آیت الله نکونام: سیاست، کوره ای است که باطن ها را به نمایش می گذارد.
امروزه در بحثهای جامعه شناسی وقتی مشاغل موجود در جهان را بر می رسند، سیاست را از پست ترین آن می دانند. افراد جامعه به هیچ وجه اصحاب سیاست را نمی پذیرند و آنان را غیر مقبول ترین و بی اعتماد ترین افراد می شمرند. در بررسی های آماری، البته در جوامع غربی، آتش نشان ها بالاترین سطح محبوبیت را نزد مردم دارند؛ چراکه خودشان را برای نجات مردم به خطر می اندازند، ولی سیاستمداران بسیار بدسابقه هستند و کسی علاقه باطنی به آنان ندارد. مردم سیاستمدارها را دوست ندارند. امروزه حتی در کشور ما نیز وقتی برای انجام کارهای خیر و تکفل ایتام بی سرپرست و نیز در جشن عاطفه ها همه رسانه ها و چهره ها بسیج می شوند از فوتبالیست ها و هنرپیشه ها دعوت می کنند؛ هرچند دارای گرایشی خاص باشند، ولی چهره ای سیاسی در میان آنان دیده نمی شود. بسیاری از خباثت درونی در زیر لایه کردار عبادی مدفون می ماند اما این صندلی قدرت است که خبیثی ها، پستی ها، سستی ها و اهل دنیا بودن را به وضوح به نمایش می گذارد. همان طور که اگر آقا رسول الله صل الله علیه و آله نبودند، وجود سرد و بی روح ابولهب به این سرعت «تبت یدا» نمی گردید و این کوره ولایت و نبوت است که چنین آهنهای سردی را ذوب می کند. دنیای سیاست و حکومت کوره ای است که باطن آدمها را نشان می دهد وگرنه شخص ممکن است بیش از یک حلبی ارزش وجودی نداشته باشد اما خود را نقره یا الماس می پندارد. از این روی ما می گوییم باید وارد سیاست شد و از آن هراسی نداشت تا دست کم آدمی باطن خود را به دست آورد و با کمترین لغزشی، البته به خود آید و در مسیر کمالات، خودسازی و اصلاح نفس گام بردارد و در صورتی که خود را بسیار ضعیف می داند از آن کناره گیری نماید و همچون فردی که شنا نمی داند خود را بر دریا نیاندازد.
سیاست به خودی خود نمی تواند صفایی که در مردم نسبت به عالمان دینی است را از بین ببرد، بلکه این ضعف نفس عالمانی است که به سیاست وارد می شوند سبب بریدگی مردم از آنان می گردد. شهرآیین سیاست/ آیت الله نکونام
