی‌چاره می‌گردد و پشتیبانی ندارد.

۳- «سَیصْلَی نَاراً ذَاتَ لَهَبٍ».

خیلی بد است.

۴- «وَامْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ».

بد است. وزر و وبال و خستگی دارد.

۵- «فِی جِیدِهَا حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ».

بد، زیان‌بار و فقر آور است. نتیجه‌ای برای آن نیست.


 

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۷۴

 

سورهٔ اخلاص

 

۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ».

خیلی سنگین اما خوب است.

۲- «اللَّهُ الصَّمَدُ».

بسیار سنگین ولی خوب است.

۳- «لَمْ یلِدْ وَلَمْ یولَدْ».

زندگی و حیاتی در آن نیست. سنگینی فراوانی دارد. خوب نیست.

۴- «وَلَمْ یکنْ لَهُ کفُواً أَحَدٌ».

سنگینی مضاعفی دارد. خوب نیست. خواهان سرمایهٔ خود را از دست می‌دهد.


 

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۷۵

 

سورهٔ فلق

 

۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ».

خوب نیست.

۲- «مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ».

خوب نیست.

۳- «وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ».

بد است.

۴- «وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِی الْعُقَدِ».

بد است.

۵- «وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ».

خیلی بد و خطرناک است. باید آن را ترک کرد.


 

دانش استخاره، ج۴، ص: ۳۷۶

 

سورهٔ ناس

 

۱- «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ».

بد است. معلوم نیست با چه کسی مواجه و طرف می‌شود.

۲- «مَلِک النَّاسِ».

خوب نیست.

۳- «إِلَهِ النَّاسِ».

خوب نیست.

۴- «مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ».

بد است. معلوم نیست با چه کسی طرف است.

۵- «الَّذِی یوَسْوِسُ فِی صُدُورِ النَّاسِ».

خوب نیست.

۶- «مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ».

خوب نیست. پرمشکل و زیان‌بار است. نتیجه‌ای در بر ندارد.

 

اللهمّ فتقبّل منّا بلطفک الکریم.

اللهمّ اشف صدورنا بالقران الکریم.

اللهمّ احفظنا بالقران الکریم.

اللهمّ صلّ علی محمّد وآل محمّد.

 

مطالب مرتبط