عقل ورزی سیاسی

سیاست تهران / عقل ورزی سیاسی

سیاست نیاز به فلسفیدن و قدرت عقل‌ورزی دارد. سیاست با تجربه صرف یا با نگاه به تجربه کشورهایی مانند روس، انگلیس یا آمریکا به دست نمی‌آید. سیاست امری استنباطی و استخراجی از قواعد واقعی حاکم بر طبیعت و بر پدیده‌های هستی می‌باشد. سیاست‌مدار فلسفی که وجود را می‌شناسد و ترفندهای حاکم بر آن را به گونه ریشه‌ای شناخت دارد، به راحتی قدرت پیش‌بینی امور را می‌یابد و آثار، عوارض، لوازم و پی‌آمدهای یک حرکت و پدیده را تشخیص می‌دهد. چنین سیاستمداری اگر به ظاهر منزوی و حاشیه‌نشین باشد، در حقیقت در متن اجتماع و رخدادهای سیاسی است و نمی‌شود او را به حاشیه‌نشینی متهم ساخت. چنین سیاستمداری اگر می‌نویسد، می‌گوید و هشدار می‌دهد، برای آن است که سیستم سیاسی حاکم بر کشور را می‌شناسد و با پیوندی که با وجود دارد، خیرخواه مردم و سیاستمداران می‌باشد و قصد کمک و هدایت آنان را دارد. من سیاستمدار را کسی می‌دانم که بتواند ریشه‌ها را شناسایی کند و بر اساس آن حرکت داشته باشد. ما در «سیاست تهران» ریشه گروه‌های سیاسی و مسیر حرکت آنان را بیان می‌داریم.

«سیاست تهران» نقشه سیاست کشور را به دست می‌دهد و هر خیابان و بنایی که علمی نبوده و مهندسی نداشته است را نشان می‌دهد؛ بناهایی که گاه ارتفاعی بلندتر از برج میلاد در پایتخت سیاسی ایران دارند و کارگران آن زحمت بسیاری برای برافراشتن آن کشیده‌اند؛ اما فاقد پی و فوندانسیون استاندارد است و اگر به صورت سفارشی فرو نریزد، مرور زمان و حوادث آینده آن را آوار خواهد ساخت.

ما در «سیاست تهران» در پی نهادینه ساختن سیاست علمی و فلسفی می‌باشیم؛ نه سیاستی ظاهرگرایانه که از مطالعه سطحی و ساده‌باورانه تیترهای روزنامه و سایت‌های زنجیره‌ای به دست آمده است.

در حقیقت ما در «سیاست تهران» از علم سیاست می‌گوییم و حوادث و رخدادها را بر پایه داده‌های آن تحلیل، بررسی و نقد می‌کنیم و میان علم سیاست با فن سیاست که هم‌اینک به عنوان یکی از رشته‌های علوم انسانی در دانشگاه‌ها تدریس می‌شود، تفاوت است. سیاستمدار وجودی‌نخست در نقش تئوریسین و نظریه‌پرداز و طراح ظاهر می‌شود و سپس به واسطه حکمتی که به سبب انس با وجود کسب کرده است، فرزانه‌ای است که هر چیزی را به دقت در جای خود می‌آورد و در حرکت دادن مهره‌ها اشتباه نمی‌کند، بلکه عقل‌ها را به سبب دقت شگرف خود و شگردهایی که در آن دارد، به شگفت می‌اندازد. فیلسوف وجودی وقتی به دانش سیاسی یا به صحنه عملی سیاست گام می‌گذارد، فرمول‌ها و روند طبیعی و آرام ایجاد حرکت و موج آفرینی را به خوبی می‌شناسد و بر اساس همان اصول سیاسی که از دیدرس بسیاری از صاحبان سیاست مخفی است، حرکت می‌کند. ما در این کتاب، از این قواعد و اصول سیاسی سخن می‌گوییم. بزرگ‌ترین کتاب سیاست و مهم‌ترین منبع و مأخذ آن برای فیلسوف و سیاستمدار وجودی، کتاب طبیعت و گستره وجود می‌باشد.