پيش نويس كتاب قانون – جلد يكم – قانون ولايت.
قانون وحیانی
خط ۱۸ : قانون، امری وحیانی است. وحی، قدرتی باطنی و درونی و محتوایی هدایتی است که می‌تواند در شکل‌ها و قالب‌های مختلفی که برآمده از خود وحی و امری الهی است، ظهور داشته باشد. وحی می‌تواند از سنخ کلام باشد یا چهرهٔ زنده کردن مرده به خود گیرد و در قالب معجزه‌ای فعلی درآید؛ یعنی معجزه نیز از مراتب وحی است. وحی، حقیقتی بسیار گسترده است که می‌شود تشریع، ارسال و تبلیغ را در خود داشته باشد و به آن نیز منحصر نیست؛ همان‌طور که دامنهٔ وحی برای هر پیامبری متمایز از دیگری است و گاه موقت و گذرا و گاه پایدار، دایمی و ماندگار است و هیچ چیز بشری نیز نمی‌تواند جایگزین آن شود. عالمان پیرو آن نیز تنها می‌توانند به مدد ملکهٔ قدسی که نازل وحی و مدد الهام و عنایت را در خود دارد و آن نیز امری ربوبی است، به کشف، ترجمه و مصرف آن برسند و آن را حمایت و تبلیغ کنند، نه آن که تأسیس و تولیدی از خود داشته باشند. علم و اختراع، هر مقدار هم که رشد داشته باشد، نمی‌تواند حتی به کف وحی برسد، تا چه رسد به آن که روزی از آن بی‌نیاز شود. تنها چیزی که می‌تواند رقیب وحی شود، تنها خود وحی است؛ یعنی وحی بعدی می‌تواند از وحی پیشین سبقت بگیرد. در حالی که وحی خود را با زمان و مکان وفق می‌دهد و نحوهٔ توفیق و سازگاری و
(۱۱۳)
شکل و ساختار بخشیدن به آن نیز برآمده از خود وحی است، نه از اندیشه‌های بشری؛ همان‌طور که شکل و ساختار تمامی احکام و قوانین، همانند نظام اقتصادی، پوشش و نماز و دیگر عبادات، امری وحیانی و ربوبی است. وحدت و تشخص دین اسلام به حکم محتوا و شکل خود، ابدیت و جاودانگی بخشیده است؛ شکل و محتوایی که اگر مورد تعلق قدرت مکلف باشد، فعلی و منجز می‌گردد و در ارایهٔ آن نیز اگر وحی و شریعت درست خداوند باشد و به پیرایه‌ها آلوده نشده باشد، به هیچ منبع بیرونی ـ مانند علم و تجربه ـ نیاز ندارد.
وحی فرازمانی
خط ۱۹ : وحی چنان‌چه فرازمانی باشد، برای هر زمانی سخن و هدایت متناسب با آن را دارد و چیزی را فروگذار نکرده است؛ البته گزاره‌های آن را باید با نظام اجتهاد و استنباط و با تحقیق ژرف و عمیق و نیز با انس گرفتن با متن وحی؛ یعنی قرآن‌کریم و داشتن ملکهٔ قدسی به دست آورد. بنابراین، نزول وحی ختمی در عربستان به معنای محدود بودن به آن منطقه نیست؛ زیرا عربستان منطقهٔ نزول وحی است، نه منطقهٔ استمرار آن، و استمرار دین منطقه‌ای دارد به وسعت تمامی جهان و زمانی دارد تا قیامت و به تعبیر دقیق، دینی فرازمانی و قانونی ابدی است که حکم تمامی موضوعات پایدار و گذرا را به ادعای جامعیت و خاتمیتی که دارد، بیان کرده است؛ اما کشف این حکم و قوانین برآمده از آن، نیاز به اجتهاد درست، منطقی و علمی دارد.
وحی قرآن‌کریم
(۱۱۴)
خط ۲۰ : منظور از وحی، محتوای دین اسلام و شریعت فرد و متشخص آن است که در قرآن‌کریم آمده و توسط سنت چهارده معصوم تفسیر شده است. قرآن‌کریم کتاب تمامی دانش‌هاست و عقلی ربوبی و علمی لدنی و ماورایی برای هدایت بشر در تمامی موضوعات است و شریعت مستند به قرآن‌کریم دیگر تکرار نمی‌پذیرد و جایگزین ندارد و البته چون دینی جامع و خاتم است تعلیق، تعطیل، تعدّد و تغیر به آن راه ندارد. هر قانون و حکمی که با این اصطلاح، اسلامی دانسته شود و با محتوای این کتاب آسمانی مخالفت نداشته باشد، اعتبار دارد. مراد از شریعت و محتوای دین، اسلام علوی و شیعی دوازده امامی است، نه هر آیین و مذهبی.
پيش نويس كتاب قانون – جلد يكم – قانون ولايت.
