مديريت مصرف و ايجاد تعادل در رزق اهميت بسزايى در بهبودى و كيفيت معيشت هر شخص ايجاد می كند. متاسفانه عده اى آنچه را كه از آنِ خودشان نيست می خورند و برخى حتى مصرف از داشته هاى خود هم ندارند. بعضى تمامى امكانات و دارايى خود را براى روز مبادا و به اصطلاح روزهاى پيرى و كورى اندوخته می كنند و افرادى نيز تنها امروز خود را درمی يابند، حال آنكه می بايست بالانس و تعادل در رزق ايجاد كرد. امام حسن مجتبى عليه السلام می فرمایند: «كُنْ لِدُنْیاكَ كَأَنَّكَ تَعیشُ اَبَداً وَ كُنْ لِاخِرَتِكَ كَأَنَّكَ تَموتُ غَداً؛ برای دنیایت چنان باش كه گویی جاودان خواهی ماند و برای آخرتت چنان كه گویی فردا می میری» اين سخن ضرورت مديريت در رزق را می رساند كه لازم است رزق و مصرف از اسراف يا ركود تمييز داده شود يا آنكه رزق با انبوه سازى و انباشتگى جدا گردد وگرنه همچون خونى می شود كه زايد، سنگين و كثيف است و جزو موارد اسراف خون به شمار می رود و در اين صورت بيمارى براى بدن به بار می آورد براى نمونه كليه ها را تخريب كرده، دهليزهای قلب را گشاد می كند، عروق را برجسته می نمايد و سرانجام منجر به مرگ او می شود اما تمامى اينها بر اثر همان اسرافى است كه رخ داده و اين تنها نمونه اى كوچك از يك اسراف است كه در بدن يك فرد صورت پذيرفته، پس اثرات مخرب اسراف در ميدانهاى وسيع ترِ زندگى فردى و اجتماعى به مراتب سنگين تر از اين مقدار است.
بسيارى از امراض مختلف كه اكنون در كشور شيوع پيدا كرده و جامعه ما را آلوده و محاصره نموده است تنها بر اثر اسراف است. بسيارى از ثروتهاى اين كشور بر اثر ترس، ناتوانى يا ناآگاهى انباشته شده و به مصرف نمی رسد يا آنكه استفاده نامناسب از آن شده است. براى نمونه عده اى در كشور بر اثر مصرف بی رويه يا بيهوده از رزق مبتلا به بيمارى كليوى هستند. چه بسيار بخشهاى درمانى بيمارستانى و چه بودجه هاى كلانى كه براى احداث اين بخشها ويژه اين بيماران اختصاص يافته است سيستم اقتصادى كنونى بر اثر جمع همين موارد جزئى اسراف گاه با بن بست و معضلى بس بزرگ روبرو می شود. گفته می شود در سال نيازمند چندهزار كليه هستيم و برخى براى تأمين نيازهاى زندگى و معاش خود به كليه فروشى رو می آورند. اما عقب ماندگى آنجاست كه ما از زنده هاى خود كليه می خريم و به مردگان توجهى نداريم. چه لزومى دارد با اين تعداد انبوه اموات در سال و با وجود رضايت و خشنودى اولیای آنها براى خريد كليه به زنده ها رجوع نماييم. حوزه هاى علميه و فقها می بایست فتوا دهند تا زمانى كه كليه مردگان را داريم جايز نيست كليه زنده ها را خريدارى نماييم؛ زيرا وضع كنونى آسيب به سیستم اقتصادی جامعه و انسانها می رساند. اما اكنون اجازه براى فروش اعضاى مردگان صادر نمی شود و هر روز قيمتهاى سياه بازار كليه گزافتر می شود. در گذشته قيمت كليه پانصد هزار تومان بود امروز اما قيمت ديه بالاتر رفته درنتيجه فروشهاى عمده و كلان كليه نيز سرسام آور شده و به مرز پنجاه يا شصت ميليون تومان نيز رسيده است اينها همه بر اثر همان اسرافى است كه در محدوده و كشور بدن صورت پذيرفت اگر اين اسراف در ميدانهاى وسيعترى همچون خانواده يا جامعه رخ دهد آنگاه خسارت و مصيبت بيش از اينها خواهد بود. متاسفانه اكنون كشور ما در دو عنوان مصرف نابجا يا عدم مصرف و در يك كلمه يعنى اسراف، غرق آلودگى گرديده و بدين سبب است كه چهره ى سعادتمندى در زمينه اقتصاد را به خود نمی بيند.
