آیت الله نکونام: سیاست مداران دنیاگرا به ترور شخصیت رقیبان رو می آورند و هر سمتی جز سمت خدا را می روند.
کسانی که سیاست نمی دانند همچون قالی، تنها یک خواب بیشتر ندارند ولی سیاستمداران هر لحظه به سمتی می روند و هر بار چیزی می گویند. سیاستمداران دنیاگرا همچون گربه می مانند که از هر طرفی انداخته شوند، با دست پایین می آیند، به عکس اولیای خدا که تنها به سمت خدا می روند و سویی دیگر غیر از جهت الهی نمی شناسند و هیچ مصلحتی را جز مصلحت خدا در نظر نمی گیرند.
آيت الله نكونام: دروغ گفتن و تبليغ مداوم خواسته‌هاي خود، يك اصل در سياست دنياگرايان است.
دروغ گفتن در سیاست، یک اصل است و البته پردازش دروغهای سیاسی بسیار سخت است و فرد باید ولد چموشی باشد تا بتواند دروغ بگوید. آنان در فضای سیاسی جدید در مواجهه با مردم، رعایت احترام آنان را می نمایند البته وقتی که رو به ضعف نهاده باشند و در برابر رقیبان، به آنان تهمتهای سیاسی وارد می آورند و به ترور شخصیت آنان رو می آورند. آنان همواره بر روی نظام فکری و اندیشاری مردم تبلیغ می کنند تا آن را بر اساس خواسته های خود تصور بخشند.
آیت الله نکونام: زورگویی های متکی به زور بازو و شمشیر دیروز، به توان قانون امروز تبدیل شده است و بی گناهان به استناد قانون، در بند می شوند.
حقوق مدوّن امروزی، در گذشته در باطن و نهاد حاکمان بوده است و رفتاری که آنان به علم خود به صورت خودمختارانه و بر پایه سنتها داشته اند، گویی رفتار بر پایه حقوق مدوّن امروزی _ البته با راه های گریزی که برای دور زدن قانون وجود دارد _ بوده است؛ وگرنه دعوا و اختلافی که در آن زمان ها بوده است، امروز هم وجود دارد و فقط ابزار دعوا تغییر یافته است. هرچند حقوق در گذر زمان شفاف و گسترده شده و اهمال و اجمالی را که در گذشته داشته، با رشد علم تا حدودی از دست داده است، اما زورگویی های متکی به زور بازو و شمشیر، به توان قانون تبدیل شده است و ظلمی که دیروزیان به سختی به هم روا می داشتند، امروزیان به راحتی، و با استناد به ماده ای قانونی، بر هم وارد می آورند و روزانه بی گناهان بسیاری به آیین قانون، دربند یا اعدام می گردند. امروزه با آنکه غرب اعلامیه حقوق بشر را افتخار خود می داند، اما بندگی و بردگی مدرن _ یعنی وابسته نمودن حداکثری دیگری به خود و تحقیر او به گونه ای که توان مقاومت از او گرفته شود _ به انواع مختلف توسط طراحان مدهای سیاسی و نیز سازمانهای اطلاعاتی و امنیتی و نیز کارتل های اقتصادی و نیز مافیای مواد مخدر و … رواج دارد و اعلامیه حقوق بشر، چیزی جز نوشته ای بر کاغذ نیست.
