امام موسی کاظم علیه‌السلام می‌فرماید: سه نفر در روز قیامت که سایه‌ای جز سایهٔ خداوند نیست در سایهٔ عرش الهی قرار میگیرند:
کسی که برای برادر مؤمن خود همسری بگیرد. کسی که به دیگری خدمت کند یا برای او خادم بگیرد، و کسی که راز برادر دینی خود را پنهان دارد.
بیان: ما در لزوم گره‌گشایی از مشکلات مؤمنان در ذیل عنوان مردم‌دوستی سخن گفته‌ایم. در این روایت نیز مواردی از آن را بر می‌شمرد و کسانی که چنین هستند در قیامت جبروت دارند و در زیر سایهٔ عرش جای میگیرند.
تلاش برای گرفتن همسر برای فردی که تنهاست
و نیز گرفتن خادم برای افراد ناتوان و پیرمردان یا پیرزنان تا در پیری سختی نکشند یا آن‌که خود برای آنان کار کند و مسلمان باید چنین آقا و آقا منش باشد تا هم به یکی کار داده باشد و هم به یکی خدمتی نموده باشد.
هم‌چنین مسلمان باید دیده را ندیده و شنیده را نشنیده بگیرد. بعضی نفس ضعیفی دارند و آن‌چه را که سالیان پیش از کسی شنیده یا دیده‌اند به این و آن می‌گویند. آنان افرادی بی‌ریشه هستند و به جایی نیز نمی‌رسند و این افراد بزرگوار هستند که در زیر سایهٔ خداوند می‌باشند.
۱٫ الخصال، ص ۱۴۱٫
برگرفته از کتاب خصال سعادت و سلامت
