فلسفه یعنی نگاهی که همراه با دقت عقلی است به هستی و مخلوقات . شما به هر چیزی از پنجره عقل خود نگاه می کنید.
شما وقتی فلسفه را که به معنای تلاش عقلی است ، با استدلال رد می نمایید یعنی دارید کاری فلسفی می نمایید برای رد فلسفه. شما هر چیز را با فیلتر عقل خود متوجه می شوید و نمی‌توانید نقش این فیلتر را نادیده بگیرید و آن را با نفی و نادیده گرفتن آن محکوم نمایید. اما فلسفه‌ای که در برخي روایات نهی شده است فلسفه ای است که در دست حكومت وقت و مشوب به انواع مغالطات بوده است و نه فلسفه‌ای که با عقل معصوم و دور از خطا رقم خورده است. فلسفه‌ای است که فیلسوف آن در برابر معصوم می ایستد و بر عقل مشوب و نه معصوم خود تکیه می‌نماید و سياست براندازي مكتب اهلبيت عليهم السلام را دنبال مي‌كند وگرنه هر گونه اجتهادي حتي تفكر بر آيات و روايات، عقل‌ورزي و نوعي به كار بردن سيستم فلسفي است . البته بايد توجه داشت كه عقل بشري بردي محدود دارد و اگر دست به دامان وحي و شهود نشود از سير كمالي خويش باز مي‌ماند.
براي مطالعه اين بحث، به كتاب حقوق نوبنياد مراجعه نماييد.
