در گذشته ساخت عروسک و مجسمه را حرام می‌دانستند؛ اما مجسمه و عروسکی حرام بود که شریک پرستش خداوند قرار می‌گرفت.
امروزه عروسک یا مجسمه در منطقه ما موضوع پرستش نیست و کسی آن را معبود یا شریک خداوند قرار نمی‌دهد. فقه حکمت‌گرا به این تغییر موضوع در محیط زیست ما توجه دارد و استفاده از آن را برای کودک مجاز می‌شمرد.
عروسک برای دختربچه‌ها از بهترین اسباب بازی‌هاست. کودک نیازمند انس و بازی است. کودک با باcی با عروسک هم مادری و هم فرزندپروری را به صورت شکلی و تجسمی آموزش می‌بیند. مادران با خرید عروسک برای کودک خود، توانایی تربیت تجسم‌محور در بُعد استعدادهای خاص دخترانه آنان را می‌یابند. این کار هم استعدادهای عاطفی کودک را پاسخ می‌دهد و هم او را به بازی مشغول و سرگرم می‌دارد و مانع از مزاحمت برای مادر و باز ماندن او از کارهای لازم خویش می‌گردد. بچه‌ها از همان چند ماه نخست تولد نیازمند مونس هستند و دادن عروسک به آنان برای ایجاد این انس کافی است؛ به‌ویژه اگر عروسک صدای مهربانی نیز داشته باشد و از صدای خشن یا گریه و دیگر صداهای آزاردهنده عاری باشد. کودک با همین عروسک که هیچ‌گونه پرخاشگری برای او ندارد، انس می‌گیرد و با خوشامد از آن، به خواب آرام می‌رود.
