«وَأَوْحَی رَبُّک إِلَی النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذِی مِنَ الْجِبَالِ بُیوتا وَمِنَ الشَّجَرِ وَمِمَّا یعْرِشُونَ»(۱).
ـ و پروردگار تو به زنبور عسل وحی (الهام غریزی) کرد که از پاره‌های کوه‌ها و از برخی درختان و از آن‌چه داربست و چفت‌سازی می‌کنند خانه‌هایی برای خود درست کن.
بیان: خداوند به زنبور عسل وحی نمود در ساخت لانه گزینش و اتخاذ داشته باشد: «اتَّخِذِی». برگزیدن یعنی بهترین مکان را در نظر داشتن. سفارش زنبور عسل به‌اتخاذ وگزینش دلیلی است بر این که خداوند همهٔ کارها را خود انجام نمی‌دهد و می‌خواهد تمامی پدیده‌ها در انجام کارهای ناسوت مشارکت داشته باشند و بخشی از آن را به عهده گیرند.
خداوند به زنبور وحی می‌نماید در مکان‌های مرتفع و بلند لانه‌سازی داشته باشد و این بدان معناست که وی باید از بهترین گل‌ها و میوه‌ها استفاده کند نه از میوه‌های به زمین ریخته و گل‌های نامرغوب. عسل از مرغوب‌ترین غذاهایی است که طبیعت به آدمی ارزانی داشته و هم‌اکنون عسل درمانی به عنوان دانشی مستقل مطرح است.
۱-نحل۶۸٫
