ذکر طلب خیر و ازدواج

تکرار ذکر « یا لطیف » به مقدار «۱۲۹» بار برای دختری که ازدواج وی به تأخیر افتاده است، مشکل گشاست؛ به ویژه اگر در سجده نماز نافله گفته شود. برای مداومت بر این ذکر می بایست نظافت و بهداشت و طهارت را رعایت نمود و لباس تمیز و نیز معطر داشت.

۱ – اسم شریف « لطیف » سمبل عشق و محبت است. مداومت بر این اسم شریف، قساوت قلب را برطرف می کند و دل را مهربان و صمیمی و خُلق را نرم می سازد. این اسم محبّت زاست و تلطیف قلب و پیوند دل را سبب می شود و ذکرپردازی را که با این اسم، انس و دوستی دارد، محبوب قلوب می گرداند. هم چنین ذکرپرداز را نسبت به معصیت بی رغبت می سازد. برای مداومت بر این ذکر باید نظافت و بهداشت و طهارت را رعایت نمود و لباس تمیز و نیز معطر داشت. تکرار آن به مقدار «۱۲۹» بار برای دختری که ازدواج وی به تأخیر افتاده است، مشکل گشاست؛ به ویژه اگر در سجده نماز نافله گفته شود. آن را می توان بدون یای ندا و به صورت « لطیف » و یا همراه با یا و به گونه ی « یا لطیف » گفت.

۲- «فَسَقَی لَهُمَا، ثُمَّ تَوَلَّی إِلَی الظِّلِّ، فَقَالَ: رَبِّ، إِنِّی لِمَا أَنْزَلْتَ إِلَی مِنْ خَیرٍ فَقِیرٌ» قصص / ۲۴٫

پس برای آن دو آب داد. آن‌گاه به‌سوی سایه برگشت و گفت: پروردگارا، من به هر خیری که سویم بفرستی، سخت نیازمندم.

حضرت موسی علیه‌السلام پس از قتل قبطی و فرار از مصر و ورود به مدین که هیچ خانه، همسر و شغلی نداشت و جوانی غریب و آواره بود، در آبشخور شهر دو دختر را دید که آهنگ آب دادن به گوسفندهای خود را داشتند و وی به آن‌ها آب داد، سپس به سایهٔ درختی پناه برد و این دعا را نمود: «رَبِّ، إِنِّی لِمَا أَنْزَلْتَ إِلَی مِنْ خَیرٍ فَقِیرٌ»که در واقع نیازهای خود را به صورت کلی به خداوند عرضه داشته است و آن را جزیی و موردی بیان نکرده است. خداوند هم دعای وی را مستجاب نمود و با ازدواج با دختران شعیب، تمامی نیازهای وی را برطرف کرد.

استفاده از این آیه به عنوان دعا به‌خصوص در قنوت بسیار مناسب است. شایسته است انسان همواره از خداوند طلب خیر داشته باشد نه این که به صورت موردی و جزیی چیزی بخواهد؛ زیرا به طور مثال چه بسا انسان از خداوند فرزند پسر بخواهد در حالی که ممکن است پسر برای وی نکبت آورد و خداوند به او دختری دهد که مادر هفتاد نسل صالح گردد یا خودرویی می‌خواهد که تابوت وی می‌شود. بهترین دعا در هنگام راحتی و سختی همین دعای حضرت موسی علیه‌السلام است: «رَبِّ، إِنِّی لِمَا أَنْزَلْتَ إِلَی مِنْ خَیرٍ فَقِیرٌ».